ನೀವೇಕೆ ಹೀಗೆ

ಓ ಭಾವಗಳೇ... ನೀವೇಕೆ ಹೀಗೆ

ಕುಂತಲ್ಲಿ ಕೂರದೆ ನಿಂತಲ್ಲಿ ನಿಲ್ಲದೆ

ಹಾರುತ್ತಾ ಜಾರುತ್ತಾ ಮೋಡದ

ಮರೆಯ ಚಂದ್ರಮನ ಹಾಗೆ.

ಏನು ಅರಿಯದ

ಮನವೇನು ನಿಮ್ಮಪ್ಪನ ಸ್ವತ್ತೇ?

ನಿಮ್ಮೀ ಕಿತ್ತಾಟದಿಂದಾಗಿ

ಒಮ್ಮೆ ಆತ್ಮಹತ್ಯೆಗೆ ಯತ್ನಿಸಿದ್ದೆ ಗೊತ್ತೆ?

ಸೋತಾಗ ಸೊರಗಿ, ಗೆದ್ದಾಗ ಜಿನುಗಿ

ಕರುಣೆಗೆ ಕರಗಿ ಕರುಳಿಗೆ ಮರುಗಿ

ಬಣ್ಣ ಬದಲಿಸೋ ಗೋಸುಂಬೆಗಳು

ಜಿಗಣೆಯಂತೆ ಹಿಂಬಾಲಿಸೋ ನೆರಳುಗಳು.

ಒಬ್ಬರ ದ್ವೇಷಕ್ಕೆ ನೂಕಿ

ಮತ್ತೊಬ್ಬರ ಒಲವಲ್ಲಿ ಜೀಕಿ

ಹಗಲೆಲ್ಲಾ ಕಾಲ್ಚೆಂಡಾಯ್ತು ಮನಸ್ಸು

ಇರುಳಂಕಣವಾಯ್ತು ನಿದ್ರೆಯ ಕನಸು.

ನಿನ್ನೆಯದು ಇಂದಿಗೆ ಹಳತಾದರೂ

ಇಂದಿನದು ನಾಳೆಗೆ ಕೊಳೆತುಹೋದರೂ

ಮತ್ತೆ ಹುಟ್ಟಿ ನಿಮ್ಮ ಆಸ್ಥಿತ್ವಕ್ಕಾಗಿ

ನನ್ನ ಆಸ್ಥಿತ್ವವನ್ನೇ ಅಲುಗಾಡಿಸುತ್ತಿರೇಕೆ?

ಬದುಕೆಲ್ಲಾ ಇಷ್ಟೊಂದು ಕಾಡುವಿರೇಕೆ?

ಖಾತ್ರಿಯೇನು? ಸತ್ತ ಮೇಲಾದರೂ ಬಿಡುತ್ತೀರೆನ್ನುವುದಕ್ಕೆ

ಓ ಭಾವಗಳೇ...ನೀವೇಕೆ ಹೀಗೆ

ಬೆಂಕಿ ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೂ ಹೊಗೆಯೇಳುವ ಹಾಗೆ.

ಶಿವು.ಕೆ