Tuesday, October 27, 2009

ಅದೊಮ್ಮೆ ಉಗಿಯೋವರ್ಗೂ ತಡಕೊಳ್ರೀ.....


"ಹೇಮ ಗೀಸರಿನಿಂದ ತಣ್ಣೀರು ಬರುತ್ತಿದೆ, ಬಿಸಿನೀರು ಬರುತ್ತಿಲ್ಲ"..ಗೀಸರ್ ನಲ್ಲಿ ತಿರುಗಿಸುತ್ತಾ ಕೇಳಿದೆ.

"ಎಷ್ಟು ದಿನಾನ್ರೀ ನಿಮಗೆ ಹೇಳಿಕೋಡೋದು. ಇನ್ನು ಗೊತ್ತಾಗಲಿಲ್ಲವಲ್ರಿ ನಿಮಗೆ" ಅಂತ ಆಡಿಗೆ ಮನೆಯಿಂದ ಗೊಣಗುತ್ತಾ ಬಂದಳು. ನಾನು ತಿರುಗಿಸಿದ್ದ ಟ್ಯಾಂಕ್ ನಲ್ಲಿ ಹಾಗೂ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿದ್ದ ಗೀಸರ್ ನಲ್ಲಿಯನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಿದಳು. ಅವೆರಡಕ್ಕಿಂತ ಸ್ವಲ್ಪ ದೂರದಲ್ಲಿ ಮತ್ತೊಂದು ನಲ್ಲಿ[ಅದು ಟಾಯ್ಲೆಟ್ ನೀರಿಗಾಗಿ ಇದ್ದಂತದ್ದು]ತಿರುಗಿಸಿದಳು. ಅದರಿಂದ ನೀರು ನಿದಾನವಾಗಿ ಬರತೊಡಗಿತು. ಆರೆರೆ.....ಇದೇನು ನಾನು ಬಿಸಿನೀರಿಗಾಗಿ ಗೀಸರ್ ನಲ್ಲಿ ತಿರುಗಿಸಿದರೆ ಇವಳು ಅದನ್ನು ಬಂದ್ ಮಾಡಿ ಟಾಯ್ಲೆಟ್ ನಲ್ಲಿಯಲ್ಲಿ ನೀರು ಬರುವಂತೆ ಮಾಡಿದ್ದಾಳಲ್ಲ ಅಂತ ನನಗೆ ಆಶ್ಚರ್ಯವಾಗಿತ್ತು.

"ಇದೇನೇ ಇದು ಗ್ಯಾಸ್ ಗೀಸರ್ ಆನ್ ಆಗದೆ ಬಿಸಿನೀರು ಬರ್ತಿಲ್ಲ ಅಂದರೆ, ನೀನು ಬಕೆಟ್ಟು ಇಟ್ಟು ಆ ನಲ್ಲಿ ತಿರುಗಿಸಿದ್ದಿಯಲ್ಲ...ಏನು ತಣ್ಣೀರು ಸ್ನಾನ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಹೋಗಬೇಕಾ" ಅಂದೆ.

"ರೀ....ಸ್ವಲ್ಪ ತಡಕೊಳ್ರಿ"...ಅಂತ ನೇರ ಆಡಿಗೆ ಮನೆಗೆ ಹೋದಳು. ಅವಳ ಉದ್ದೇಶವೇನೆಂದು ನನಗೆ ಅರ್ಥವಾಗಲಿಲ್ಲ.

"ನೀವು ಹೊರಗೆ ಎಷ್ಟೋ ಜನರ ಬಳಿ ನಯ ನಾಜೂಕಾಗಿ ವ್ಯವಹರಿಸಬಹುದು, ಪ್ರಾಣಿ ಪಕ್ಷಿಗಳು, ಮನುಷ್ಯರು ಹೀಗೆ ಜೀವವಿರುವಂತ ಎಲ್ಲರನ್ನು ಏಮಾರಿಸಿ ಫೋಟೋ ತೆಗೆಯಬಹುದು, ಆದ್ರೆ ನಿರ್ಜೀವವಿರುವ ಈ ನಲ್ಲಿಗಳು ಹೇಗೆ ವರ್ತಿಸುತ್ತವೆ ಅಂತ ತಿಳಿದು ಅವುಗಳ ಜೊತೆ ವ್ಯವಹಾರ ಮಾಡೋಕೆ ಕಲಿತುಕೊಳ್ಳಲಿಲ್ಲ ನೀವು, ಕೊನೆ ಪಕ್ಷ ಅವುಗಳ ನಡುವಳಿಕೆ ಏನು ಅಂತ ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳಲಿಕ್ಕೆ ಹಾಗಲಿಲ್ಲವಲ್ರೀ"....ನಯವಾಗಿ ಕುಟುಕಿದಳು.

ಆವಳ ಮಾತು ಸತ್ಯವೆನಿಸಿತ್ತು. ಈ ಮನೆಗೆ ಬಂದಾಗಿನಿಂದ ನಮ್ಮ ಆಡಿಗೆ ಮನೆಯ ಮೂರು ನಲ್ಲಿಗಳು, ಮತ್ತು ಬಚ್ಚಲು ಮನೆಯ ಮೂರು ನಲ್ಲಿಗಳು ನನ್ನನ್ನು ಚೆನ್ನಾಗಿ ಆಟವಾಡಿಸುತ್ತಿವೆ. ಅವುಗಳನ್ನು ನಾನು ಇವತ್ತಿನವರೆಗೂ ಅರಿತುಕೊಳ್ಳಲು ಆಗುತ್ತಿಲ್ಲ. ನಾನು ಏನು ನಿರೀಕ್ಷೆ ಮಾಡುತ್ತೇನೊ ಅದಕ್ಕೆ ತದ್ವಿರುದ್ಧವಾಗಿ ನಡೆದುಕೊಳ್ಳುವುದು ಅವುಗಳ ಜನ್ಮಸಿದ್ಧ ಹಕ್ಕು ಎಂದುಕೊಂಡು ಬಿಟ್ಟಿವೆಯೇನೋ...ಆಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಅಲ್ಲಿಟ್ಟಿದ್ದ ಬಕೆಟ್ಟಿನ ತುಂಬಾ ನೀರು ತುಂಬಿತ್ತು.

"ಹೇಮಾ ಬಕೆಟ್ಟು ತುಂಬಿತು. ಹೀಗೇನು ಮಾಡಲಿ"

"ಮತ್ತೊಂದು ಬಕೆಟ್ಟು ಇಡಿ"

ನನಗೆ ಇವತ್ತು ತಣ್ಣೀರೆ ಗತಿ ಎಂದುಕೊಂಡು "ಅಲ್ಲಾ ಕಣೇ ನಾನು ಕೇಳಿದ್ದು ಬಿಸಿನೀರು, ಗೀಸರಿನಿಂದ ಬರುತ್ತಿಲ್ಲ ಅಂದ್ರೆ ಹೋಗ್ಲಿ ಆಡಿಗೆ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಎರಡು ದೊಡ್ಡ ಪಾತ್ರೆಯಲ್ಲಿ ಕಾಯಿಸಿಕೊಡು, ನಾನು ತಣ್ಣೀರು ಸ್ನಾನ ಮಾಡಿದರೆ ನೆಗಡಿ ಗ್ಯಾರಂಟಿ"

"ಸ್ವಲ್ಪ ತಡಕೊಳ್ರೀ....ಅದ್ಯಾಕೆ ಆತುರ ಪಡುತ್ತೀರಿ, ಆ ಕೊಳಯಿ ಒಮ್ಮೆ ಜೋರಾಗಿ ಉಗಿಯಲಿ"

ಆಹಾಂ! ಕೊಳಾಯಿ ಉಗಿಯಬೇಕಾ? ವಿಚಾರವೇ ಹೊಸತಲ್ಲ. ಮನುಷ್ಯರಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಉಗಿದು ಉಪ್ಪು ಹಾಕುವುದು ಗೊತ್ತು ಆದ್ರೆ ಈ ನಲ್ಲಿಗಳು ಉಗಿಯೋದು ಅಂದ್ರೆ ಏನು? ನಾನು ಚಿಂತೆಗೆ ಬಿದ್ದೆ. ಆಷ್ಟರಲ್ಲಿ,

"ರೀ ನೋಡ್ರೀ...ಉಗಿಯಿತು ನೋಡ್ರೀ....ಇನ್ನು ಒಂದೆರಡು ಬಾರಿ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಉಗಿಯಲಿ ನಂತರ ನಿಮಗೆ ಬೇಕಾದ ಬಿಸಿನೀರು ಸಿಗುತ್ತೆ" ಅಂದಳು.

ನಾನು ನಲ್ಲಿ ಕಡೆ ನೋಡಿದೆ. ಒಂದುವರೆ ಬಕೆಟ್ ತುಂಬಿದ ಮೇಲೆ ನಲ್ಲಿಯಿಂದ ನೀರು ಜೋರಾಗಿ ಬರುತ್ತಿದೆ! ನಿದಾನವಾಗಿ ಬರುತ್ತಿದ್ದ ನೀರು ವೇಗವಾಗಿ ಬರುವುದಕ್ಕೆ ಮೊದಲು ಕೆಲವು ಜೋರಾದ ಶಬ್ದಮಾಡಿ ಒಳಗಿನ ಗಾಳಿಯನ್ನು ಹೊರಹಾಕುವಾಗ ಕ್ಯಾ....ಶೂ....ಟಪ್...ಗರರ್.ಡ್ರೂರ್......ಹುಷ್..........ಇನ್ನೂ ಏನೇನೋ ಶಬ್ದಮಾಡುತ್ತಿದೆ. ಹೇಮಾಶ್ರೀ ಪ್ರಕಾರ ಅದು ಈಗ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಉಗಿಯುತ್ತಿದೆ! ಹೌದು! ವೇಗವಾಗಿ ನೀರು ಕ್ಯಾಕರಿಸಿ, ಕೆಮ್ಮಿ ಉಗಿದಂತೆ ನಲ್ಲಿಯಿಂದ ಜೋರಾಗಿ ಬರುತ್ತಿದೆಯಲ್ಲಾ ! ಮುಂದೇನು?

"ಈಗ ಹೋಗಿ ಅದನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಿ. ನಂತರ ಗ್ಯಾಸ್ ಗೀಸರ್ ನಲ್ಲಿಯನ್ನೂ ತಿರುಗಿಸಿ ಬಿಸಿನೀರು ತಕ್ಷಣ ಬರುತ್ತೆ" ಎಂದಳು. ಅವಳು ಹೇಳಿದಂತೆ ಮಾಡಿದೆ, ಹೌದು! ಈಗ ಖಂಡಿತ ಬಿಸಿನೀರು ಬರುತ್ತಿದೆ. ಖುಷಿಯಾಯ್ತು. ನೋಡ್ರೀ.. ಮೊದಲು ನೀರು ಪೋರ್ಸ್ ಇರಲಿಲ್ಲವಾದ್ದರಿಂದ ಗೀಸರುನಲ್ಲಿ ನೀರು ಬರಲು ಪ್ರೆಶ್ಶರ್ ಸಾಕಾಗುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಅದಕ್ಕಾಗಿ ಪಕ್ಕದ ಆ ನಲ್ಲಿಯಲ್ಲಿ ನೀರು ಬಿಟ್ಟಾಗ ಸ್ವಲ್ಪಹೊತ್ತಿನ ನಂತರ ಪ್ರೆಶರ್ ಹೆಚ್ಚಾಗುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಅದು ಹೀಗೆ ಕ್ಯಾಕರಿಸಿ ಉಗಿಯುತ್ತಾ, ಅನೇಕ ಶಬ್ದಮಾಡಿ ನೀರು ಜೋರಾಗಿ ನಮಗೆ ಪೋರ್ಸ್ ಸಿಗುತ್ತದೆ. ಆಗ ತಕ್ಷಣ ಅದನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಿ ಗೀಸರ್ ನಲ್ಲಿ ತಿರುಗಿಸಿದರೆ ನಾಲ್ಕೇ ಸೆಕೆಂಡುಗಳಲ್ಲಿ ಬಿಸಿನೀರು ಬರುತ್ತದೆ. ಈ ಮನೆಗೆ ಬಂದು ಎಂಟು ತಿಂಗಳಾದ್ರೂ ನಿಮಗೆ ಗೊತ್ತಾಗಲಿಲ್ಲವಲ್ರೀ....ಹೋಗಿ ಸ್ನಾನಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಿ, ಅಂಗಿಸುತ್ತಾ ಮತ್ತೆ ಆಡುಗೆ ಮನೆಗೆ ಹೋದಳು.

"ಆದ್ರೆ ಇದೇ ನಲ್ಲಿಯಲ್ಲೇ ಪೋರ್ಸ್ ಇದೆಯೋ ಇಲ್ಲವೋ ಅಂತ ನೀರು ಬಿಟ್ಟು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳಬಹುದಲ್ವೇನೇ?

"ಅದಕ್ಕೆ ಹೇಳೋದು ನಿಮಗೆ ಗೊತ್ತಾಗೊಲ್ಲ ಅಂತ. ನೇರವಾಗಿ ಟ್ಯಾಂಕಿನಿಂದ ನೀರು ಈ ನಲ್ಲಿಗೆ ಬರುತ್ತದೆ. ಅಂದ್ರೆ ಟ್ಯಾಂಕಿನೊಳಗೆ ಏನೇನು ಆಗುತ್ತೆ ಅಂತ ಮೊದಲು ಈ ನಲ್ಲಿಗೆ ಗೊತ್ತಾಗುತ್ತೆ. ಅದಕ್ಕೆ ತಕ್ಕಂತೆ ಹೀಗೆ ವರ್ತಿಸಿ ನಮಗೆ ಸೂಚನೆ ಕೊಡುತ್ತೆ. ಇದು ಒಂಥರ ಟ್ರೈಯಲ್ ವರ್ಷನ್. ಅದನ್ನು ನೋಡಿ ನಾವು ಹೀಗೆ ನೀರಿನ ವಿಚಾರದಲ್ಲಿ ತಣ್ಣೀರು ಮತ್ತು ಬಿಸಿನೀರನ್ನು ಅನಲೈಸ್ ಮಾಡಬೇಕು ಗೊತ್ತಾಯ್ತ" ಅಂದಳು.

ಎಲಾ! ನಲ್ಲಿಯೇ....ನಿನ್ನೊಳಗೆ ಏನೆಲ್ಲಾ ಆಟ ಉಂಟು! ಅಂದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ಸ್ನಾನ ಮುಗಿಸಿದ್ದೆ.

"ಸ್ನಾನ ಆಯ್ತೇನ್ರೀ....ಆಗಿದ್ರೆ ಬನ್ನಿ ಇಲ್ಲಿ, ಆಡುಗೆ ಮನೆಯ ನಲ್ಲಿಗಳ ವಿಚಾರ ತಿಳಿಸಿಕೊಡುತ್ತೇನೆ" ಅಂತ ಕರೆದಳು.

ಇಷ್ಟಕ್ಕೂ ಈ ವಿಚಾರದಲ್ಲಿ ದೊಡ್ಡ ಕತೆಯೇ ಇದೆ. ನಮ್ಮ ಮನೆಯ ನಲ್ಲಿಗಳೆಲ್ಲಾ ಬುಗುರಿಯಂತೆ ಗುಂಡಾದ ತಿರುಗಣೆಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುವಂತವು. ನನಗೂ ನಮ್ಮ ಮನೆಯ ನಲ್ಲಿಗಳಿಗೂ ಆಗಿಬರುವುದಿಲ್ಲ. ಯಾಕಂದ್ರೆ ನಮ್ಮ ಮನೆಯ ನಲ್ಲಿಗಳಿಗೆ ಯಾವಾಗ ಜೀವ ಬರುತ್ತೆ ಮತ್ತು ಜೀವ ಹೋಗುತ್ತೆ ಅನ್ನುವುದು ಗೊತ್ತಾಗೋದೆ ಇಲ್ಲ. ಹೇಮಾಶ್ರೀ ನನ್ನೂರಿಗೆ ಅಥವ ಅವಳ ತವರು ಮನೆಗೋ ಮೂರ್ನಾಲ್ಕು ದಿನದ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಹೋದರೂ ಅವಳಿಗೆ ಈ ನಲ್ಲಿಗಳು, ಗ್ಯಾಸ್ ಸಿಲಿಂಡರ್, ಮನೆಯ ದೀಪದ ಸ್ವಿಚ್ಚುಗಳ ಬಗ್ಗೆ, ಮತ್ತು ಇವೆಲ್ಲಕ್ಕೂ ಹೊಂದಿಕೊಳ್ಳಲಾಗದ ನನ್ನ ಬಗ್ಗೆ ಚಿಂತಿಸುತ್ತಿರುತ್ತಾಳೆ. ಏಕೆಂದರೆ ಈ ಮೂರು ವಸ್ತುಗಳ ಬಗ್ಗೆ ನನ್ನ ಗಮನ ಎಳ್ಳಷ್ಟು ಇರುವುದಿಲ್ಲವೆಂದು ಅವಳಿಗೆ ನೂರಕ್ಕೆ ನೂರರಷ್ಟು ಖಚಿತವಾಗಿ ಗೊತ್ತು.

ಮೂರು ತಿಂಗಳ ಹಿಂದೆ ಅವರ ಊರಿನ ಹಬ್ಬಕ್ಕೆ ನನಗೆ ಕೆಲಸದ ಒತ್ತಡದಿಂದಾಗಿ ಹೋಗಲಾಗದೆ ಹೇಮಾಶ್ರೀಯನ್ನು ಮಾತ್ರ ಕಳುಹಿಸಿದ್ದೆ. ಆಗ ಮಳೆ ಕಡಿಮೆಯಾಗಿದ್ದರಿಂದ ನಮಗೆ ದಿನಕ್ಕೆ ಆರೇಳು ಗಂಟೆ ವಿದ್ಯುತ್ ತೆಗೆದುಬಿಡುತ್ತಿದ್ದರು. ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಹೆಂಡತಿ ಇದ್ದಾಗ ಇಂಥವೆಲ್ಲಾ ನಮಗೆ ಗೊತ್ತಾಗೊಲ್ಲ. ಅವರು ಹೇಗೋ ಎಲ್ಲವನ್ನು ಹೊಂದಿಸಿಕೊಂಡು ನಮಗೆ ಸಮಯಕ್ಕೆ ಬೇಕಾದ ಹಾಗೆ ಎಲ್ಲಾ ತಯಾರು ಮಾಡಿಕೊಡುತ್ತಾರಾದ್ದರಿಂದ ನಮಗೆ ಗೊತ್ತಾಗುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಅವತ್ತು ಬೆಳಗಿನ ದಿನಪತ್ರಿಕೆ ಕೆಲಸ ಮುಗಿಸಿ ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಏಳು ಗಂಟೆಗೆ ಮನೆಗೆ ಬಂದಾಗ ಕರೆಂಟು ಇರಲಿಲ್ಲ. ಮನೆಗೆ ಬಂದ ಕೂಡಲೆ ಸ್ನಾನ ಮಾಡಲೆಂದು ನಲ್ಲಿ ತಿರುಗಿಸಿದೆ. ನೀರು ಬರಲಿಲ್ಲ. ಸರಿ ಕರೆಂಟು ಬಂದ ಮೇಲೆ ನೋಡೋಣ ಅಂದುಕೊಂಡು ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತು ಕುಳಿತು ಪೇಪರ್ ಓದುತ್ತಿದ್ದೆ. ಆಗ ಶುರುವಾಯಿತಲ್ಲ ಮಲಮೂತ್ರ ವಿಷರ್ಜನೆಯ ಒತ್ತಡ. ಬಚ್ಚಲು ಮನೆಗೆ ಹೋದೆ ಅಲ್ಲಿ ಒಂದು ತೊಟ್ಟು ನೀರಿಲ್ಲ. ಆಡುಗೆ ಮನೆಯೊಳಗೆ ನೋಡಿದರೆ ಅಲ್ಲಿಯೂ ಒಂದು ಚಿಕ್ಕ ಪಾತ್ರೆಯಲ್ಲಿ ಮೂರು ಗ್ಲಾಸ್ ಆಗುವಷ್ಟು ನೀರು ಮಾತ್ರ ಇದೆ. ಮನೆಯಲ್ಲಿ ನೀರಿಲ್ಲ. ನೀರನ್ನು ಮೊದಲೇ ತುಂಬಿಸಿಟ್ಟುಕೊಳ್ಳಿ ಅಂತ ಹೇಮಾಶ್ರೀ ಕಿವಿಮಾತು ಹೇಳಿದ್ದರೂ ನಾನು ಕೆಲಸದ ಒತ್ತಡದಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಕಂಪ್ಯೂಟರ್ ಮುಂದೆ ಕೂತು ಮೈಮರೆತು ನೀರು ತುಂಬಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಮರೆತುಬಿಟ್ಟಿದ್ದೆ. ಈಗ ಏನು ಮಾಡುವುದು ? ಕಾವೇರಿ ನೀರು ಬರುವ ಸಮಯ ಇದಲ್ಲ. ಮತ್ತೆ ಮನೆಯ ಬೋರ್‌ವೆಲ್ ನೀರನ್ನು ಟ್ಯಾಂಕಿಗೆ ತುಂಬಿಸಿ ನಂತರ ನಮ್ಮ ಮನೆಗೆ ಬಿಟ್ಟುಕೊಳ್ಳಬೇಕಾದರೆ ಕರೆಂಟು ಬೇಕೇ ಬೇಕು. ಅದು ಬರುವವರೆಗೂ ಕಾಯಲೇಬೇಕು. ಎದುರುಗಡೆಯ ಓನರ್ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಒಂದೆರಡು ಬಿಂದಿಗೆ ನೀರು ಕೇಳೋಣವೆಂದರೆ ಒಂಥರ ನಾಚಿಕೆ! ಹೋಗಿ ಹೋಗಿ ನೀರು ಕೇಳುವುದಾ ಅಂತ. ಹೊರಗೆ ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿರುವ ಬೋರ್‌ವೆಲ್ ನೀರನ್ನು ತರೋಣವೆಂದು ಹೋದರೆ ಅಲ್ಲಿಯೂ ಇದೇ ಕರೆಂಟು ತೊಂದರೆಯಿಂದಾಗಿ ನೀರೇ ಇಲ್ಲ. ಕೊನೆಗೆ ಮನೆಯಲ್ಲೇ ಕುಳಿತರೆ ಸರಿಹೋಗಲ್ಲ, ಹೊರಗೆ ಹೋಗಿ ಒಂದು ಸುತ್ತು ಹಾಕಿಕೊಂಡು ಬಂದರೇ ಆ ಒತ್ತಡದ ಗಮನದಿಂದ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಬೇರೆಡೆ ಸೆಳೆಯಬಹುದೆಂದುಕೊಂಡು ಅರ್ಧಗಂಟೆ ಸುತ್ತಾಡಿಕೊಂಡು ಮನೆಗೆ ಬಂದರೆ ಆಗಲೂ ಕರೆಂಟು ಬಂದಿರಲಿಲ್ಲ. ಕೊನೆಗೆ ವಿಧಿಯಿಲ್ಲದೇ ಇರುವ ವಿಚಾರವನ್ನು ಅವರಿಗೆ ಹೇಳಿ ಎರಡು ಬಕೆಟ್ ನೀರು ಕೊಡಿ ಎಂದು ಓನರ ಮನೆಯವರನ್ನು ಕೇಳಬೇಕಾಯಿತು. ಅದಕ್ಕವರು ನಾವು ನೀರು ತುಂಬಿಸಿಕೊಂಡಿರಲಿಲ್ಲವಾದ್ದರಿಂದ ನಮಗೂ ನೀರಿಲ್ಲ ತೊಗೊಳ್ಳಿ ಒಂದೇ ಬಕೆಟ್ ಇರೋದು ಅಂತ ಕೊಟ್ಟರು. ಇಷ್ಟಾದರೂ ಸಿಕ್ಕಿತಲ್ಲ ಅಂದುಕೊಂಡು ಮೊದಲು ಮಲಮತ್ತು ಜಲಭಾದೆಯನ್ನು ತೀರಿಸಿಕೊಂಡಾಗ ಸ್ವರ್ಗಸುಖ! ಉಳಿದ ನೀರಿನಲ್ಲಿ ಮುಖ ತೊಳೆದ ಶಾಸ್ತ್ರಮಾಡಿ ಹೊರಗೆ ಹೋಗಿ ಹೋಟಲ್ಲಿನಲ್ಲಿ ತಿಂಡಿ ತಿಂದು ಬರುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ೯ ಗಂಟೆ. ಇದೆಲ್ಲದ ನಡುವೆ ಮತ್ತೊಂದು ಆಚಾತುರ್ಯ ನಡೆದಿತ್ತು. ಮುಖ ತೊಳೆದ ನಂತರ ಟೀ ಕುಡಿಯಲೆಂದು ಮನೆಯಲ್ಲಿದ್ದ ಹಾಲಿಗೆ ಟೀ ಪುಡಿ, ಸಕ್ಕರೆ ಹಾಕಿದ ಹಾಲಿನ ಪಾತ್ರೆಯನ್ನು ಗ್ಯಾಸ್ ಸ್ಟವ್ ಮೇಲಿಟ್ಟವನು ಯಾವುದೋ ಫೋನ್ ಬಂದ ನೆಪದಲ್ಲಿ ಹಾಗೆ ಮರೆತು ಹೋಟಲ್ಲಿಗೆ ಬಂದು ಬಿಟ್ಟಿದ್ದೆ. ಮನೆಗೆ ಬರುವ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಟೀ ಎಲ್ಲಾ ಉಕ್ಕಿ ಪಾತ್ರೆಯಿಂದ ಹೊರಬಿದ್ದು ಗ್ಯಾಸ್ ಸ್ವವ್ ಮೇಲೆಲ್ಲಾ ಹರಡಿ ಅದರ ಕೆಳಗಿನ ಕಪ್ಪು ಕಡಪ ಕಲ್ಲಂತೂ ಕಜ್ಜಿ ಬಂದು ಬಿಳಚಿಕೊಂಡಂತೆ ಬಿಳಿ ಬಣ್ಣಕ್ಕೆ ಬದಲಾಗಿಬಿಟ್ಟಿತ್ತು. ಅಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲಾ ಅಂತ ಮಳೆಯಿಲ್ಲದ ಕಾಲದಲ್ಲೂ ಕಡಪ ಕಲ್ಲನ್ನು ದಾಟಿ ಕೋಡಿಹರಿದಂತೆ ಆಗಿ ನೆಲವೆಲ್ಲಾ ಚಿತ್ತಾರವಾಗಿಬಿಟ್ಟಿತ್ತು.

ಒಹ್! ಎಂಥ ಪ್ರಮಾದವಾಗಿಬಿಡ್ತು, ಎಷ್ಟು ಚೆನ್ನಾಗಿದ್ದ ಆಡುಗೆ ಮನೆಯನ್ನು ನಾನು ಮೈಮರೆತು ಎಂತ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಗೆ ತಂದುಬಿಟ್ಟೆ. ಇದನ್ನು ನೋಡಿದರೆ ಹೇಮಾಶ್ರೀ ನನಗೊಂದು ಗತಿ ಕಾಣಿಸುತ್ತಾಳೆ ಅಂದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ಅದನ್ನೆಲ್ಲಾ ತೊಳೆಯಲು ಸಿದ್ದನಾಗಿ ನೀರಿನ ಪಾತ್ರೆಗೆ ಕೈಹಾಕಿದರೆ ಎಲ್ಲಿದೆ ನೀರು? ಕರೆಂಟು ಇನ್ನೂ ಬಂದಿಲ್ಲವಾದ್ದರಿಂದ ನೀರು ಇಲ್ಲ. ಆಗ ಏನು ಮಾಡಲಿಕ್ಕಾಗದೇ ಸುಮ್ಮನೆ ಕುಳಿತುಬಿಟ್ಟೆ. ಆಗ ನನ್ನ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯಂತೂ ಅದೋಗತಿಯಾಗಿತ್ತು. ಅವತ್ತು ಹತ್ತು ಗಂಟೆಯಾದರೂ ಕರೆಂಟು ಬರಲಿಲ್ಲವಾದ್ದರಿಂದ ಮದ್ಯಾಹ್ನದ ಮೇಲೆ ಬಂದು ನೋಡಿಕೊಳ್ಳೋಣವೆಂದು ಮನೆಯಿಂದ ಹೊರಬಿದ್ದಿದ್ದೆ. ಮದ್ಯಾಹ್ನ ಮನೆಗೆ ಬಂದು ನೋಡುತ್ತೇನೆ! ಓನರ್ ನನಗಾಗಿ ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.

"ಏನ್ರೀ ಶಿವು, ನಲ್ಲಿಗಳನ್ನು ತಿರುಗಿಸಿಬಿಟ್ಟಿದ್ದೀರಲ್ಲ....ಕರೆಂಟು ಬಂದು ನಾವು ಮೋಟರ್ ಹಾಕಿ ಟ್ಯಾಂಕಿನಲ್ಲಿ ನೀರು ತುಂಬಿಸಿದ ಮೇಲೆ ಆ ನೀರೆಲ್ಲಾ ನಿಮ್ಮ ಮನೆಯ ನಲ್ಲಿ ಮೂಲಕ ಹರಿದು ಹೋಗುತ್ತಿದೆ, ಅದನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸೋಣವೆಂದರೆ ನೀವು ಮನೆಯನ್ನು ಲಾಕ್ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಹೋಗಿಬಿಟ್ಟಿದ್ದೀರಿ. ಎಷ್ಟು ನೀರು ಪೋಲಾಗಿಹೋಯ್ತು. ಬೇಗ ಬಾಗಿಲು ತೆಗೆದು ನಲ್ಲಿಗಳನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸ್ರೀ" ಅಂದಾಗ ನನ್ನ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಹೇಗಾಗಿತ್ತು ಅಂದರೆ ಅದನ್ನು ಇಲ್ಲಿ ವರ್ಣಿಸಲಾರೆ!

ಆಗ ಅನ್ನಿಸಿದ್ದು ಈ ನಲ್ಲಿಗಳಿಗೇ ಯಾವಾಗ ಜೀವ ಬರುತ್ತೋ ಆ ದೇವರಿಗೇ ಗೊತ್ತು. ಅವು ಬುಗುರಿಯಾಕಾರವಾದ್ದರಿಂದ ತಿರುಗಿಸಿ ಟೈಟ್ ಮಾಡಿದಾಗ ಟೈಟ್ ಆದಂತೆ ವರ್ತಿಸಿದರೂ ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದಂತೆ ಯಾವಾಗಲೋ ಲೂಸ್ ಆಗಿ ನೀರನ್ನು ಕ್ಯಾಕರಿಸಿ ಕೆಮ್ಮಿ, ಕಕ್ಕುತ್ತಾ, ಉಗಿಯುತ್ತಾ, ನಮ್ಮ ತಲೆಯೆಲ್ಲಾ ತಿರುಗುವಂತೆ ಮಾಡಿಬಿಡುತ್ತವೆ!

ಈ ಸಮುದ್ರದ ಮರಳ ಮೇಲಿನ ನಲ್ಲಿ[ಏಡಿ]ಗಳಿಗೂ ಬಚ್ಚಲು ಮನೆಯ ನಲ್ಲಿಗಳಿಗೂ ಏನಾದರೂ ಸಂಭಂದವಿದೆಯಾ, ಇಲ್ಲಾ ಹೋಲಿಕೆಯಿದೆಯಾ ಅಂತ ನೋಡಿದಾಗ ಸಂಭಂದವಿರದಿದ್ದರೂ ಹೋಲಿಕೆಯಂತೂ ಖಂಡಿತ ಇದೆ. ನಾವು ಸಮುದ್ರದ ಮರಳಿನಲ್ಲಿ ನಡೆಯುವ ಮೊದಲು ಆ ನಲ್ಲಿ[ಏಡಿ]ಗಳು ಆರಾಮವಾಗಿ ಓಡಾಡಿಕೊಂಡಿರುತ್ತವೆ. ಯಾವಾಗ ನಮ್ಮ ಹೆಜ್ಜೆ ಸದ್ದುಗಳು ಕೇಳಿಸುತ್ತವೋ ಪುಳಕ್ಕನೇ ಆ ಮರಳಿನಲ್ಲಿ ಮಾಯವಾಗಿಬಿಡುತ್ತವೆ. ಮತ್ತೆ ಅವು ಹೊರಗೆ ಕಾಣಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಯಾರು ಇಲ್ಲದಾಗಲೇ. ಅದೇ ರೀತಿ ಇಲ್ಲಿ ಬಚ್ಚಲು ಮನೆಯ ನಲ್ಲಿಗಳು ನಾವು ಮನೆಯಲ್ಲಿದ್ದು ನೀರು ಬೇಕೆಂದು ತಿರುಗಣೆ ತಿರುಗಿಸಿದಾಗ ನೀರನ್ನು ಕಕ್ಕುವುದಿಲ್ಲ, ಆದ್ರೆ ನಮಗೆ ಬೇಡದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಕುಡಿದವರಂತೆ ಶಬ್ದ ಮಾಡುತ್ತಾ ನೀರನ್ನು ಕ್ಯಾಕರಿಸಿ ಉಗಿಯುತ್ತವೆಯಾದ್ದರಿಂದ ಇವೆರಡರ ನಡಾವಳಿಯಲ್ಲಿ ಹೋಲಿಕೆಯಂತೂ ಇದ್ದೇ ಇದೆ.

ಒಂದೆರಡು ದಿನ ಕಳೆಯಿತು. ಊರಿನಿಂದ ಫೋನ್ ಮಾಡಿದಳು.

"ರೀ.......ಏನ್ಸಮಚಾರ......ನಲ್ಲಿ ನಿಲ್ಲಿಸಿದ್ದೀರಾ? ಗ್ಯಾಸ್ ಆಪ್ ಮಾಡಿದ್ದೀರಾ? ಎಲ್ಲಾ ಲೈಟುಗಳ ಸ್ವಿಚ್ ಆಪ್ ಮಾಡಿದ್ದೀರಾ?"

"ಏನೇ ಇದು ನನ್ನನ್ನು ವಿಚಾರಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಬಿಟ್ಟು ಮೊದಲು ನಲ್ಲಿ, ಲೈಟು, ಗ್ಯಾಸ್ ಅಂತ ಕೇಳುತ್ತಿದ್ದೀಯಾ?"

"ಹೌದ್ರೀ....ಅವಕ್ಕೆಲ್ಲಾ ಏನು ಹೆಚ್ಚು ಕಮ್ಮಿಯಾಗದಿದ್ದರೇ ನೀವು ಖಂಡಿತ ಚೆನ್ನಾಗಿರುತ್ತೀರಿ ಅಂತ ನನಗೆ ಗೊತ್ತು"

ಅವಳು ನನ್ನನ್ನು ವಿಚಾರಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಪರಿ ಈ ರೀತಿಯದಾಗಿತ್ತು.

ಅದಕ್ಕಾಗಿ ಈಗ ಅವಳು ಊರಿಗೆ ಹೋಗಿ ಅಲ್ಲಿಂದ ಫೋನ್ ಮಾಡಿದಾಗಲೆಲ್ಲಾ ನನ್ನಿಂದ ಬೇರೆ ರೀತಿ ಉತ್ತರವನ್ನು ಕೊಡುವ ಅಬ್ಯಾಸ ಮಾಡಿಕೊಂಡುಬಿಟ್ಟಿದ್ದೆ.

ಈ ಬಾರಿಯ ಗೌರಿಹಬ್ಬಕ್ಕೆ ಊರಿಗೆ ಹೋಗಿದ್ದಳಲ್ಲ...ಅಲ್ಲಿಂದ ಫೋನ್ ಮಾಡಿದಳು.

"ರೀ....ಹೇಗಿದ್ದೀರಿ....ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ತಿಂಡಿ ಏನು ಮಾಡಿಕೊಂಡ್ರಿ?

"ಹೇಮ ನಾನು ಗ್ಯಾಸ್ ಸ್ಟವ್ ಹಚ್ಚಲೇ ಇಲ್ಲ. ಮತ್ತೆ ಹೋಟಲ್ಲಿಗೆ ಹೋಗಿ ದೋಸೆ ತಿಂದೆ."

"ಮತ್ತೆ ಸ್ನಾನ ಮಾಡಿದ್ರಾ?"

"ಸ್ನಾನಾನು ಮಾಡಲಿಲ್ಲ. ಕೊಳಾಯಿಯ ಸಹವಾಸಕ್ಕೆ ಹೋಗಲಿಲ್ಲ. ನೀನು ಊರಿಗೆ ಹೋಗುವಾಗ ದೊಡ್ಡ ಡ್ರಮ್ಮಿನಲ್ಲಿ ತುಂಬಿಸಿದ ತಣ್ಣಿರಲ್ಲೇ ಸ್ನಾನ ಮಾಡಿದೆ."

"ಅಯ್ಯೋ ತಣ್ಣೀರಾ...ನಿಮಗೆ ನೆಗಡಿಯಾಗಿಬಿಡುತ್ತೇ"

"ಆದ್ರೂ ಪರ್ವಾಗಿಲ್ಲ ನಲ್ಲಿ ಸಹವಾಸಕ್ಕಿಂತ ನೆಗಡೀನೇ ಬೆಟರ್ರೂ.....

"ಮತ್ತೆ ಲೈಟ್ ಸ್ವಿಚ್ ಆಪ್ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದೀರಿ ತಾನೆ?

"ಇಲ್ಲಾ ಕಣೇ"

"ಮತ್ತೆ ಹಾಗೆ ಬಿಟ್ಟು ಹೋಗುತಿದ್ರಾ?" ಅವಳ ಮಾತಿನ ದ್ವನಿಯಲ್ಲಿ ಗಾಬರಿಯಿತ್ತು.

"ನಾನು ಲೈಟ್ ಬೆಳಕನ್ನೇ ಉಪಯೋಗಿಸಲಿಲ್ಲವಾದ್ದರಿಂದ ಸ್ವಚ್ಚನ್ನು ಮುಟ್ಟುವ ಪ್ರಮೇಯವೇ ಬರಲಿಲ್ಲವಲ್ಲಾ"

"ಮತ್ತೆ ಕತ್ತಲಲ್ಲಿ ಹೇಗೆ ಇದ್ರೀ...."

"ಮೇಣದ ಬತ್ತಿಯನ್ನು ಹೊತ್ತಿಸಿ ಅದರ ಬೆಳಕಿನಲ್ಲಿ ಆದಿವಾಸಿಯಂತೆ ಕಾಲ ಕಳೆಯುತ್ತಿದ್ದೆ"

ಇಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಮಾತಾಡುವ ಹೊತ್ತಿಗೆ ನಾನು ಹೇಳಿದ್ದೆಲ್ಲಾ ಸುಳ್ಳು ಅಂತ ಗೊತ್ತಾಗಿ ಇನ್ನೇನಾದ್ರು ಕೇಳಿದ್ರೆ ಇವರು ಮತ್ತಷ್ಟು ಸಿನಿಮಾ ಕತೆಯನ್ನು ಹೇಳುವುದು ಗ್ಯಾರಂಟಿ ಅಂತ ಸುಮ್ಮನಾಗಿಬಿಡುತ್ತಿದ್ದಳು.

ಇನ್ನೂ ನಮ್ಮ ಮನೆಯ ಮೋಟರ್ ಸ್ವಿಚ್ ಮತ್ತು ಪೈಪುಗಳ ಕತೆಯೇ ಬೇರೊಂದು ತೆರನಾದ್ದು. ಕರೆಂಟು ಬಂತಲ್ಲ ಅಂತ ಸ್ವಿಚ್ ಹಾಕಿಬಿಟ್ಟರೆ ನೀರು ನೇರವಾಗಿ ನಮ್ಮ ಮನೆಯ ಟ್ಯಾಂಕಿಗೆ ತುಂಬುವುದಿಲ್ಲ. ಮಾಲೀಕರ ಮನೆಯ ಓವರ್ ಹೆಡ್ ಟ್ಯಾಂಕ್ ತುಂಬಿ ಹರಿದಿರುತ್ತದೆ[ನಮ್ಮ ಬಿಲ್ಡಿಂಗಿನಲ್ಲಿ ಮೂರು ಓವರ್‌ಹೆಡ್ ವಾಟರ್ ಟ್ಯಾಂಕುಗಳಿವೆ ಅವಕ್ಕೆಲ್ಲಾ ಒಂದೇ ಮೋಟರ್ ಸ್ವಿಚ್ಚಿದೆ]. ಅಥವ ನಮ್ಮ ಪಕ್ಕದ ಮನೆಯ ಟ್ಯಾಂಕು ಉಕ್ಕಿಹರಿದು ಕೋಡಿ ಬಿದ್ದಿರುತ್ತದೆ. ಇದನ್ನೆಲ್ಲಾ ತಪ್ಪಿಸಲು ನಮ್ಮ ಹದಿಮೂರು ಮನೆಯ ಬಿಲ್ಡಿಂಗಿನಲ್ಲಿ ಚಕ್ರವ್ಯೂಹದಂತ ನೀರಿನ ಪೈಪುಗಳ ಲಿಂಕುಗಳಿವೆ. ಮೋಟರ್ ಸ್ವಿಚ್ ಹಾಕುವ ಮೊದಲು ಯಾವುದೋ ಪೈಪಿನ ವಾಲ್ ಮೇಲಕ್ಕೆ ಎತ್ತಬೇಕು. ಎದುರಿಗಿರುವ ಪೈಪಿನ ವಾಲನ್ನು ಕೆಳಕ್ಕೆ ಮಾಡಬೇಕು. ಮತ್ಯಾವುದೋ ತಿರುಪಣೆಯನ್ನು ಬಲಕ್ಕೆ ತಿರುಗಿಸಿ ಟೈಟ್ ಮಾಡಬೇಕು. ಇಲ್ಲಿಯೂ ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಬಲವೋ ಎಡವೊ ಗೊಂದಲವುಂಟಾಗಿ ನೀರು ಯಾವುದೋ ಟ್ಯಾಂಕಿಗೆ ಹರಿದು ಒಂದು ಕಡೆ ಅತೀವೃಷ್ಟಿ ಮತ್ತೊಂದು ಕಡೆ ಆನಾವೃಷ್ಟಿಯಾಗಿಬಿಟ್ಟಿರುತ್ತದೆ.

ಇಂಥ ಚಕ್ರವ್ಯೂಹವನ್ನೆಲ್ಲಾ ಅಧ್ಯಾಯನ ಮಾಡಿ ಅದರೊಳಗೆ ನುಗ್ಗಿ ಜಯಿಸಲು ನಾನೇನು ಅಭಿಮನ್ಯುವೇ? ಇದರ ಸಹವಾಸವೇ ಬೇಡವೆಂದು ಸುಮ್ಮನಾಗಿಬಿಡುತ್ತೇನೆ. ಮನೆಯಲ್ಲಿ ತುಂಬಿಸಿಟ್ಟ ನೀರನ್ನೇ ರೇಷನ್ ತರಹ ಬಿಂದಿಗೆಯಷ್ಟು ನೀರಿನ ಅವಶ್ಯಕತೆಯಿರುವಾಗ ಚೆಂಬಿನಷ್ಟು ಉಪಯೋಗಿಸುತ್ತಾ, ಚೆಂಬಿನಷ್ಟು ಅವಶ್ಯಕತೆಯಿರುವಾಗ ಲೋಟದಷ್ಟೇ ಉಪಯೋಗಿಸುತ್ತಾ...ನನ್ನ ಶ್ರೀಮತಿ ಬರುವವರೆಗೂ ಕಾಲಹಾಕುತ್ತೇನೆ. ಇನ್ನೂ ವಿದ್ಯುತ್ ಸ್ವಿಚ್ಚುಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಬರೆದರೇ ನಿಮಗೆ ಅದೊಂದು ದೊಡ್ಡ ಕತೆಯಾಗುತ್ತದೆಂಬ ಭಯದಿಂದ ಇಲ್ಲಿಗೆ ನಿಲ್ಲಿಸಿದ್ದೇನೆ.

ಚಿತ್ರ ಮತ್ತು ಲೇಖನ.
ಶಿವು.ಕೆ
__________________________________________________

ಮತ್ತೊಂದು ಸುದ್ಧಿ.

ನವೆಂಬರ್ ೧೫ನೇ ೨೦೦೯ ಭಾನುವಾರದಂದು ನನ್ನ ಬರವಣಿಗೆಯ ಹೊಸ ಪುಸ್ತಕ "ವೆಂಡರ್ ಕಣ್ಣು" ಪ್ರಕಾಶ್ ಹೆಗಡೆ ಮತ್ತು ದಿವಾಕರ ಹೆಗಡೆಯವರ ಪುಸ್ತಕಗಳ ಜೊತೆಗೆ ಚಾಮರಾಜಪೇಟೆಯಲ್ಲಿರುವ ಕನ್ನಡ ಸಾಹಿತ್ಯ ಪರಿಷತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಲೋಕರ್ಪಣೆಯಾಗಲಿದೆ. ಆ ಪುಸ್ತಕಕ್ಕಾಗಿ ಗೆಳೆಯ ಪಿ.ಟಿ ಪ್ರಮೋದ್ ರಚಿಸಿಕೊಟ್ಟ ಅನೇಕ ಚಿತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಇದು ಒಂದು.

ಜೊತೆಗೆ ನನ್ನ ಬರವಣಿಗೆಯನ್ನು ಭಾವನಾತ್ಮಕವಾಗಿ ಮತ್ತು ವಸ್ತುನಿಷ್ಟವಾಗಿ ತಿದ್ದಿತೀಡಿ ಪ್ರೋತ್ಸಾಹಿಸಿ, ಬೆನ್ನುಡಿಯನ್ನು ಬರೆದುಕೊಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ ಅನಂತಪುರದ ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣ ದೇವರಾಯ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾಲಯದಲ್ಲಿ ಪ್ರೊಫೆಶರ್ ಆಗಿರುವ ಡಾ. ಆರ್. ಶೇಷಾಶಾಸ್ತ್ರಿಗಳು. ಅದನ್ನು ಹಾಗೆ ನೇರವಾಗಿ ಇಲ್ಲಿ ಬ್ಲಾಗಿಗೆ ಹಾಕಿದ್ದೇನೆ.

ಕನ್ನಡ ಸಾಹಿತ್ಯವನ್ನು ತಮ್ಮ ವಿಶಿಷ್ಟ ಅನುಭವ ಮತ್ತು ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿಯಿಂದ ಶ್ರೀಮಂತಗೊಳಿಸುತ್ತಿರುವ ಯುವಕರ ಪಡೆಯಲ್ಲಿ ಶ್ರೀ ಶಿವು ಅವರದು ವಿಶಿಷ್ಟ ಸ್ಥಾನ. ಶಿವು ಅವರ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿ ಮಾಧ್ಯಮಗಳು ಎರಡು. ಒಂದು ಭಾಷೆ ಎರಡನೆಯದು ಕ್ಯಾಮೆರಾ. ಈ ಎರಡರ ಮೂಲಕವೂ ಅವರು ಸೆರೆಹಿಡಿಯುತ್ತಿರುವುದು ಈ ಮನುಷ್ಯರ ಚಹರೆಗಳನ್ನು ಸ್ವಭಾವಗಳನ್ನು. ಶಿವು ಸ್ವಭಾವತಃ ಸಾತ್ವಿಕ ಆದ್ದರಿಂದ ಆತನಿಗೆ ಬದುಕಿನ ಪಾಸಿಟೀವ್ ಅಂಶಗಳೇ ಕಾಣುತ್ತವೆಯೇ ಹೊರತು ನೆಗಟೀವ್ ಅಂಶಗಳಿಲ್ಲ. ಬದುಕಿನಲ್ಲಿ ಸ್ವಯಂಕೃಷಿಯಿಂದ ಮೇಲೇರುತ್ತಿರುವ ಶಿವು "ಸಹನೆ" ಒಂದು ಉತ್ತಮೋತ್ತಮ ಗುಣ ಎಂಬುದನ್ನೇ ಅರಿತವರು. ಅದನ್ನು ರೂಢಿಸಿಕೊಂಡವರು. ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಘಟನೆಯನ್ನು ಒಂದು ಚೌಕಟ್ಟಿನಲ್ಲಿಟ್ಟು ನೋಡಬಲ್ಲರು. ತಾವು ಕಂಡಿದ್ದನ್ನು ಮಾತಿನ ಮೂಲಕವೋ, ಕ್ಯಾಮೆರಾ ಮೂಲಕವೋ ನಮಗೆ ತೋರಿಸಬಲ್ಲವರು. ಅವರವರ ಬದುಕು ಅವರಿಗೆ ದೊಡ್ಡದು, ಪ್ರಯೋಗಶೀಲವಾದದು. ಆ ಬದುಕಿನ ಮೂಲಕ ಅವರು ಕಂಡುಕೊಂಡ ದರ್ಶನ ಅವರಿಗೆ ವಿಶಿಷ್ಟವಾದುದು. ಈ ರೀತಿ ವಿಶಿಷ್ಟ ದರ್ಶನಗಳ ಸಮಾಹಾರವೇ ಸಂಸ್ಕೃತಿ. ಊರೆಲ್ಲರಿಗೂ ನಸುಕು ಹರಿಯುತ್ತಿರುವಂತೆ ಪ್ರಪಂಚದ ಮೂಲೆ ಮೂಲೆಯಲ್ಲಿನ ಸುದ್ಧಿಗಳನ್ನು ಹಂಚುವ ವಿತರಕರ, ಹುಡುಗರ ಬದುಕಿನ ಹಲವಾರು ಸಂಗತಿಗಳನ್ನು ನಮ್ಮ ಮುಂದಿಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ. "ಇಲ್ಲಿನ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಬರಹವೂ ತನ್ನ ತಾಜಾತನದಿಂದ, ಸರಳತನದಿಂದ ಓದಿಸಿಕೊಂಡು ಹೋಗುತ್ತದೆ. ಮಿತ್ರ ಶಿವು ಅವರ ಲೇಖನದಿಂದ ಇನ್ನೂ ಇಂಥ ಹಲವಾರು ಬರಹಗಳು ಬರಲಿ"


ಡಾ. ಆರ್. ಶೇಷಶಾಸ್ತ್ರಿ.

ಪುಸ್ತಕದ ಇನ್ನಷ್ಟು ವಿಚಾರಗಳನ್ನು ಮುಂದಿನ ಪೋಷ್ಟಿಂಗ್‍ನಲ್ಲಿ ತಿಳಿಸುತ್ತೇನೆ.


Wednesday, October 21, 2009

ಮದುವೆ ಮನೆಯೆಂದರೆ.....


ಮದುವೆ ಮನೆಯೆಂದರೆ.....ಮಾತು.....ಮಾತಿಗೆ ಮಾತು......ಅದ್ಸರಿ ಎಂಥೆಂಥ ಮಾತು......ಅದನ್ನು ಮಾತಲ್ಲಿ ಯಾಕೆ ನಾನು ಹೇಳಬೇಕು...ನೀವು ಯಾಕೆ ಕೇಳಬೇಕು....? ಹಾಗಾದ್ರೆ ಮಾತಿಲ್ಲದ ಮಾತ? ಹೌದ್ರಿ, ಇದೊಂತರ ಮಾತಿಲ್ಲದ ಮಾತು ಕಣ್ರೀ, ಕುತೂಹಲ, ಕಾತುರ ಜಾಸ್ತಿಯಾಯಿತಾ? ನನಗೂ ನಿಮ್ಮಂಗೆ ಆಯ್ತು ಕಣ್ರೀ, ಮುಂದಾ? ಅದಕ್ಕೆ ನಾನು ಮಾತಿಲ್ಲದೇ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಕಟ್ಟಿಕೊಡೋಕೆ ಪ್ರಯತ್ನ ಮಾಡಿದ್ದೀನಿ. ನೀವು ಒಮ್ಮೆ ನೋಡೋ ಬಿಡ್ರೀ...


ಪಿಸುಪಿಸು ಮಾತು...........ತುಸುತುಸು ಮಾತು.



ನಗುವಿನ ಮಾತು.........ಮಗುವಿನ ಮಾತು.


ಸವಿ ಮಾತು..............ಕಿವಿ ಮಾತು.

ಒಳಮಾತು...........ಒಲವಿನ ಮಾತು.


ಹಳೆ ಮಾತು............ಹೊಸ ಮಾತು.




ಅಪ್ಪುಗೆ ಮಾತು...........ಒಪ್ಪುಗೆ ಮಾತು.



ಅರಾಮ ಮಾತು...........ವಿರಾಮ ಮಾತು.



ಸಿಹಿಮುತ್ತಿನ ಮಾತು........ಸಿಹಿತುತ್ತಿನ ಮಾತು.


ಕಣ್ಣಿನ ಮಾತು.......ಕಂಬನಿ ಮಾತು.



ಅಕ್ಕಿಯ ಮಾತು.......ಹಾಡುಹಕ್ಕಿಯ ಮಾತು.



ಗುಟ್ಟಿನ ಮಾತು......ಗಟ್ಟಿ ಮಾತು.


ಅನುಭವದ ಮಾತು......ಅನುಭಾವದ ಮಾತು.


ಆಟದ ಮಾತು.........ಮಕ್ಕಳಾಟದ ಮಾತು.


ಕ್ಯಾಮೆರಾ ಮಾತು.......ಕನಸಿನ ಮಾತು


ರಂಗಿನ ಮಾತು.........ರಂಗೋಲಿ ಮಾತು.


ಇವೆಲ್ಲವೂ ನಿಮಗೆ ಇಷ್ಟವಾಗಿದೆಯೆಂದುಕೊಳ್ಳುತ್ತೇನೆ. ಇಷ್ಟವಾದರೆ ನಿಮ್ಮ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆಗಳ ಮೂಲಕ ತಿಳಿಸಿ. ಮುಂದಿನ ಭಾರಿ ಮತ್ತಷ್ಟು ಮದುವೆ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಹೊತ್ತು ತರುತ್ತೇನೆ.
[ಮತ್ತೊಂದು ವಿಶೇಷ ಸೂಚನೆ: ಇಲ್ಲಿರುವ ಫೋಟೊಗಳೆಲ್ಲಾ ನನ್ನ ಆತ್ಮೀಯ ಗೆಳಯರಿಗೆ ಸಂಭಂದಿಸಿದ್ದು. ಬ್ಲಾಗ್ ಗೆಳೆಯರು ದಯವಿಟ್ಟು ಈ ಚಿತ್ರಗಳನ್ನು ಕಾಫಿ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಬೇರೆಲ್ಲಿಯೂ ಬಳಸಬಾರದಾಗಿ ಕಳಕಳಿಯಿಂದ ವಿನಂತಿಸುತ್ತೇನೆ.]


ಚಿತ್ರ ಮತ್ತು ಲೇಖನ.
ಶಿವು.ಕೆ

Monday, October 12, 2009

ಕೊಂಡಿ ಇಲ್ಲದ ಜೇನು ಹುಳುಗಳ ಕತೆ

ಅದೊಂದು ಏಳುಸುತ್ತಿನ ಕೋಟೆ. ಕೋಟೆಯೊಳಗೊಂದು ಭವ್ಯ ಅರಮನೆ. ಅದರೊಳಗೊಂದು ಮಹಾರಾಣಿ. ಅವಳ ಸುತ್ತ ನೂರಾರು, ಸಾವಿರಾರು ಸೇವಕರು, ಕೆಲಸಗಾರರು. ರಾಣಿ ಗತ್ತಿನಿಂದ ಅಲ್ಲಿ ಜೋಳದ ರಾಶಿಯ ಹಾಗೆ ಇದ್ದು ಒಂದಕ್ಕೊಂದು ಅಂಟಿಕೊಂಡಿರುವ ಆ ಕಣಗಳನ್ನು[ಸೆಲ್ಸ್] ಪರೀಕ್ಷಿಸುತ್ತಿದ್ದಾಳೆ! ನಂತರ ಕೆಲಸಗಾರರಿಗೆ ಆದೇಶ ನೀಡುತ್ತಿದ್ದಾಳೆ. ರಾಣಿಯ ಆದೇಶದಂತೆ ಅವು ಜೋಳದ ಕಣಗಳಿಗೆ ಆಹಾರವನ್ನು ಅದರ ಅರ್ಧದಷ್ಟು ತುಂಬುತ್ತಿವೆ. ಮರುಕ್ಷಣವೇ ರಾಣಿ ತನ್ನ ಸುಂದರ ನೀಳದೇಹವನ್ನು ಬಿಲ್ಲಿನಂತೆ ಬಗ್ಗಿಸಿ ಅದರೊಳಗೆ ಮೊಟ್ಟೆ ಇಡುತ್ತಾಳೆ. ನಂತರ ಅವಳು ವೈಯ್ಯಾರದಿಂದ ಮುಂದೆ ಸಾಗುತ್ತಿದ್ದರೆ ಕೆಲಸಗಾರರು ಆ ಕಣಗಳನ್ನು ಸಮರೋಪಾದಿಯಲ್ಲಿ ಮುಚ್ಚುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ರಾಣಿ ಮತ್ತೊಂದು ಕಣವನ್ನು ಆಯ್ಕೆಮಾಡಿಕೊಂಡು ಮತ್ತೊಂದು ಮೊಟ್ಟೆಯಿಡುತ್ತಾಳೆ. ಅದರ ಹಿಂದೆಯೇ ಕೆಲಸಗಾರರ ಆಹಾರ ತುಂಬುವ ಕೆಲಸ. ಇದು ಪ್ರತಿನಿಮಿಷ, ಪ್ರತಿಗಂಟೆ, ಪ್ರತೀದಿನ ನಡೆಯುತ್ತಾ ದಿನದ ೨೪ ಗಂಟೆಗಳೂ ನಿರಂತರವಾಗಿ ನಡೆಯುತ್ತಿದೆ! ರಾಣಿಯ ಆಜ್ಞಾಪಾಲನೆಯನ್ನು ಕೆಲಸಗಾರರು ಶಿರಸಾವಹಿಸಿ ಎಷ್ಟು ಶ್ರದ್ಧೆ ಭಕ್ತಿಯಿಂದ ಚುರುಕಾಗಿ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆಂದರೆ ನಾನು ನನ್ನ ಮ್ಯಾಕ್ರೋ ಲೆನ್ಸ್ ಮೂಲಕ ನೋಡುತ್ತಾ ಬೆರಗಾಗಿ ಅವುಗಳ ಚಿತ್ರಗಳನ್ನು ಕ್ಲಿಕ್ಕಿಸುವುದನ್ನೇ ಮರೆತುಬಿಟ್ಟಿದ್ದೆ. ಮನುಷ್ಯನ ಇಂದಿನ ಗುಣಗಳಾದ ಸ್ವಾರ್ಥ, ಒಬ್ಬಂಟಿ ಜೀವನ, ತನಗೇ ಎಲ್ಲಾ ಬೇಕು ಎನ್ನುವ ಹುಂಬತನಗಳಿಗೆ ಇವುಗಳ ನಿಸ್ವಾರ್ಥ, ಒಗ್ಗಟ್ಟು, ದಣಿವರಿಯದ ದುಡಿಮೆ ಮೊದಲಾದವುಗಳು ನನಗೆ ಆಚ್ಚರಿಯೆನಿಸಿತ್ತು.


ಇಷ್ಟಕ್ಕೂ ಈಗ ನಾನು ಬಾಲಮಿತ್ರ, ಚಂದಮಾಮದ ಮಾಯಾಲೋಕದ ಕತೆಯನ್ನು ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದೇನೆ ಅಂದುಕೊಳ್ಳಬೇಡಿ. ಇದು ನಾನೇ ಕಣ್ಣಾರೆ ಕಂಡು ಫೋಟೊಗಳನ್ನು ಕ್ಲಿಕ್ಕಿಸಿದ ಕೊಂಡಿಯಿಲ್ಲದ ಜೇನು ಕುಟುಂಬದ ಕತೆ.

ಮೊಟ್ಟೆಕಣಗಳು[cells]


ಜೇನುಕುಲಗಳಲ್ಲೇ ಮೊದಲ ತಳಿ ಹಾಗೂ ಆದಿ ಕಾಲದ ಜೇನು ಪ್ರಭೇದವಾದ ರಾಳ ಜೇನಿನ ಕತೆ. ಇವಕ್ಕೆ ಮುಜಂಟಿ ಜೇನು, ತುಡವೆ ಜೇನು, ಮಿಶ್ರ ಜೇನು, ನಸುರು ಜೇನು, ಸೊಳ್ಳೆ ಜೇನು ಎನ್ನುವ ಹೆಸರುಗಳು ಇವೆ. ಇತರೆ ಜೇನು ಪ್ರಭೇದಗಳಿಗಿಂತ ತೀರ ಚಿಕ್ಕದಾಗಿದ್ದು ಹೆಜ್ಜೇನಿಗಿಂತ ೧/೫ ಭಾಗದಷ್ಟು ಚಿಕ್ಕವು. ಇವು ಉಳಿದ ನಾಲ್ಕು ಬಗೆಯ ಜೇನು ಹುಳುಗಳಂತೆ ಹೆಚ್ಚು ಜೇನುತುಪ್ಪ ಸಂಗ್ರಹಿಸುವುದಿಲ್ಲ ಹಾಗೂ ವೈರಿಗಳಿಂದ ರಕ್ಷಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು, ಆಕ್ರಮಣ ಮಾಡಿ ಚುಚ್ಚಲು ಮುಳ್ಳಿನ ಕೊಂಡಿಗಳಿಲ್ಲ. ಬಾಯಿಂದಲೇ ಸ್ವಲ್ಪ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಕಚ್ಚುವುದರ ಮೂಲಕ ಕುಟುಂಬದ ಹಾಗೂ ತಮ್ಮ ರಕ್ಷಣೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತವೆ. ಇವು ಅಪ್ರಿಕಾ, ದಕ್ಷಿಣ ಅಮೇರಿಕಾ, ಏಷ್ಯಾ, ಆಸ್ಟ್ರೇಲಿಯ, ನ್ಯೂಗಿನಿಯ ಮತ್ತು ಸಾಲೋಮನ್ ದ್ವೀಪಗಳು, ಭಾರತದ ಉಷ್ಣವಲಯ ಪ್ರದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಕಂಡುಬರುತ್ತವೆ.


ಏಳುಸುತ್ತಿನ ಕೋಟೆಯಂತಿರುವ ಕೊಂಡಿಯಿಲ್ಲದ ಜೇನು ಹುಳುವಿನ ಕಾಲೋನಿ.

ಇವು ಗೂಡುಗಳನ್ನು ಕಟ್ಟುವ ಪರಿಯೇ ಬೇರೆ ಜೇನುಗಳಿಗಿಂತ ವಿಭಿನ್ನ. ಅದೊಂತರ ಏಳು ಸುತ್ತಿನ ಕೋಟೆಯೇ ಸರಿ.[ಚಿತ್ರ ನೋಡಿ ಹೇಗೆ ಪಿಲ್ಲರುಗಳ ಮೇಲೆ ತಮ್ಮ ಗೂಡುಗಳನ್ನು ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡಿವೆ] ತಮ್ಮ ಗೂಡುಗಳನ್ನು ಅತ್ಯಂತ ಗೋಪ್ಯ ಸ್ಥಳಗಳಾದ ಮಣ್ಣಿನ ಗೋಡೆ, ಕಲ್ಲಿನ ಸೇತುವೆ ಸಂದುಗಳು, ಮರದ ಪೊಟರೆಗಳು ಮತ್ತು ಕಲ್ಲು ಬಂಡೆಗಳ ಸಂದುಗಳಲ್ಲಿ ಕಟ್ಟುತ್ತವೆ. ಎರಿಗಳ ರಚನೆಗೆ ಮೇಣ ಮತ್ತು ಮಣ್ಣಿನ ಮಿಶ್ರಣದಿಂದ ತಯಾರಾದ ಕಪ್ಪಾದ ಅಂಟು ಪದಾರ್ಥ[ಸೆರುಮನ್]ವನ್ನು ಬಳಸುತ್ತವೆ. ತಮ್ಮ ಕುಟುಂಬದ ರಕ್ಷಣೆಗಾಗಿ ಸುಮಾರು ೫-೬ ಮಿ.ಮೀ. ಅಗಲದ ಮತ್ತು ೧೦-೧೫ ಸೆಂ.ಮೀ. ಉದ್ದದ ಕೊಳವೆಯಾಕಾರದ ಪ್ರವೇಶದ್ವಾರವನ್ನು ಮಾಡಿಕೊಂಡಿರುವುದನ್ನು ನೋಡಿ ನನಗಂತೂ ಆಶ್ಚರ್ಯವಾಗಿತ್ತು. ಕೊಳವೆಯ ಹೊರತುದಿ ಅಂಟಿನಿಂದ ಕೂಡಿದ್ದು ಇರುವೆ ಮುಂತಾದ ಶತ್ರುಕೀಟಗಳಿಂದ ರಕ್ಷಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಅನುಕೂಲವಾಗಿವೆ. ಇವು ಕಡಲೆಕಾಳು ಗಾತ್ರದ [ಪಾಟ್ಸ್]ಕಣಗಳಲ್ಲಿ ಪರಾಗ ಮತ್ತು ಜೇನುತುಪ್ಪ ಸಂಗ್ರಹಿಸಿದರೆ, ಜೋಳದ ಕಾಳಿನ ಗಾತ್ರದ [ಸೆಲ್ಸ್]ಕಣಗಳಲ್ಲಿ ಮೊಟ್ಟೆ ಮತ್ತು ಮರಿಗಳನ್ನು ಬೆಳೆಸುತ್ತವೆ. ಇವುಗಳ ಜೇನು ಸಂಗ್ರಹಣ ಸಾಮರ್ಥ್ಯ ಅತ್ಯಂತ ಕಡಿಮೆಯಿದ್ದು ವರ್ಷಕ್ಕೆ ಪ್ರತಿಕುಟುಂಬದಿಂದ ಕೇವಲ ೩೦೦ ಗ್ರ್‍ಆಂನಿಂದ ೭೦೦ ಗ್ರ್‍ಆಂ ಮಾತ್ರ ಇರುತ್ತದೆ. ಈ ಕೆಲಸಗಾರ ಜೇನುಹುಳುಗಳು ಸುಮಾರು ಅರ್ಧ ಕಿ.ಮೀ. ಸುತ್ತ ಸುತ್ತಾಡಿ ತಮ್ಮ ಕುಟುಂಬಕ್ಕೆ ಬೇಕಾದ ಪರಾಗ, ಜೇನು ಹಾಗು ಮರಗಳಿಂದ ಅಂಟನ್ನು ಸಂಗ್ರಹಿಸಿಕೊಂಡು ಬರುತ್ತವೆ.

ಲಾರ್ವೆ[Larve]



ಮೊಟ್ಟೆ ಮತ್ತು ಇತರೇ ಮೊಟ್ಟೆಯ ಕಣಗಳು.



ಪ್ಯೂಪ ಮತ್ತು ಪ್ಯೂಪದಿಂದ ಆಗತಾನೆ ಹೊರಬಂದ ಜೇನುಹುಳು.


ರಾಳ ಜೇನು ಕುಟುಂಬ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಬೆಳಕು ಮತ್ತು ಗಾಳಿಯನ್ನು ಇಷ್ಟಪಡುವುದಿಲ್ಲ. ರಾಣಿಜೇನು ತನ್ನ ಮೇಲೆ ಬೆಳಕು, ಗಾಳಿ ಸೋಕಿದರೆ ತಕ್ಷಣ ಗೂಡಿನ ಒಳಗೆ ಹೋಗಿಬಿಡುತ್ತದೆ. ಸದಾ ಬಿಡುವಿಲ್ಲದ ಕಾಯಕದಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿರುವ ಕೆಲಸಗಾರ ಜೇನುಹುಳುಗಳು ಅಲ್ಲಿಂದ ಹಾರಿಬಂದು ಸುತ್ತಮುತ್ತ ತಮಗೆ, ತಮ್ಮ ಕುಟುಂಬಕ್ಕೆ, ಗೂಡಿಗೆ ಏನಾದರೂ ತೊಂದರೆ ಇದೆಯೆ ಎಂದು ಸತತವಾಗಿ ಪರೀಕ್ಷಿಸುವ ರೀತಿ ನಮ್ಮ ಪೋಲೀಸ್ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗೆ ಮಾದರಿಯಾಗಬಹುದು. ಇವುಗಳನ್ನು ನಾನು ಕಣ್ಣಾರೆ ನೋಡುತ್ತಾ ಬೆರಗಾಗಿದ್ದೆ. ಕೆಲಸಗಾರ ಜೇನುಹುಳು ತನ್ನ ಮೂರನೇ ಕಾಲಿನಿಂದ ಅಂಟನ್ನು ಹಾಗೂ ಪರಾಗವನ್ನು[ಪೋಲನ್]ಹಾಗೆ ಬಾಯಿಂದ ಜೇನನ್ನು ತರುತ್ತವೆ.
ಜೇನು ಹುಳುಗಳ ಕಾಲೋನಿ.

ತನ್ನ ದೇಹದಿಂದಲೇ ಉತ್ಪತಿಯಾಗುವ ಮೇಣ ಹಾಗೂ ಹೊರಗಿನಿಂದ ತಂದ ಅಂಟಿನಿಂದ ಅತ್ಯದ್ಭುತವೆನಿಸುವ ವಾಸ್ತು ಹಾಗೂ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನದಿಂದ ಕಟ್ಟುವ ಎರಿಗಳ ಕಣಗಳು, ಮೊಟ್ಟೆಯಾಕಾರದಲ್ಲಿದ್ದು[ಒವೆಲ್] ನಮ್ಮ ಗಣಿತ ಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞರು ಮತ್ತು ವಾಸ್ತುಶಿಲ್ಪ ತಜ್ಞರು ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ಬಳಸುವ ತಾಂತ್ರಿಕತೆಯನ್ನು ಬಹಳ ಹಿಂದೆ ಈ ಜೇನುನೊಣಗಳು ಕಲಿತಿರುವುದು ಸೋಜಿಗವೆನಿಸುತ್ತದೆ. ಈ ಗುಂಪಿನಲ್ಲಿ ಡ್ರೋನ್ ಎಂಬ ಹೆಸರಿನ ಗಂಡು ಜೇನು ಹುಳು ಕೇವಲ ಸಂತಾನೋತ್ಪತಿ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಮಾತ್ರ ಮೀಸಲು. ಕೆಲಸಗಾರ ಜೇನುಹುಳು ತಮ್ಮ ದೈನಂದಿನ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳಲ್ಲಿ ಕಣಗಳನ್ನು ಕಟ್ಟುವುದು, ಮರಿಗಳು ಮತ್ತು ರಾಣಿಯ ಪೋಷಣೆ, ಗೂಡಿನ ರಕ್ಷಣೆ, ಜೇನು ಮತ್ತು ಪರಾಗ ತರುವುದು, ಆಹಾರದ ಗುಣಮಟ್ಟ, ಅದು ಸಿಗುವ ದೂರ ದಿಕ್ಕು ಅರಿಯುವುದು ಮುಂತಾದವುಗಳನ್ನು ಮಾಡುತ್ತವೆ.


ಪೋಲನ್[ಪರಾಗ]ಸಂಗ್ರಹಿಸುವ ಕಡಲೇ ಕಾಳಿನ ಗಾತ್ರದ ಹಳದಿ ಮಿಶ್ರಿತ ಕಂದು ಬಣ್ಣದ ಕಣಗಳು



ಜೇನು ಸಂಗ್ರಹಿಸುವ ಕಡಲೇಕಾಳು ಗಾತ್ರದ ಕಂದು ಬಣ್ಣದ ಕಣ[cells]ಗಳು

ಮಹಾರಾಣಿ ವಿಜ್ಞಾನ ಕಾಲೇಜಿನಲ್ಲಿ[ಬೆಂಗಳೂರು]ಉಪನ್ಯಾಸಕಿಯಾಗಿದ್ದು ಈ ರಾಳಜೇನಿನ ಜೀವನದ ಬಗ್ಗೆ ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡುತ್ತಿರುವ ವಿಜಯಾ ಅವರು ಹೇಳುವಂತೆ "ರಾಣಿಜೇನು ರಾತ್ರಿ ವೇಳೆಯಲ್ಲೂ ಮೊಟ್ಟೆಯಿಡುತ್ತವೆ. ಇದರ ಮೊಟ್ಟೆಗಳು ಕಂದು ಬಿಳಿಬಣ್ಣದಿಂದ ಕೂಡಿದ್ದು ಆಕಾರದಲ್ಲಿ ಉದ್ದವಾಗಿರುತ್ತವೆ. ಇವು ಬರಿಕಣ್ಣಿಗೆ ಸುಲಭದಲ್ಲಿ ಕಾಣುವುದಿಲ್ಲ. ಕೇವಲ ಮೈಕ್ರೋಸ್ಕೋಪ್‍ನಿಂದ ನೋಡಲು ಸಾಧ್ಯ ಅನ್ನುತ್ತಾರೆ.


ರಾಣಿ ಜೇನು ಮೊಟ್ಟೆಯಿಟ್ಟ ನಂತರ ಕೆಲಸಗಾರ ಜೇನುಗಳು ಜೋಳದ ಕಾಳಿನ ಗಾತ್ರದ ಕಣ[cells]ಗಳಿಗೆ ಅಹಾರವನ್ನು ತುಂಬುತ್ತಿರುವುದು.


ಮೊಟ್ಟೆಯನ್ನು ಕಣದೊಳಗೆ ಇಟ್ಟ ರಾಣಿಜೇನು ನಂತರ ತನ್ನ ಕೆಲಸಗಾರರಿಗೆ ಕಣದ ಮೇಲ್ಬಾಗವನ್ನು ಮುಚ್ಚಲು ಆದೇಶಿಸುತ್ತದೆ. ರಾಣಿಯ ಆಜ್ಞೆಯನ್ನು ಅವು ಚಾಚು ತಪ್ಪದೆ ಪಾಲಿಸುತ್ತವೆ. ಅಮೇಲೆ ಅದು ಭ್ರೂಣವಾಗಿ ಪರಿವರ್ತನೆಯಾಗಿ ಬಳಿಕ ಲಾರ್ವ, ಕೋಶಾವಸ್ಥೆಗೆ ಬದಲಾಗುತ್ತದೆ. ನಂತರ ವಯಸ್ಕ ಜೇನು ಪ್ಯೂಪದಿಂದ ಹೊರಬರುತ್ತದೆ. ಇದು ಕೆಲವಿಚಾರಗಳಲ್ಲಿ ಚಿಟ್ಟೆಯ ಜೀವ ಸೃಷ್ಟಿಯನ್ನೇ ಹೋಲುತ್ತದೆ. ಇದರಲ್ಲಿ ೫೦೦ ಪ್ರಭೇದಗಳಿದ್ದು ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಉತ್ತರ ಅಮೇರಿಕ, ಬ್ರೆಜಿಲ್, ಮೆಕ್ಸಿಕೊದಲ್ಲಿ ಕಂಡುಬರುತ್ತವೆ. ಇದರ ಜೇನನ್ನು ಕೇರಳ ಮತ್ತು ನಮ್ಮ ಮಲೆನಾಡಿನ ಕಡೆ ಆಯುರ್ವೇದ ಔಷದಿಯನ್ನು ತಯಾರಿಸಲು ಉಪಯೋಗಿಸುತ್ತಾರೆ ಹಾಗೂ ಇದು ಇತರೆಲ್ಲಾ ಜೇನಿಗಿಂತ ತುಂಬಾ ದುಬಾರಿ" ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಡಾ. ವಿಜಯ.


ಕೆಲಸಗಾರ ಜೇನು ನೆಲದ ಮೇಲೆ ಕುಳಿತಿದ್ದಾಗ



Macro Lens ಮೂಲಕ ಕ್ಲಿಕ್ಕಿಸಿದ ರಾಣಿ ಜೇನು ಮತ್ತು ಕೆಲಸ ಗಾರ ಜೇನು

ಈ ಪ್ರಭೇದದಲ್ಲಿ ರಾಣಿಜೇನಿನ ಆಯಸ್ಸು ೫-೬ ವರ್ಷಗಳು. ಆದ್ರೆ ಕೆಲಸಗಾರ ಜೇನುಹುಳುಗಳ ಆಯಸ್ಸು ಕೇವಲ ೪೦-೬೦ ದಿನಗಳು ಮಾತ್ರ. ಇಷ್ಟು ಚಿಕ್ಕ ಆಯಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಎರಿಗಳನ್ನು ಕಟ್ಟಲು ಬಳಸುವ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನ, ಕಣಗಳಿಗೆ[ಬೋರ್ಡ್ ಸೆಲ್ಸ್] ಮುಚ್ಚಳ ಹಾಕುವುದು, ದ್ವಾರಪಾಲನೆ, ಮರಿಗಳ ಮತ್ತು ರಾಣಿಯ ಪೋಷಣೆ, ಪರಾಗ ಹಾಗೂ ಮಕರಂದಗಳ ಶೇಕರಣೆ. ಕುಟುಂಬದ ಅರೋಗ್ಯ ಇತ್ಯಾದಿಗಳನ್ನು ಅವುಗಳಲ್ಲಿರುವ ಒಗ್ಗಟ್ಟು ತನ್ನ ಜೀವನವೆಲ್ಲಾ ತನ್ನ ಗುಂಪಿಗಾಗಿ ಮೀಸಲು ಎಂದು ದುಡಿಯುವುದು, ವೈಯಕ್ತಿಕವಾಗಿ ಏನನ್ನು ಬಯಸದೆ ಇರುವುದು ಮುಂತಾದವು ಮನುಷ್ಯರಾದ ನಾವು ನಮ್ಮ ಜೀವಿತಾವಧಿ ಸರಾಸರಿ ೧೦೦ ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ಏನು ಸಾಧಿಸದೆ ಸೋಮಾರಿತನದಲ್ಲಿದ್ದು ಸ್ವಾರ್ಥಗಳಾಗಿದ್ದು ಎಲ್ಲವೂ ತನಗೆ ಬೇಕು ಎಂದುಕೊಂಡು ಕದ್ದುಮುಚ್ಚಿ ಕೂಡಿಡುವುದು ಇಂಥವೆಲ್ಲಾ ನೋಡಿದಾಗ ಈ ಜೇನುನೊಣಗಳ ಜೀವನ ನಿಜಕ್ಕೂ ಮಾದರಿ ಹಾಗೂ ಅನುಕರಣಿಯ ಎನ್ನುವುದಂತೂ ಸತ್ಯ.


ಚಿತ್ರಗಳು ಮತ್ತು ಲೇಖನ.
ಶಿವು.ಕೆ.

Friday, October 2, 2009

ಇಂಥ ಸಿನಿಮಾಗಳನ್ನು ಹೇಗೆ ತಯಾರಿಸುತ್ತಾರೆ?

ಅವತ್ತು ಬಿಡುವಿತ್ತು. ನಾನು ತುಂಬಾ ದಿನದಿಂದ ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದ ಆ ಸಿನಿಮಾ ಡಿವಿಡಿ ಸಿಕ್ಕಿತ್ತು. ಅದೊಂದು ತೀರ ಸರಳ ಕತೆಯಿರುವ ಸಿನಿಮವಾದರೂ ಅಂಥ ಸಿನಿಮಗಳಂದ್ರೆ ನನಗೆ ತುಂಬಾ ಇಷ್ಟ. ತನ್ಮಯತೆಯಿಂದ ನೋಡುತ್ತೇನೆ. ಅದರ ಕತೆ ಹೀಗಿದೆ.



ಅದೊಂದು ಮಂಜಿನ ಲೋಕ. ಅರ್ಧಾತ್ ಮಂಜುಗಡ್ಡೆಯದೇ ಲೋಕ. ಆನೆ ದಂಪತಿಗಳ ಜೊತೆ ಒಂದು ಸಿಂಹ, ಕಾಡುಕುರಿ, ಮುಂಗುಸಿ ಮರಿಗಳ ಜೋಡಿ, ಇವುಗಳ ಜೊತೆ ಎಲ್ಲಾ ರೀತಿಯ ಕಾಡು ಪ್ರಾಣಿಗಳು ಜೊತೆಯಾಗಿ ಸಂತೋಷದಿಂದ ಜೀವಿಸುತ್ತಿರುತ್ತವೆ. ಒಮ್ಮೆ ಮೂರು ದೊಡ್ಡ ಗಾತ್ರದ ಮೊಟ್ಟೆಗಳು ಸಿಕ್ಕಿ ಅವುಗಳಿಂದ ಮರಿಗಳು ಹೊರಬರುತ್ತವೆ. ಅವು ಡೈನಾಸಾರ್ ಮರಿಗಳು. ಇತರೆಲ್ಲಾ ಮರಿಗಳ ಜೊತೆಗೆ ಆಡಿ ಬೆಳೆಯುತ್ತಾ ಎಲ್ಲ ಪ್ರಾಣಿಗಳಿಗೂ ಕಾಟ ಕೊಡುತ್ತಾ ಬೆಳೆಯುತ್ತಿರುವಾಗ ಮೊಟ್ಟೆಗಳನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡ ದೊಡ್ಡ ಡೈನೋಸಾರ್ ಹುಡುಕಿಕೊಂಡು ಅಲ್ಲಿಗೆ ಬರುತ್ತದೆ. ಅಲ್ಲಿರುವ ಪ್ರ್‍ಆಣಿ ಪಕ್ಷಿಗಳಿಗೆಲ್ಲಾ ಭಯ ಮತ್ತು ಅಚ್ಚರಿ. ಎಲ್ಲವು ತಮಗೆ ದೊಡ್ಡ ವಿಪತ್ತು ಬಂತು ಅಂತ ದಿಗಿಲುಪಟ್ಟುಕೊಂಡಿರುವಾಗ ಎಲ್ಲಾ ಪ್ರಾಣಿಗಳನ್ನು ಎದುರಿಸಿ ದೈತ್ಯ ಡೈನೋಸಾರ್ ತನ್ನ ಮೂರು ಮರಿಗಳನ್ನು ಜೊತೆಯಲ್ಲಿರುವ ಕಾಡುಕುರಿಯನ್ನು ಎತ್ತಿಕೊಂಡು ಹೋಗಿಬಿಡುತ್ತದೆ. ಆದುವರೆವಿಗೂ ತಮ್ಮದೇ ಲೋಕದಲ್ಲಿ ಸುಖವಾಗಿದ್ದ ಈ ಪ್ರಾಣಿಗಳಿಗೆ ಈ ಡೈನೋಸಾರುಗಳ ಆಗಮನದಿಂದ ತಾವು ಬದುಕುವುದು ಕಷ್ಟವಾಗುತ್ತದೆ. ನಡುವೆ ಇತರ ಡೈನೋಸಾರುಗಳಿಂದ ಆಕ್ರಮಣಕ್ಕೆ ತಮ್ಮದೇ ತಂತ್ರಗಳಿಂದ ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದು. ನಡುವೆ ದೊಡ್ಡ ರಾಕ್ಷಸ ಗಾತ್ರದ ಮಾಂಸಹಾರಿ ಗಿಡಗಳಿಂದ ಆನೆ, ಸಿಂಹದಂತ ಪ್ರಾಣಿಗಳ ಮೇಲೆ ಆಕ್ರಮಣ, ರಾಕ್ಷಸಾಕಾರದ ಕೀಟಗಳು, ಹುಳುಗಳು, ಅದರಿಂದ ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದು, ಹಾಗೆ ಸಾಗುತ್ತಾ ಜಾರುವ ದೊಡ್ಡ ದೊಡ್ಡ ಬಂಡೆಗಳ ನಡುವೆ ಸಾಗುವಾಗ ಬಂಡೆಗಳು ಜರುಗಿ ಎಲ್ಲಾ ಪ್ರಾಣಿಗಳು ಅಲ್ಲೋಲ ಕಲ್ಲೋಲ. ಇಷ್ಟೆಲ್ಲದರ ನಡುವೆ ಹೆಣ್ಣಾನೆಗೆ ಒಂದು ಮರಿಯಾನೆ ಹುಟ್ಟುತ್ತದೆ.

ಮತ್ತೊಂದು ಕಡೆ ಮರಿ ಡೈನಾಸಾರುಗಳ ಜೊತೆ ದೊಡ್ಡ ಡೈನಾಸರ್ ಮತ್ತೊಂದು ಅದಕ್ಕಿಂತ ದೊಡ್ಡದಾದ ಡೈನಸರ್ ಬಂದಾಗ ಅದರಿಂದ ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದು. ಆಷ್ಟು ದೊಡ್ಡ ಡೈನಸರನ್ನು ಒಂದು ಪುಟ್ಟ ಜಂಬದ ನರಿ ಸೋಲಿಸಿ ಕಟ್ಟಿಹಾಕುವುದು ಆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಆನೆಗಳು ಸಿಂಹ, ಇತರ ಪ್ರಾಣಿಗಳು ಅದರಿಂದ ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಹೀಗೆ ಸಾಗುತ್ತ ಕೊನೆಗೆ ಅಷ್ಟು ದೊಡ್ಡ ಡೈನಾಸರ್ ಜಾರಿ ಪ್ರಪಾತಕ್ಕೆ ಬಿದ್ದು ಸಾಯುವಂತೆ ಮಾಡುವುದು ಈ ಜಂಬದ ಬುದ್ಧಿವಂತ ನರಿ. ಅಲ್ಲಿಗೆ ಕತೆ ಸುಖಾಂತ್ಯವಾಗುತ್ತದೆ.

ಇದು ಐಸ್ ಎಜ್ ೩[Dawn of the dinosours] ಅನಿಮೇಶನ್ ಸಿನಿಮಾದ ಕತೆ. ಇದರ ಮೊದಲ ಎರಡು ಭಾಗಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದು ಅಳಿಲು ಮತ್ತು ಒಂದು ಗೇರುಬೀಜದೊಂದಿಗೆ ಪ್ರಾರಂಭವಾದರೆ ಇಲ್ಲಿ ಅಳಿಲಿಗೊಂದು ಹೆಣ್ಣ ಅಳಿಲು ಜೊತೆಯಾಗುವುದರೊಂದಿಗೆ ಕತೆ ಪ್ರಾರಂಭವಾಗುತ್ತದೆ. ಮತ್ತು ಕತೆ ಅಂತ್ಯವಾಗುವುದು ಈ ಅಳಿಲುಗಳಿಂದಲೇ.

ಮನಷ್ಯನ ಸಕಲ ಗುಣಗಳು ಅದರಲ್ಲೂ ಮಕ್ಕಳ ಎಲ್ಲಾ ಗುಣಗಳನ್ನು ಎಲ್ಲಾ ಪ್ರಾಣಿಗಳಿಗೂ ಆಳವಡಿಸಿ ತಯಾರಿಸಿರುವ ಈ ಕಾರ್ಟೂನ್ ಸಿನಿಮಾ ಮಕ್ಕಳಿಂದ ದೊಡ್ಡವರವರೆಗೆ ಮೈಮರೆತು ನೋಡುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತದೆ. ಅದ್ಬುತ ತಾಂತ್ರಿಕತೆಯಿಂದ ಕೂಡಿದ ಈ ಅನಿಮೇಶನ್ ಸಿನಿಮಾಗಳು ನಮ್ಮನ್ನು ಬೇರೆಯದೆ ಲೋಕಕ್ಕೆ ಕರೆದೊಯ್ಯುತ್ತವೆ. ನಿಜ ಹೀರೋಗಳ ಹೀರೋಹಿನ್‍ಗಳ ನಟನೆಗಿಂತ ಒಂದು ಕೈ ಮೇಲೆ ಎನ್ನುವಂತೆ [ಅತಿರೇಕವೆನಿಸಿದರೂ]ನಟಿಸುವ ಅದ್ಬುತ ಸಾಹಸಗಳನ್ನು ಮಾಡುವ ಇಂಥ ಸಿನಿಮಾದೊಳಗಿನ ಪಾತ್ರಗಳು ನಿಜಕ್ಕೂ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಉಲ್ಲಾಸಗೊಳಿಸುತ್ತವೆ. ಲಯನ್ ಕಿಂಗ್ ಸರಣಿ, ಟಾರ್ಜನ್ ಸರಣಿ, ನೆಮೊ, ಶ್ರೇಕ್, ಇನ್ಕ್ರಿಡಬಲ್, ಬೀ ಮೂವಿ, ಆಂಟ್ಸ್ ಮೂವಿ, ಮಾನ್‍ಸ್ಟರ್ ಇಂಕ್, ಕುಂಗ್‍ಪೂ ಫಾಂಡ, ಒಂದೇ ಎರಡೇ ಎಲ್ಲಾ ನೂರಾರು ಅನಿಮೇಶನ್ ಸಿನಿಮಾಗಳಿವೆ. ಮತ್ತೆ ಹೊಸದು ಯಾವುದು ಬಂದರೂ ನಾನು ಟಾಕೀಸಿಗೆ ಹೋಗಿ ನೋಡುತ್ತೇನೆ. ಅಥವ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಡಿವಿಡಿ ತಂದು ನೋಡಿಬಿಡುತ್ತೇನೆ.


ಅದೆಲ್ಲಾ ಸರಿ ಈ ಅನಿಮೇಶನ್ ಸಿನಿಮಾಗಳನ್ನು ತಯಾರಿಸುವುದು ಹೇಗೆ ?


ಇದು ಖಂಡಿತ ಕ್ಯಾಮರದಿಂದ ಅದರೊಳಗಿನ ಲೆನ್ಸ್ ಮೂಲಕ ಚಿತ್ರತವಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ಯಾವುದೇ ಸಿನಿಮಾ ರೀಲ್ ಉಪಯೋಗಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ಮತ್ತೇಗೆ ಈ ಚಿತ್ರಗಳು ತಯಾರಾಗುತ್ತವೆ ? ಹೇಗೆಂದರೆ ಇವೆಲ್ಲಾ "ಮಾಯಾ", "೩ಡಿ ಮ್ಯಾಕ್ಸ್" ಇನ್ನಿತರ ಅನಿಮೇಶನ್ ಸಾಪ್ಫವೇರುಗಳಿಂದ ಸೃಷ್ಟಿಯಾದಂತವುಗಳು. ಅರೆರೆ ಹಾಗಾದರೆ ಇದು ತುಂಬಾ ಸುಲಭ ಕೆಲವು ಮಾಯಾ ಅಥವ ೩ಡಿ ಮ್ಯಾಕ್ಸ್ ಕಲಿತ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳನ್ನಿಟ್ಟುಕೊಂಡು ಒಂದು ಪುಟ್ಟ ಮನಸೆಳೆಯುವ ಕತೆಯನ್ನಿಟ್ಟುಕೊಂಡು ಸಿನಿಮಾ ತೆಗೆದುಬಿಡಬಹುದಲ್ಲ ಅನ್ನಿಸುತ್ತದೆ ಅಲ್ಲವೇ. ಹಾಗೆ ಖಂಡಿತ ಸಾದ್ಯವಿಲ್ಲ. ಏಕೆಂದರೆ ಬೇರೆ ಸಿನಿಮಾ ರೀಲಿನ ಚಿತ್ರಗಳಿಗೆ ಹತ್ತಾರು ನೂರಾರು ಕೆಲಸಗಾರರು, ತಾಂತ್ರಿಕ ತಜ್ಞರು, ನಟರು, ನಿರ್ಧೇಶಕರು, ಇದ್ದಂತೆ ಇಲ್ಲಿ ನೂರಾರು ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಸಾವಿರಾರು ಅನಿಮೇಶನ್ ಡಿಸೈನರುಗಳು ಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಈ ಡಿಸೈನರುಗಳಿದ್ದರೆ ಕಾರ್ಟೂನ್ ಸಿನಿಮಾ ತಯಾರಾಗುತ್ತದಾ?

ಆಗುವುದಿಲ್ಲ. ಮೊದಲು ಎಂದಿನಂತೆ ಇದರ ಬಗ್ಗೆ ಆಸಕ್ತಿಯುಳ್ಳ ಒಬ್ಬ ನಿರ್ಮಾಪಕ ಬೇಕು. ನಿರ್ದೇಶಕ ಬೇಕೇ ಬೇಕು. ಆತ ಆನಿಮೇಶನ್‍ನಲ್ಲಿ ಪಕ್ಕಾ ಪರಿಣತನಾಗಿರಬೇಕು. ಅವನು ಬರೆದ ಕತೆಗೆ ತಕ್ಕಂತ ಪಾತ್ರಗಳನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಬೇಕು. ಅವು ಭೂಮಿಯ ಮೇಲಿರುವ ಪ್ರಾಣಿ ಪಕ್ಷಿಗಳಾಗಬಹುದು, ಕೀಟಗಳಾಗಬಹುದು, ಮನುಷ್ಯನಾಗಿರಬಹುದು, ಆಕಾಶದಾಚೆಗಿನ ಅನ್ಯಜೀವಿಗಳಾಗಬಹುದು, ಕೊನೆಗೆ ಮರಗಿಡ ಕಲ್ಲು ಮಣ್ಣು ಯಾವುದೇ ಆಗಿರಬಹುದು. ಅವೆಲ್ಲಕ್ಕೂ ಮಾತು ಇರಲೇ ಬೇಕು.

ನಂತರ ಆತನ ಕಲ್ಪನೆಗೆ ತಕ್ಕಂತೆ ಪಾತ್ರಧಾರಿಗಳನ್ನು ಅಂದರೆ ಮಾಡೆಲ್ಲುಗಳನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಲು[ಮಾಡೆಲಿಂಗ್ ಸ್ಪೆಷಲೈಜೇಷನ್ ಮಾಡಿರುವವರು]ಹತ್ತಾರು ಮಾಡೆಲಿಂಗ್ ಪರಿಣತರಿಂದ ಕೆಲಸ ತೆಗೆಸುತ್ತಾನೆ. ಅವರು ನಿರ್ಧೇಶಕನ ಅನಿಸಿಕೆಯಂತೆ ತಿಂಗಳಾನುಗಟ್ಟಲೆ ಕುಳಿತು "ಮಾಯಾ" ಅಥವ ೩ಡಿ ಮ್ಯಾಕ್ಸ್" ಇನ್ನೂ ಅನೇಕ ಸಾಫ್ಟವೇರುಗಳಿಂದ ಕಂಪ್ಯೂಟರಿನಲ್ಲಿ ಮಾಡೆಲಿಂಗ್ ಸೃಷ್ಟಿಸುತ್ತಾರೆ. ಇದು ಏನು ಸಾಮಾನ್ಯ ಕೆಲಸವಲ್ಲ. ಇಲ್ಲಿ ಏನೇ ಯಡವಟ್ಟಾದರೂ ಅದು ಮುಂದಿನ ಪ್ರತಿ ಹಂತಕ್ಕೂ ತೊಂದರೆ ಕೊಡುತ್ತಿರುತ್ತದೆಯಾದ್ದರಿಂದ ಅದನ್ನು ಸರಿಪಡಿಸದೇ ಮುಂದೆ ಹೋಗುವಂತಿಲ್ಲ. ಒಂದು ಪ್ರಾಣಿಯ ಮಾಡೆಲ್ ಮಾಡಬೇಕೆಂದರೆ ಅದಕ್ಕೆ ಹೊರಮೈ ಅಂದರೆ ಚರ್ಮದ ಕಲ್ಪನೆಯಲ್ಲಿ ರಚಿಸುತ್ತಾರೆ. ಮಾಯಾ ಸಾಪ್ಟವೇರಿನ ಆನೇಕ ಟೂಲ್‍ಗಳನ್ನು ಉಪಯೋಗಿಸಿ ವಿವಿಧ ಮಾಡೆಲ್ಲುಗಳನ್ನು ತಯಾರಿಸುತ್ತಾರೆ. ಆದ್ರೆ ಅವೆಲ್ಲಾ ಬಣ್ಣವಿಲ್ಲದ ಮಾಡೆಲ್ಲುಗಳು.

ಮಾಡೆಲ್ಲುಗಳು ಅಂದರೆ ಪಾತ್ರದಾರಿಗಳು ಸಿದ್ಧರಾದರೂ ಅವಕ್ಕೆ ಸುಣ್ಣ ಬಣ್ಣ ಹಾಕುವವರೇ ಬೇರೆಯವರು. ಅವರನ್ನು ಟೆಕ್ಷರಿಂಗ್ ಸ್ಪೆಷಲಿಷ್ಟ್ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ. ಇವರು ಈ ವಿಭಾಗದಲ್ಲಿ ಪಕ್ಕಾ ತರಬೇತಿಯನ್ನು ಪಡೆದಿರುತ್ತಾರೆ. ಇವರು ಎಲ್ಲಾ ಮಾಡೆಲ್ಲುಗಳಿಗೂ ನಿರ್ಧೇಶಕನ ಕಲ್ಪನೆಯಂತೆ ಬೇಕಾದ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಬಣ್ಣವನ್ನು ಕೊಡುತ್ತಾರೆ.

ಮೂರನೆಯದು. ಲೈಟಿಂಗ್. ಇದರಲ್ಲಿ ನಾಲ್ಕು ವಿಭಾಗಗಳಿರುತ್ತವೆ. ಟಾಪ್ ವ್ಯೂ, ಸೈಡ್ ವ್ಯೂ, ಪ್ರಂಟ್ ವ್ಯೂ, ಮತ್ತು ಕ್ಯಾಮೆರಾ ವ್ಯೂ ಅಂತ. ಮೊದಲ ಮೂರು ದಿಕ್ಕುಗಳಿಂದ ನೋಡಿದರೆ ಮಾಡೆಲ್ಲು ಮತ್ತು ಹಿನ್ನೆಲೆ ದೃಶ್ಯಗಳ ಮೇಲೆ ಬೆಳಕು ಹೇಗಿರಬೇಕು. ಮತ್ತು ಸಮಯಕ್ಕೆ ತಕ್ಕಂತೆ ಹೇಗೆ ಬದಲಾವಣೆಯನ್ನು ಹೊಂದುತ್ತಿರಬೇಕು, ಮಾಡೆಲ್ಲುಗಳ ಯಾವ ಭಾಗ ಹೈಲೈಟ್ ಮಾಡಬೇಕು, ಎಲ್ಲೆಲ್ಲಿ ಕತ್ತಲನ್ನು ಉಂಟು ಮಾಡಬೇಕು ಎನ್ನುವುದನ್ನು ಥೇಟ್ ಸಿನಿಮಾ ಸೂಟಿಂಗ್‍ನಲ್ಲಿ ಮಾಡುವಂತೆ ಇಲ್ಲಿಯೂ ಲೈಟಿಂಗ್ ಸ್ಪೆಷಲಿಷ್ಟುಗಳು ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ಕೊನೆಯದು ಕ್ಯಾಮೆರಾ ದೃಷ್ಟಿಕೋನ. ಇಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಹಂತದಲ್ಲೂ ಇವರು ಕೈಚಳಕ ತೋರಿಸಬೇಕು. ಊದಾಹರಣೆಗೆ ಒಂದು ಹುಲಿ ಕಾಡಿನ ಹುಲ್ಲುಗಾವಲಿನಲ್ಲಿ ಓಡುತ್ತಿರುವಾಗ ಬೆಳಕು ಅದರ ಮೇಲೆ ಪ್ರಕರವಾಗಿ ಬೀಳುತ್ತಿದ್ದರೂ ಮರುಗಳಿಗೆಯಲ್ಲಿ ಮರಗಳ ಕೆಳಗೆ ಚಲಿಸುವಾಗ ನೆರಳಿನ ವಾತಾವರಣದಲ್ಲಿ ಚಲಿಸುವಾಗ ಇರುವ ಬೆಳಕನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಬೇಕು. ಹೀಗೆ ಪ್ರತಿ ಹಂತದಲ್ಲೂ ಇವರ ಕೆಲಸ ಸೃಜನಶೀಲತೆಯನ್ನು ಬೇಡುತ್ತದೆ.


ಇದರ ನಂತರ ಶುರುವಾಗುತ್ತದೆ ಅತಿಮುಖ್ಯವಾದದು. ಅದೆಂದರೇ ಪ್ರತಿ ಪಾತ್ರಕ್ಕೂ ಮೂಳೆಗಳನ್ನು ಜೋಡಿಸಬೇಕು ಮತ್ತು ಮೂಳೆಗಳ ನಡುವೆ ಕೊಂಡಿಗಳನ್ನು ಹಾಕಬೇಕು ಇದಕ್ಕೆ ಎಂಥ ತಾಂತ್ರಿಕ ಪರಿಣತಿ ಬೇಕೇಂದರೆ ಮನುಷ್ಯನಿಗೆ ಎರಡು ಕಾಲಿರುವುದರಿಂದ ಅದಕ್ಕೆ ತಕ್ಕಂತೆ ಕಾಲು ಬೆರಳುಗಳು ಮತ್ತು ಕೈಬೆರಳುಗಳ ಗಂಟುಗಳ ನಡುವೆ ಕೊಂಡಿ ಹಾಕುವುದರಿಂದ ಪ್ರಾರಂಬಿಸಿ ದೇಹದ ಚಲಿಸುವ ಪ್ರತಿಭಾಗಗಳಿಗೂ ಕೊಂಡಿ ಹಾಕಬೇಕು ಅದು ನಿಯಮಕ್ಕೆ ತಕ್ಕಂತೆ ಹಾಕಬೇಕು. ಉದಾ: ಬೆರಳುಗಳು ಮುಂದಕ್ಕೆ ಮಡಿಚುತ್ತವೆ ವಿನಃ ಹಿಂಭಾಗಕ್ಕೆ ಮಡಿಚುವುದಿಲ್ಲ. ಇಂಥ ಸಾಮಾನ್ಯ ಜ್ಞಾನವಿರಬೇಕು. ಹೀಗೆ ಹಲ್ಲುಗಳು, ನಾಲಿಗೆ, ಬಾಯಿಯ ಮೇಲೆ ಮತ್ತು ಕೆಳ ತುಟಿಗಳು, ಕುತ್ತಿಗೆ, ಎದೆ ಸೊಂಟ, ಕುಂಡಿ, ತೊಡೆ, ಮಣಿಕಟ್ಟು, ಹಿಂಗಾಲು, ಪಾದ, ಹೀಗೆ ಪ್ರತಿಯೊಂದಕ್ಕು ಮೂಳೆ ಮತ್ತು ಕೀಲುಗಳನ್ನು ಜೋಡಿಸಬೇಕು. ಮಾಡೆಲ್ಲುಗಳು ಸರಿಯಾಗಿರದಿದ್ದಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲಿನ ಕೆಲಸ ಮತ್ತೆ ತಪ್ಪುತ್ತದೆ. ಮತ್ತೆ ಮೊದಲಿನಿಂದ ಪ್ರಾರಂಭಿಸಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಹೀಗೆ ನಾಲ್ಕು ಕಾಲಿನ ಪ್ರಾಣಿಗಳು, ಕೀಟಗಳು, ಡೈನೋಸಾರ್‍ಗಳು, ಕೊನೆಗೆ ಗಿಡಮರಗಳು ಮಾತಾಡುವ ಸ್ಥಿತಿಇದ್ದರೆ ಅವಕ್ಕೂ ಇವೆಲ್ಲಾ ಅವಶ್ಯಕ ಮತ್ತು ಅದರದೇ ಗುಣಲಕ್ಷಣಗಳಿಗನುಗುಣವಾಗಿಯೇ ಇರಬೇಕು. ಇದಕ್ಕೂ ನೂರಾರು ಜನರು ಹಗಲು ರಾತ್ರಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಿರುತ್ತಾರೆ. ಇದಕ್ಕೆ ಆನಿಮೇಶನಲ್ಲಿ ರಿಗ್ಗಿಂಗ್ ಎನ್ನುತ್ತೇವೆ. ಈ ಇದರಲ್ಲಿಯೇ ಪರಿಣತಿ ಪಡೆದಿರುವವರನ್ನು ರಿಗ್ಗಿಂಗ್ ಸ್ಪೆಷಲಿಷ್ಟ್ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ.



ಇದು ಮುಗಿದ ನಂತರ ಇನ್ನೂ ಮುಖ್ಯ ಕೆಲಸವೆಂದರೆ ಪ್ರತಿ ಪಾತ್ರಕ್ಕೂ ಚಲನೆಯನ್ನು ಕೊಡುವುದು ಈ ಚಲನೆ ಪಾತ್ರಗಳಿಗನುವಾಗಿ ತಕ್ಕಂತೆ ಇರುತ್ತದೆ. ಮನುಷ್ಯ ನಡೆಯುವುದು, ಓಡುವುದು, ಕಾಗೆಹಾರುವುದು, ಪ್ರಾಣಿಗಳು ನಾಲ್ಕುಕಾಲಿನಲ್ಲಿ ನಡೆಯುವುದು, ಓಡುವುದು, ಕೆಲವು ಹಾರುವುದು, ಕೀಟಗಳು ಹಾರುವುದು, ತನ್ನ ಆರು ಎಂಟು ಕೈಗಳಲ್ಲಿ ಚಲಿಸುವುದು, ಬಳಸುವುದು, ಮತ್ತೆ ತೆವಳುವ ಜೀವಿಗಳಿಗೆ ಅದಕ್ಕೆ ತಕ್ಕಂತೆ ಚಲನೆ , ಜಲಚರಗಳಿಗೆ ಈಜುವ ಚಲನೆ ಹೀಗೆ ಈ ವಿಭಾಗದಲ್ಲೂ ನೂರಾರು ಪರಿಣತರು ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ಇವರ ಕೆಲಸದ ಬಗ್ಗೆ ಒಂದು ಉದಾಹರಣೆಯನ್ನು ಕೊಡುತ್ತೇನೆ.

ಸಿನಿಮಾದ ಭಾಷೆಯಲ್ಲಿ ಒಂದು ಸೆಕೆಂಡಿಗೆ ೨೪ ಪ್ರೇಮುಗಳು ಚಲಿಸುವಂತೆ ಕ್ಯಾಮೆರಾದಲ್ಲಿ ಸೆಟ್ಟಿಂಗ್ ಇರುತ್ತದೆ. ಇಲ್ಲಿಯೂ ಅದೇ ನಿಯಮವನ್ನು ಬಳಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ಮನುಷ್ಯರು ನಟಿಸುವ ಸಿನಿಮಾಗಳಲ್ಲಿ ಕ್ಯಾಮೆರಾಗಳು ಇಂಥ ಕೆಲಸಗಳನ್ನು ಮಾಡುವುದರಿಂದ ಅಲ್ಲಿ ನಿರ್ಧೇಶಕ, ಛಾಯಾಗ್ರಾಹಕ ಯಾರಿಗೂ ತಲೆಬಿಸಿಯಿಲ್ಲ. ಆದ್ರೆ ಅನಿಮೇಶನ್ ಸಿನಿಮಾದಲ್ಲಿ ಕ್ಯಾಮೆರ ಇಲ್ಲದ್ದರಿಂದ ಎಲ್ಲವನ್ನು ಅನಿಮೇಶನ್ ಸ್ಪೆಷಲಿಷ್ಟ್ ಮಾಡಬೇಕು.

ಒಂದು ಸೆಕೆಂಡಿಗೆ ೨೪ ಪ್ರೇಮುಗಳಂತೆ ಪ್ರತಿ ಪ್ರೇಮು ಕೂಡ ಪಾತ್ರಧಾರಿಯ ಕಾಲುಗಳು[ಎರಡಾಗಲಿ ನಾಲ್ಕಾಗಲಿ] ಎಷ್ಟು ದೂರ ಚಲಿಸಬೇಕು, ಜೊತೆಗೆ ಕಾಲಿನ ಮೇಲಿನ ಹಿಮ್ಮಡಿ ಎಷ್ಟು ಎತ್ತಬೇಕು ಮತ್ತು ಮುಂದಿನ ಯಾವ ಪ್ರೇಮಿನಲ್ಲಿ ಕೆಳಗೆ ಇಳಿಸಬೇಕು ಎನ್ನುವ ಪಕ್ಕಾ ಲೆಕ್ಕಾಚಾರವಿರಬೇಕು. ಜೊತೆ ಜೊತೆಗೆ ಮಂಡಿ, ಕುಂಡಿ ಎದೆ ತಲೆ, ಕಣ್ಣುಗಳು, ಈ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಒಂದು ಕೈ ಮುಂದಿದ್ದರೆ ಮತ್ತೊಂದು ಕೈ ಹಿಂದಕ್ಕೆ ಹೀಗೆ ೨೪ ಪ್ರೇಮುಗಳಲ್ಲಿ ನಡಿಗೆ ಸೃಷ್ಟಿಸಬೇಕು ಹೀಗೆ ಮುಂದಿನ ಸೆಕೆಂಡಿಗೆ ಮತ್ತೆ ಚಲನೆಯಲ್ಲಿ ವ್ಯತ್ಯಾಸವಾಗುವುದಾದರೆ [ನಡೆಯುವವನು ಓಡಿಲಿಚ್ಚಿಸಿದರೆ]ಅದಕ್ಕೆ ತಕ್ಕಂತೆ ಮತ್ತೆ ಬದಲಿಸಬೇಕು. ಜೊತೆಗೆ ಪಾತ್ರದಾರಿಯ ಮಾತುಕತೆಗೆ ಅನುಗುಣವಾಗಿ ಬಾಯಿ ಮತ್ತು ತುಟಿ ಚಲನೆ, ಕಣ್ಣುಗಳ ಹುಬ್ಬೇರಿಸುವಿಕೆ, ಹಣೆಯ ಚಲನೆ, ಹೀಗೆ ಪ್ರತಿ ಪ್ರೇಮಿನಲ್ಲೂ ಪಕ್ಕಾ[ನಿರ್ಧೇಶಕನ ಆಶಯದಂತೆ]ಚಲನೆಯಂತೆ ೨೪ ಪ್ರೇಮು ಸರಿಯಾಗಿದ್ದರೆ ಒಂದು ಸೆಕೆಂಡಿನ ಆನಿಮೇಶನ್ ಸಿದ್ದವಾಗುತ್ತದೆ. ನಡುವೆ ೧೬ ಅಥವ ೨೦ನೇ ಪ್ರೇಮಿನಲ್ಲಿ ತಪ್ಪಾದರೇ ಮತ್ತೆ ಅದನ್ನು ಸರಿಪಡಿಸಲು ಬೇರೊಬ್ಬರಿರುತ್ತಾರೆ.

ಹೀಗೆ ಒಂದು ಪ್ರೇಮು ಚಲನೆ[ಅನಿಮೇಟ್] ಕೊಡುವುದಕ್ಕೆ ಎಂಥ ಪರಿಣತನಿಗಾದರೂ ಕನಿಷ್ಟ ೨೫ ಕೊಂಡಿಗಳನ್ನು ಸಮನಾಂತರ ಚಲಿಸಲು ಹತ್ತಾರು ಕೀಗಳನ್ನು ಉಪಯೋಗಿಸಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಅದಕ್ಕಾಗಿ ಕಡಿಮೆಯೆಂದರೂ ಹತ್ತು ನಿಮಿಷ ಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಒಂದು ಸೆಕೆಂಡಿಗೆ ಎಷ್ಟಾಗಬಹುದು....ಒಂದು ನಿಮಿಷಕ್ಕೆ ಎಷ್ಟು, ಒಂದುಗಂಟೆಗೆ ಎಷ್ಟು ಮತ್ತು ಒಂದು ಸಿನಿಮಾ ಅನಿಮೇಶನ್ ಮಾಡಲು ಎಷ್ಟು ಸಮಯ ಬೇಕಾಗಬಹುದು? ಲೆಕ್ಕ ನಿಮಗೆ ಬಿಟ್ಟಿದ್ದು.

ಹೀಗೆ ಒಂದು ಅನಿಮೇಶನ್ ಸಿನಿಮಾ ಒಂದುವರೆಗಂಟೆ ಇದ್ದರೆ ಒಂದು ಲಕ್ಷ ಇಪ್ಪತ್ತೊಂಬತ್ತು ಸಾವಿರದ ಆರುನೂರು[೧೨೯೬೦೦] ಪ್ರೇಮುಗಳ ಚಲನೆಯನ್ನು ಅನಿಮೇಶನ್ ಸ್ಪೆಷಲಿಷ್ಟುಗಳು ಕೊಡಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಇಲ್ಲಿಯೂ ಅಷ್ಟೇ ಯಾವುದೇ ಒಂದು ಪ್ರೇಮಿನ ನಡೆಯು ತಪ್ಪಾದರೂ ಆ ಸೆಕೆಂಡಿನ ಅನಿಮೇಶನ್ ಅಸಂಬದ್ದವಾಗುತ್ತದೆ.

ಇದರ ನಡುವೆ ಮತ್ತೊಬ್ಬರು ಬರುತ್ತಾರೆ ಡೈನಮಿಕ್ಸ್ ಸ್ಪೆಷಲಿಷ್ಟ್ ಅಂತ. ಅವರ ಕೆಲಸವೇನೆಂದರೆ ಸಿನಿಮಾದಲ್ಲಿ ಬಾಂಬ್ ಸ್ಪೋಟಿಸುವುದು, ಮಳೆ ಬರಿಸುವುದು, ಹೊಗೆ ಬರಿಸುವುದು, ಜಲಪಾತ ಹರಿಸುವುದು, ಪ್ರವಾಹ ತರಿಸುವುದು, ಅಗ್ನಿಪರ್ವತವನ್ನು ಸ್ಪೋಟಿಸುವುದು, ಚಂಡಮಾರುತ ಬರಿಸುವುದು, ಸಮುದ್ರ ಉಕ್ಕಿಸುವುದು, ಭೂಕಂಪ ಮಾಡಿಸುವುದು..............ಹೀಗೆ ನೂರಾರು ಕೆಲಸಗಳನ್ನು ಈ ಸಿನಿಮಾಗೆ ಬೇಕಾದ ಹಾಗೆ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ಇವರೆಲ್ಲರ ಕೆಲಸ ಮುಗಿದ ಮೇಲೆ ಸಿನಿಮಾ ಹೈ ಕ್ವಾಲಿಟಿಯಲ್ಲಿ ರೆಂಡರಿಂಗ್ ಆಗಿ ಮೂಕಿ ಸಿನಿಮಾ ಆಗಿ ದಾಖಲಾಗುತ್ತದೆ. ಆನಂತರವೇ ಅದನ್ನು ಪ್ರೊಜೆಕ್ಟ್ ಮಾಡಿ ಮಾತಿನ ಡಬ್ಬಿಂಗ್, ಹಿನ್ನೆಲೆ ಸಂಗೀತ, ಡಾಲ್ಬಿ ಡಿಜಿಟಲ್ ಎಫೆಕ್ಟ್ ಇತ್ಯಾದಿಗಳನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಾರೆ ಅದಕ್ಕೆ ಹೆಸರಾಂತ ನಟರು ಅಥವ ಡಬ್ಬಿಂಗ್ ಕಲಾವಿದರು ಇರುತ್ತಾರೆ.

ಒಂದು ಅತ್ಯುತ್ತಮ ತಾಂತ್ರಿಕತೆಯ ಅನಿಮೇಶನ್ ತಯಾರಾಗಬೇಕಾದರೆ ೨೦ ಜನ ಮಾಡಲರುಗಳು, ೨೦ ಜನ ಟೆಕ್ಷರ್[ಬಣ್ಣಹಾಕುವವರು]. ೨೦ ಜನ ಲೈಟಿಂಗ್ ಸ್ಪೆಷಲಿಷ್ಟ್, ೨೦ ಜನ ರಿಗ್ಗಿಂಗ್ ಸ್ಪೆಷಲಿಷ್ಟ್, ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ೨೦೦ ಜನ ಅನಿಮೇಟರುಗಳು ೧೦೦ ಜನ ಡೈನಮಿಕ್ಸ್ ಸ್ಪೆಷಲಿಷ್ಟುಗಳು ಆರುತಿಂಗಳು ವರ್ಷಾನುಗಟ್ಟಲೇ ಒಂದು ಸಿನಿಮಾ ತಯಾರಿಕೆಯಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿಕೊಂಡಿರುತ್ತಾರೆ. [ಮತ್ತೆ ನಾನು ಹೇಳುತ್ತಿರುವುದು ಪೂರ್ಣಪ್ರಮಾಣದ ಅನಿಮೇಶನ್ ಸಿನಿಮಾದ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತ್ರ. ಕೆಲವು ಚಿತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಅನಿಮೇಶನ್ ಮತ್ತು ನಿಜವ್ಯಕ್ತಿಗಳ ಸಿನಿಮಾ ರೀಲ್ ಚಿತ್ರೀಕರಣ ಎರಡು ಇರುತ್ತದೆ. ಉದಾ: ಸ್ಪೈಡರ್ ಮ್ಯಾನ್, ಟ್ರಾನ್‍ಫಾರ್ಮರ್, ಇತ್ಯಾದಿ ಸಿನಿಮಾಗಳು.]

ಇಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಸಾಧಕರ ಕೆಲಸವನ್ನು ನಾವು ಒಂದುವರೆ ಗಂಟೆಯಲ್ಲಿ ನೋಡಿ ಥತ್! ಇದೆಂಥ ಸಿನಿಮಾ ಅಂದುಬಿಡುತ್ತೇವಲ್ಲ...

ಇದೆಲ್ಲಾ ನನಗೆ ಹೇಗೆ ಗೊತ್ತಾಯಿತು ಅಂದುಕೊಳ್ತೀದ್ದೀರಿ ಅಲ್ವಾ.....ಖಂಡಿತ ಇದೆಲ್ಲಾ ಮಾಹಿತಿಯನ್ನು ಇಂಟರ್‌ನೆಟ್ ಮೂಲಕವಾಗಿ ಪಡೆದುಕೊಂಡಿಲ್ಲ. ಮತ್ತೆ ಹೇಗೆ ಗೊತ್ತಾಯಿತು ಅಂತೀರಾ! ನಾನು ಆರು ತಿಂಗಳು "ಮಾಯಾ" ಸಾಪ್ಟವೇರಿನಲ್ಲಿ ಅನಿಮೇಶನ್ ಕೋರ್ಸ್ ಮಾಡಿದ್ದೆ. ನನಗೆ "ಟೆಕ್ಷರಿಂಗ್" ವಿಭಾಗದಲ್ಲಿ ಪರಿಣತಿ ಪಡೆಯಬೇಕೆನ್ನುವ ಮಹತ್ವಾಕಾಂಕ್ಷೆಯಿತ್ತು. ಮೊದಲು ಬೇಸಿಕ್ ಕೋರ್ಸ್ ಮುಗಿಸಿದ್ದೆ. ಇನ್ನೇನು ಆಡ್ವಾನ್ಸ್ ಕೋರ್ಸ್ ಸೇರಬೇಕೆನ್ನುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ನನ್ನ ತಂದೆ ತೀರಿಹೋದರು. ಮನೆಯ ಜವಾಬ್ದಾರಿ ಪೂರ್ಣವಾಗಿ ನನ್ನ ಮೇಲೆ ಬಿತ್ತು. ಎರಡು ದುಡಿಮೆಗಳಾದ ದಿನಪತ್ರಿಕೆ ವಿತರಣೆ ಮತ್ತು ಫೋಟೊಗ್ರಫಿಯ ಜೊತೆಗೆ ಈ ಆನಿಮೇಶನ್ ಕಲಿಕೆಯಿಂದಾಗಿ ನನಗೆ ನಿದ್ರಾ ಸಮಯ ಪ್ರತಿದಿನ ೩ ಅಥವ ೪ ಗಂಟೆ ಮಾತ್ರ ಇರುತ್ತಿತ್ತು.

ಈ ಅನಿಮೇಶನ್ ಕೋರ್ಸಿನಲ್ಲಿ ತರಗತಿಗಿಂತ ಅಭ್ಯಾಸಕ್ಕೆ ತುಂಬಾ ಸಮಯ ಬೇಡುತ್ತದೆ. ಎಷ್ಟು ಸಮಯವೆಂದರೆ ದಿನಕ್ಕೆ ಕಡಿಮೆಯೆಂದರೆ ೧೦ ಗಂಟೆ ಎಡಬಿಡದೆ ಅಬ್ಯಾಸ ಮಾಡಬೇಕು. ಮತ್ತು ಸಿಕ್ಕಾಪಟ್ಟೆ ಸೃಜನಶೀಲತೆಯನ್ನು ಬೇಡುತ್ತದೆ. ಆದರೂ ಒಂದು ಕೈ ನೋಡೇ ಬಿಡೋಣವೆಂದು ಸೇರಿಕೊಂಡು ಆರು ತಿಂಗಳ ಬೇಸಿಕ್ ಕೋರ್ಸ್ ಮುಗಿಸಿದ್ದೆ. ನಂತರ ನಡೆದ ಕೆಲವು ಅನಿರೀಕ್ಷಿತ ಘಟನೆಗಳಿಂದಾಗಿ ಮತ್ತು ಅ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಕೈತುಂಬ ಫೋಟೊಗ್ರಫಿ ಕೆಲಸ, ದಿನಪತ್ರಿಕೆ ವಿತರಣೆ ಕೆಲಸಗಳ ನಡುವೆ ದಿನದ ೨೪ ಗಂಟೆಗಳಲ್ಲಿ ೧೦ ಗಂಟೆಯನ್ನು ಅನಿಮೇಶನ್ ಅಭ್ಯಾಸಕ್ಕೆ ಹೊಂದಿಸಿಕೊಳ್ಳಲಾಗುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಇದೆಲ್ಲಾ ಕಾರಣಗಳಿಂದಾಗಿ ನಾನು ಅಂತ ಅದ್ಬುತ "ಮಾಯಾ"ಲೋಕದ ಕೆಲಸದಲ್ಲಿ ಮುಂದುವರಿಯಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗಲಿಲ್ಲ. ಬಹುಶಃ ನಾನು ಅದರಲ್ಲೇ ಮುಂದುವರಿದಿದ್ದರೇ ಈಗ ಯಾವುದೋ ಕಂಪನಿಯ ಜಾಹಿರಾತಿಗೋ, ಅಥವ ಸಿನಿಮಾಗೋ ಟೆಕ್ಷರ್ ಆರ್ಟಿಷ್ಟ್ [ನನಗೆ ಮಾಡೆಲ್ಲುಗಳಿಗೆ ಮತ್ತು ಪ್ರಕೃತಿಗೆ ಬಣ್ಣ ಹಾಕುವುದು ಇಷ್ಟ] ಆಗಿ ಕಂಪ್ಯೂಟರ್ ಕುಟ್ಟುತ್ತಿದ್ದೆ.

ಮಾಯಾ ಅನಿಮೇಶನ್ ಕಲಿಕೆಯ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ನಾನೇ ಮಾಡೆಲ್ ತಯಾರಿಸಿ ಟೆಕ್ಷರ್[ಬಣ್ಣ]ಕೊಟ್ಟ ಎರಡು ಮುಸೆಂಬಿ ಹಣ್ಣುಗಳು ಒಂದಕೊಂದು ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಮುತ್ತು ಕೊಡುತ್ತಿರುವ ಚಿತ್ರ.

ಕೊನೆಗೆ ನನ್ನ ಹಣೆಬರಹದಲ್ಲಿ ಏನು ಬರೆದಿದೆಯೋ ಅದು ಆಗುತ್ತದೆ ಅಂದುಕೊಂಡು ಸುಮ್ಮನಾದೆ.

ಈ ವಿಚಾರವನ್ನು ತುಂಬಾ ದಿನದಿಂದ ಹೇಳಿಕೊಳ್ಳಬೇಕೆನಿಸಿದರೂ ಸಾಧ್ಯವಾಗಿರಲಿಲ್ಲ. ಅನಿಮೇಶನ್ ಸಿನಿಮಾ ತಯಾರಿಕೆ ಬಗ್ಗೆ ಮತ್ತು ಕಲಿಕೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಯಾವುದೇ ತಾಂತ್ರಿಕ ಪದಗಳನ್ನು ಬಳಸದೆ ಸರಳವಾಗಿ ಹೇಳಬೇಕೆನಿಸಿ ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದ್ದೇನೆ. ಲೇಖನವನ್ನು ಎಷ್ಟು ಚಿಕ್ಕದು ಬರೆಯಬೇಕೆನಿಸಿದರೂ ಸಾಧ್ಯವಾಗದೇ ಇಷ್ಟು ದೀರ್ಘವಾಗುವುದನ್ನು ನನಗೆ ತಡೆಯಲಾಗಲಿಲ್ಲ. ಮತ್ತೆ ಅನಿಮೇಶನ್ ಡಬ್ಬಿಂಗ್ ಬಗ್ಗೆ ಬರೆದರೆ ಮತ್ತಷ್ಟು ಪುಟಗಳು ತುಂಬಿ ನಿಮಗೆ ಬೇಸರವಾಗಬಹುದೆನಿಸಿ ಇಲ್ಲಿಗೆ ನಿಲ್ಲಿಸಿದ್ದೇನೆ. ಲೇಖನ ಅರ್ಥವಾದರೇ ನನ್ನ ಪ್ರಯತ್ನ ಸಾರ್ಥಕ. ಓದಿದ ನಂತರ ದಯವಿಟ್ಟು ನಿಮ್ಮ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆಯನ್ನು ಬರೆಯಿರಿ....

ಚಿತ್ರ ಮತ್ತು ಲೇಖನ.
ಶಿವು.ಕೆ