ಬನ್ನಿ ಪುಸ್ತಕಗಳ ದೇಗುಲಕ್ಕೆ

  
       ಒಳಗೆ ಕಾಲಿಟ್ಟು ಒಮ್ಮೆ ಸುತ್ತ ನೋಡಿದ ತಕ್ಷಣ ಕಡಿಮೆಯಾಗಿದ್ದು ನನ್ನಲ್ಲಿನ ಆಹಂಕಾರ.ಇದು ನನಗೆ ಮಾತ್ರವಲ್ಲ ಅಲ್ಲಿಗೆ ಬಂದವರ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರ ಆಹಂಕಾರವೂ ತಾನೇ ತಾನಾಗಿ ಮಣ್ಣಾಗುತ್ತದೆ.
 
    ಪುಸ್ತಕದ ಮುಂದೆ ಕುಬ್ಜರಾಗುವುದು ಹೀಗೇನಾ...

                
      ನಿದಾನವಾಗಿ ಒಮ್ಮೆ ಸುತ್ತಲೂ  ನೋಡಿದೆ.ಅದೊಂದು ದೊಡ್ಡ ಮದುವೆ ಮಂಟಪದಂತಿದೆ. ಆದ್ರೆ ಅಲ್ಲಿ ಜನರಿಲ್ಲ.ಬದಲಾಗಿ ಎಲ್ಲಿ ನೋಡಿದರೂ ಪುಸ್ತಕಗಳು. ಎಣಿಸಲು ಲೆಕ್ಕವೆಲ್ಲದಷ್ಟು ಪುಸ್ತಕಗಳು. ನಮ್ಮ ಎಂಟು ದಿಕ್ಕುಗಳಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲದೇ ನೆಲದ ಮೇಲು ಸಾವಿರಾರು ಪುಸ್ತಕಗಳು. ಯಾವ ಪುಸ್ತಕವನ್ನು ನೋಡುವುದು, ಯಾವುದನ್ನು ಬಿಡುವುದು.ಯಾವ ಕಡೆ ಕೈ ಚಾಚಿದರೂ ಒಂದು ಕಾದಂಬರಿಯೋ, ಕತೆಯೋ ಕವನವೋ, ಪಠ್ಯಪುಸ್ತಕವೋ ಸಿಕ್ಕೇ ಸಿಗುತ್ತದೆ ಒಂದನೇ ತರಗತಿಯಿಂದ ಡಾಕ್ಟರೇಟ್ ಪಿ.ಎಚ್‍ಡಿ ಪಡೆಯುವರೆಗೆ....ಹೀಗೆ ನನ್ನದೇ ಯೋಚನೆಯಲ್ಲಿದ್ದವನಿಗೆ ನಮ್ಮ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿಯೇ ಬಂದಿದ್ದ ಮೂರು ಪುಟ್ಟ ಮಕ್ಕಳು ಆಷ್ಟೋಂದು ಸಾವಿರಾರು ಪುಸ್ತಕಗಳ ನಡುವೆ ಓಡಾಡಿ ತಮಗೆ ಬೇಕಾದುದನ್ನು ಕೈಗೆತ್ತಿಕೊಂಡು ಸಂಭ್ರಮಿಸುತ್ತಿರುವುದನ್ನು ನೋಡಿ ಕನಸಿನ ಲೋಕದಿಂದ ಹೊರಬಂದೆ.  ಇತ್ತ ನೋಡಿದರೆ ಒಟ್ಟಾಗಿ ಬಂದ ನಮ್ಮ ಬ್ಲಾಗ್ ಗೆಳೆಯರೆಲ್ಲಾ ಬೇರೆ ಬೇರೆಯಾಗಿ ಕುತೂಹಲದಿಂದ ಕೈಗೆ ಸಿಕ್ಕ ಪುಸ್ತಕಗಳನ್ನು ನೋಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.

       ಸ್ಕೂಲ್ ಓದುತ್ತಿರುವ ಮಕ್ಕಳಿಗೂ ಕೂಡ ಆಸಕ್ತಿ ಕೆರಳಿಸುವಂತ ಪಠ್ಯ ಪುಸ್ತಕಗಳು

   ಪುಸ್ತಕಗಳನ್ನು ನೋಡಿ ಸಂಭ್ರಮಿಸಿದವರು ನಮ್ಮ ಈ ಬ್ಲಾಗರುಗಳು.

 ಪ್ರಪಂಚವನ್ನೇ ಮರೆತು ತಮಗಿಷ್ಟವಾದ ಪುಸ್ತಕಗಳನ್ನು ನೋಡುತ್ತಿರುವ ಬ್ಲಾಗರುಗಳು.

      ಇಷ್ಟೆಲ್ಲ ವಿವರಿಸಿದ ಮೇಲೆ ನಾವು ಹೋಗಿದ್ದು ಎಲ್ಲಿ ಅಂತ ನಿಮಗೆ ಹೇಳಲಿಲ್ಲ ಅಲ್ವಾ...ಕಳೆದ ಶನಿವಾರ ಬ್ಲಾಗ್ ಗೆಳೆಯರೆಲ್ಲಾ ಒಂದು ದಿನದ ಪ್ರವಾಸವೆಂದು ಹೊರಟಿದ್ದು ಪಾಂಡವಪುರದ ರೈಲುನಿಲ್ದಾಣದಿಂದ ಕೇವಲ ಎರಡು ಕಿಲೋಮೀಟರ್ ದೂರದಲ್ಲಿರುವ ಅಂಕೇಗೌಡರ ಪುಸ್ತಕದ ಅರಮನೆಗೆ.

 ಇಲ್ಲಿ ನಿಜಕ್ಕೂ ಸರಸ್ವತಿ ಕಾಲು ಮುರಿದುಕೊಂಡು ಬಿದ್ದಿದ್ದಾಳೆ ಎಂದೇ ಹೇಳಬಹುದು. ನಾವೆಲ್ಲಾ ಹೀಗೆ ಮೈಮರೆತು ಅಲ್ಲಿನ ಹಳೆಯ ಪುಸ್ತಕಗಳನ್ನು ನೋಡುತ್ತಿದ್ದರೆ ನಿದಾನವಾಗಿ ನಮ್ಮತ್ತ ಬಂದರು ಅಂಕೇಗೌಡರು. ಅವರನ್ನು ನೋಡಿದ ಮೇಲೆ ಅಂಕೇಗೌಡರು ಇವರೇನಾ ಅನ್ನಿಸಿತ್ತು. ಒಂದು ಹಳೆಯ ಅಂಗಿ ಪ್ಯಾಂಟು ಧರಿಸಿಕೊಂಡು ತೀರ ಸಾದ ಸೀದ ಹಳ್ಳಿ ರೈತನಂತೆ ನಮ್ಮ ಮುಂದೆ ನಿಂತ ಅವರನ್ನುಕಂಡು ನಮಗೆಲ್ಲಾ ಆಶ್ಚರ್ಯವಾಯಿತು.

ಪುಸ್ತಕದ ದೇಗುಲದ ಭಕ್ತ

ತಮ್ಮ ಜೀವನವನ್ನೇ ಈ ರೀತಿ ಪುಸ್ತಕಗಳನ್ನು ಕಲೆಹಾಕುವ ಹವ್ಯಾಸಕ್ಕೆ ತೊಡಗಿಸಿಕೊಂಡ ಧೀಮಂತ ವ್ಯಕ್ತಿ ಹೀಗೆ ಇಷ್ಟು ಸರಳವಾಗಿರುವುದು ನೋಡಿ ನಮಗಂತೂ ಬೆರಗು. ನಮ್ಮನ್ನೆಲ್ಲಾ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಮಾತಾಡಿಸುವ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಅವರ ಶ್ರೀಮತಿಯವರು ಬಂದರು. ಎಲ್ಲರ ಪರಿಚಯಗಳು ಆದ ಮೇಲೆ ಇಡೀ ಪುಸ್ತಕಮನೆಯನ್ನೆಲ್ಲ ತೋರಿಸಿದರು ಅಪರೂಪದ ನೂರೈವತ್ತನಾಲ್ಕು ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದಿನ ಪುಸ್ತಕ "ಐವತ್ತು ಜಗತ್ತಿನ ಅದ್ಬುತಗಳು ಎನ್ನುವ ಫೋಟೊಗ್ರಫಿ ಪುಸ್ತಕ,

  ಜಗತ್ತಿನ ಐವತ್ತು ಅದ್ಬುತಗಳು ಫೋಟೊಗ್ರಫಿ ಪುಸ್ತಕ

 ನೂರು ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದಿನ ಮೈಸೂರಿನ ಕತೆಯನ್ನು ಹೇಳುವ ಛಾಯಚಿತ್ರಸಹಿತ ಪುಸ್ತಕ, ಹೀಗೆ ಅನೇಕ ಅಪರೂಪದ ಪುಸ್ತಕಗಳನ್ನು ನಮಗೆಲ್ಲಾ ತೋರಿಸಿದರು. 

 ಅವರ ಶ್ರೀಮತಿಯವರು ನಮಗೆಲ್ಲಾ ಕಾಫಿಮಾಡಿಕೊಂಡು ತಂದರು. ನಾವು ಮೊದಲಿಗೆ ಅಂತ ಅದ್ಬುತ ಸ್ಥಳವನ್ನು ಬೇಟಿನೀಡುವ ಉದ್ದೇಶ ಮೊದಲಾಗಿದ್ದರೂ ಇಂಥ ಅಭಿರುಚಿ ಮತ್ತು ಹವ್ಯಾಸವುಳ್ಳ ಅಂಕೇಗೌಡರು ಮತ್ತು ಅದಕ್ಕೆ ಸಂಪೂರ್ಣ ಬೆನ್ನೆಲುಬಾಗಿ ನಿಂತು ಜೀವನ ಪೂರ್ತಿ ಸಹಕರಿಸುತ್ತಿರುವ ಅವರ ಶ್ರೀಮತಿಯವರನ್ನು ಪುಟ್ಟ ಸನ್ಮಾನದ ಮೂಲಕ ನಮ್ಮ ಅಭಿನಂದನೆಗಳನ್ನು ಸಲ್ಲಿಸುವುದು ನಮ್ಮ ಮುಖ್ಯ ಉದ್ದೇಶವಾಗಿತ್ತು.

ಅಂಕೇಗೌಡರ ಶ್ರೀಮತಿಯವರು

         
     ಪುಟ್ಟ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮದಲ್ಲಿ ಅವರ ಅದ್ಬುತ ಸಾಧನೆ ಬಗ್ಗೆ ಪ್ರಸ್ತಾಪಮಾಡಿದ ಬಾಲು ಸರ್,   ಅವರ ಪೂರ್ತಿಪರಿಚಯವನ್ನು ಮಾಡಿಕೊಟ್ಟರು.

      ನಂತರ ನಮ್ಮೊಂದಿಗೆ ತಮ್ಮ ಬದುಕಿನ ಸಂಪೂರ್ಣ ಅನುಭವ, ಈ ಪುಸ್ತಕಗಳನ್ನು ಕಲೆಹಾಕುವ ಹವ್ಯಾಸ ಅವುಗಳ ಮೇಲಿನ ಪ್ರೀತಿ, ತಮ್ಮ ಬದುಕಿನುದ್ದಕ್ಕೂ ಸರ್ಕಾರಿ ಕೆಲಸದಲ್ಲಿದ್ದೂ ಎಲ್ಲೂ ಒಂದೂ ರೂಪಾಯಿಗೆ ಕೈಚಾಚದೆ ಪ್ರಾಮಾಣಿಕರಾಗಿ ಬದುಕಿದ್ದು, ಅದಕ್ಕೆ ಸಿಕ್ಕ ಅಡೆತಡೆಗಳು...ಅದಕ್ಕೂ ಮೊದಲು ಪ್ರಾರಂಭದಲ್ಲಿ ಬಸ್ ಕಂಡಕ್ಟರ್ ಆಗಿ ಸೇವೆ ಸಲ್ಲಿಸುತ್ತಾ...ಎಲ್ಲಾ ಕಂಡಕ್ಟರುಗಳು ದಿನಕ್ಕೆ ಮುನ್ನೂರು ರೂಪಾಯಿಯನ್ನು ಕಟ್ಟುತ್ತಿದ್ದರೆ ಇವರು ಮೊದಲ ದಿನವೇ ಏಳುನೂರು ರೂಪಾಯಿಯನ್ನು ಕಟ್ಟಿ ಇತರ ಕಂಡಕ್ಟರುಗಳ ಕೆಂಗಣ್ಣಿಗೆ ಗುರಿಯಾಗಿದ್ದು, ಅವರ ಪ್ರಾಮಾಣಿಕತೆಯನ್ನು ಮೆಚ್ಚಿ ಸಾರಿಗೆ ಸಂಸ್ಥೆಯ ಅಧಿಕಾರಿಗಳು ಅವರನ್ನು ಸನ್ಮಾನಿಸಿದ್ದು ಹೀಗೆ ಅನೇಕ ವಿಚಾರಗಳನ್ನು ನಮ್ಮೊಂದಿಗೆ ಹಂಚಿಕೊಂಡರು.

    ಅಂಕೇಗೌಡರು ತಮ್ಮ ಅನುಭವಗಳನ್ನು ಹಂಚಿಕೊಂಡಿದ್ದು  

    ಆವರೊಬ್ಬ ಭಾವಜೀವಿ. ಬದುಕಿನಲ್ಲಿ ನಡೆದ ಅನೇಕ ಘಟನೆಗಳನ್ನು ನಮ್ಮೊಂದಿಗೆ ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳುವಾಗ ಅವರ ಮಾತುಗಳು ನಮ್ಮನ್ನು ಯಾವ ರೀತಿ ಮಂತ್ರ ಮುಗ್ದರನ್ನಾಗಿಸಿದವೆಂದರೆ ಅಲ್ಲಿದ್ದ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬ ಬ್ಲಾಗಿಗನೂ ಮೂಕಪ್ರೇಕ್ಷಕರಾಗಿಬಿಟ್ಟಿದ್ದರು. ಅಲ್ಲಿನ ಬಗ್ಗೆ ನಾನು ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಬರೆಯದೆ ನಮ್ಮ ಬ್ಲಾಗಿಗರ ಅಲ್ಲಿದ್ದ ಹೊತ್ತು ಹೇಗಿದ್ದರು ಎನ್ನುವುದನ್ನು ಚಿತ್ರಗಳ ಮೂಲಕ ವಿವರಿಸಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತೇನೆ.
    ಅಂಕೇಗೌಡರ ಅನುಭವದ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಕೇಳುತ್ತಿರುವ ನಮ್ಮ ಬ್ಲಾಗಿಗರು..

    ಎಂಟನೇ ತರಗತಿಯನ್ನು ಓದುತ್ತಿರುವ ಪುಟ್ಟ ಹುಡುಗಿ ಕೂಡ ತನ್ಮಯತೆಯಿಂದ ಅಂಕೇ ಗೌಡರ ಅನುಭವವನ್ನು ಕೇಳುತಿದ್ದಾಳೆ

 ನಡುವೆ ಅವರ ಅನುಭವಗಳ ಮೆಲುಕಾಟದಲ್ಲಿ ಅವರು  ಕಣ್ತುಂಬಿಬಂದಿದ್ದು ಹೀಗೆ.

ನಂತರ ಅವರಿಗೆ ಬ್ಲಾಗಿಗರ ಪರವಾಗಿ ಅಜಾದ್‍ರಿಂದ ಸನ್ಮಾನ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮ.

 ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ಅಲ್ಲಿಗೆ ಹೋಗಿದ್ದ ಬ್ಲಾಗಿಗರೆಲ್ಲರೂ ಒಬ್ಬೊಬ್ಬರಾಗಿ ಅಲ್ಲಿನ ಅನುಭವದ ಬಗ್ಗೆ ತಮ್ಮ ಅನಿಸಿಕೆಗಳನ್ನು ಅಂಚಿಕೊಂಡು ತಾವು ಬರೆದ ಪುಸ್ತಕಗಳನ್ನು ಅಂಕೆಗೌಡರ ಪುಸ್ತಕ ಮನೆಗೆ ಉಡುಗೊರೆಯಗಿ ಕೊಟ್ಟರು.

ಬ್ಲಾಗಿಗರ ಜೊತೆ ಅಂಕೇಗೌಡರ ಕುಟುಂಬ ಮತ್ತು ಅವರ ಗೆಳೆಯರ ಜೊತೆ ಒಂದು ಗ್ರೂಪ್ ಫೋಟೊ ಕ್ಲಿಕ್ಕಿಸಿದ್ದು ಆಯ್ತು.

 ಅಲ್ಲಿ ಕಳೆದ ಎರಡೂವರೆ ಗಂಟೆಯಷ್ಟರಲ್ಲೇ ಅಂಕೆಗೌಡರಿಗೂ ನಮಗೂ ವಿವರಿಸಲಾಗದ ಒಂದು ಅವಿನಾಭಾವ ಸಂಭಂದ ಮೂಡಿತ್ತು. ಅಂಕೇಗೌಡರ ಪುಸ್ತಕ ಪ್ರೇಮ, ಹವ್ಯಾಸ ಮತ್ತು ಸಾಧನೆಯ ನೂರನೇ ಒಂದಂಶವಾದರೂ ನಮ್ಮೊಳಗೆ ಮೂಡಿ ಅಷ್ಟರ ಮಟ್ಟಿನ ಪ್ರಯತ್ನ ನಮ್ಮ ಕಡೆಯಿಂದ ಆದರೆ  ಇದುವರೆಗೆ ನಾವು ಮಾಡಿರುವ ಪಾಪಗಳನ್ನೆಲ್ಲ ಕಳೆದುಕೊಂಡೆವೇನೋ..ಎನ್ನಿಸತೊಡಗಿತ್ತು. ಕೊನೇ ಪಕ್ಷ ಇಂಥ ಒಂದು ಸ್ಥಳವಿದೆ, ಅಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬ ಇಂಥ ಮಹಾನ್ ಸಾಧಕರಿದ್ದಾರೆ ಅಂತ ನಮ್ಮ ಗೆಳೆಯರಿಗೆ, ನಮ್ಮ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ತಿಳಿಸಿ ಅದರ ಬಗೆಗೆ ತಿಳುವಳಿಕೆ  ಮೂಡಿಸುವ ಸಂಕಲ್ಪ ಮಾಡಿಕೊಂಡು
ದೇಶವೇ ಹೆಮ್ಮೆ ಪಡುವಂತ ಕೆಲಸವನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಿರುವ ಅಂಕೇಗೌಡರು ಮತ್ತು ಅವರ ಪುಸ್ತಕಮನೆಯನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಹೊರಬರುವಾಗ ನಮ್ಮ ಕಣ್ಣಾಲಿಗಳಲ್ಲಿ ನೀರು ಇಣುಕಿತ್ತು.

       ನಾವು ಎಲ್ಲಿಗೋ ಒಂದು ಪ್ರವಾಸ, ಪಿಕ್‍ನಿಕ್ ಅಂತ ಬೆಟ್ಟ, ಗುಡ್ಡ, ನದಿ, ಹೊಳೆ, ದೇವಸ್ಥಾನ ಇತ್ಯಾದಿಗಳಿಗೆ ಹೋಗಿ ಬರುತ್ತೇವಲ್ಲ...ಅದರ ಬದಲು ಇಂಥ ಒಂದು ಸ್ಥಳಕ್ಕೆ ಪ್ರವಾಸಕ್ಕೆ ಹೋಗಿಬಂದರೆ ನಮ್ಮ ಬದುಕು ಸಾರ್ಥಕ ಎಂದೆನಿಸಿತ್ತು. ಇಂಥ ಒಂದು ಸ್ಥಳಕ್ಕೆ ಬೇಟಿಕೊಡಲು ಕಾರ್ಯಕ್ರಮವನ್ನು ವ್ಯವಸ್ಥಿತವಾಗಿ ಆಯೋಜಿಸಿದ್ದ ಮೈಸೂರಿನ ಬಾಲು ಸರ್ [ನಮ್ಮೊಳಗೊಬ್ಬ ಬಾಲು]ರವರಿಗೆ ಮತ್ತು ನಮ್ಮ ಬ್ಲಾಗಿಗರನ್ನು ಒಟ್ಟುಗೂಡಿಸಿ ಇಂಥ ವಿಶೇಷ ಅನುಭವ ನೀಡುವ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮವನ್ನು ರೂಪಿಸಿದ ಪ್ರಕಾಶ್ ಹೆಗಡೆಯವರಿಗೆ ಸಾವಿರ ವಂದನೆಗಳು. ನನ್ನ ಬದುಕಿನಲ್ಲಿ ಹತ್ತಾರು ಫೋಟೊಗ್ರಫಿ ಮತ್ತು ಇತರ ಪ್ರವಾಸಗಳನ್ನು ಮಾಡಿದ್ದೇನೆ. ಅದೆಲ್ಲ ಒಂದು ತೂಕವಾದರೆ ಈ ಪುಸ್ತಕದರಮನೆಯ ಪ್ರವಾಸವೇ ಬೇರೆ ತೂಕದ್ದು ದಯವಿಟ್ಟು ಎಲ್ಲಾ ಪುಸ್ತಕ ಪ್ರೇಮಿಗಳು ಒಮ್ಮೆಯಾದರೂ ಹೋಗಿಬನ್ನಿ.

ನಾಡಿನ ಹಿರಿಮೆ ಸಾರಲು ಹೋರಾಟ ನಡೆಸಿರುವ  ವ್ಯಕ್ತಿಗೆ  ಸಹಾಯ ಮಾಡಲು ನಿಮಗೆ ಇಷ್ಟ ವಿದ್ದಲ್ಲಿ ಅವರನ್ನೇ ನೇರವಾಗಿ ಸಂಪರ್ಕಿಸಿ ಸಹಾಯ ಮಾಡ ಬಹುದು. ಅವರ ವಿಳಾಸ. ಶ್ರೀ ಅಂಕೆ ಗೌಡ ,ಪುಸ್ತಕದ ಮನೆ ಶ್ರೀ ಅಂಕೆ ಗೌಡ ಜ್ಞಾನ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾನ [ರಿ] ಹರಳ ಹಳ್ಳಿ  ಪಾಂಡವಪುರ ತಾಲೂಕ್  ,ಮಂಡ್ಯ ಜಿಲ್ಲೆ.571434 ಮೊಬೈಲ್ ನಂಬರ್ ;9242844934 ,9242844206 ಗಳನ್ನೂ ಸಂಪರ್ಕಿಸಬಹುದು .ಪುಸ್ತಕ ಪ್ರಕಟಣೆ ಮಾಡುವವರು ತಮ್ಮ ಒಂದು ಪ್ರತಿಯನ್ನು ಇಲ್ಲಿಗೆ  ಉಚಿತವಾಗಿ ಕಳುಹಿಸಿದರೆ ಅದೂ ಸಹ ಒಂದು ಉತ್ತಮ ಕಾರ್ಯ ವಾಗುತ್ತದೆ. ನೀವು ಒಮ್ಮೆ ಮೈಸೂರಿಗೆ ಬಂದರೆ ಮರೆಯದೆ ಇಲ್ಲಿಗೆ ಹೋಗಿಬನ್ನಿ ನಿಮ್ಮ ಗೆಳೆಯರಿಗೂ ತೋರಿಸಿ.ಒಂದು ಉತ್ತಮ ಹವ್ಯಾಸಿಯ ಕಾರ್ಯಕ್ಕೆ ನಾವೆಲ್ಲಾ ಬೆಂಬಲ ನೀಡೋಣ.........!!11

ಲೇಖನ : ಶಿವು.ಕೆ

ಚಿತ್ರಗಳು. ಶಿವು.ಕೆ ಮತ್ತು ನವೀನ್.

ದೇವರು ನನ್ನ ಕಡೆಗಿದ್ದ. ಆಗುವ ಅನಾಹುತ ತಪ್ಪಿತು.

     ಇವತ್ತು ಬೆಳಿಗ್ಗೆಯಿಂದ ಹನ್ನೆರಡುವರೆ ಗಂಟೆಯವರೆಗೆ ಫೋಟೊಗ್ರಫಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದವನು ಫೋನ್ ಕರಯಿಂದಾಗಿ ಹೊರಗೆ ಹೋಗುವ ಪ್ರಸಂಗ ಬಂತು.  ಮುಕ್ಕಾಲು ಗಂಟೆಯ ನಂತರ ಮನೆಗೆ ಬಂದು ಬಾಗಿಲು ತೆಗೆದರೆ....ಭಯ, ಗಾಬರಿ, ದಿಗಿಲು ಒಮ್ಮೇಲೆ ಆಯ್ತು. ನನ್ನ ಮನೆ ತುಂಬಾ ನೀರು ತುಂಬಿಕೊಂಡಿದೆ!  ಒಳಗೆ ಕಾಲಿಟ್ಟೆ. ಒಂದಿಂಚು ನೀರು ಹಾಲ್‍ನಲ್ಲಿ ತುಂಬಿಕೊಂಡಿದೆ. ದಿನಪತ್ರಿಕೆ ಬ್ಯಾಗ್, ಉಳಿದ ಪೇಪರುಗಳು, ಕಾಲು ಒರೆಸುವ ಕಾರ್ಪೆಟ್ಟುಗಳು ಸೇರಿದಂತೆ ಎಲ್ಲವೂ ಒದ್ದೆಯಾಗಿ ತೊಪ್ಪೆಯಾಗಿಬಿಟ್ಟಿವೆ, ಜೋರಾಗಿ ನೀರು ಸುರಿಯುವ ಶಬ್ದ.  ಹಾಗೆ ಅಡುಗೆ ಮನೆಗೆ ಹೋದರೆ ಅಲ್ಲಿರುವ ಮದ್ಯದ ನಲ್ಲಿಯಲ್ಲಿ ನೀರು ಧಾರಕಾರವಾಗಿ ಸುರಿದು ಹೊರಗೆ ಚೆಲ್ಲಿ ಆಡುಗೆ ಮನೆ, ಹಾಲ್, ಮಲಗುವ ಕೋಣೆ ಎಲ್ಲಾ ಕಡೆ ನೀರು ಒಂದಿಂಚು ನಿಂತುಬಿಟ್ಟಿದೆ. ತಕ್ಷಣ ನಲ್ಲಿ ನಿಲ್ಲಿಸಿದೆ. ಇಷ್ಟಕ್ಕೂ ನಡೆದ ವಿಚಾರವೇನೆಂದರೆ ನಮ್ಮ ಬಡಾವಣೆಯಲ್ಲಿ ಮಳೆ ಬರದಿರುವ ಕಾರಣ ಬೋರ್‍ವೆಲ್ ನಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚು ನೀರಿಲ್ಲ. ಕಾವೇರಿ ನೀರನ್ನು ಸಂಪುಗೆ ಅದನ್ನು ಓವರ್ ಟ್ಯಾಂಕ್‍ಗೆ ತುಂಬಿಸಿ ನಮಗೆ ಉಪಯೋಗಿಸಲು ಅವಕಾಶ ಮಾಡಿಕೊಡುತ್ತಾರೆ. ನಲ್ಲಿಗಳ ವಿಚಾರದಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಗಮನ ಅಷ್ಟಕಷ್ಟೆ. ನೀರು ಸುರಿವ ನಲ್ಲಿಗಳು ನನಗೆ ಹೇಗೆ ಯಾಮಾರಿಸುತ್ತವೆ ಎನ್ನುವ ವಿಚಾರವನ್ನು ನನ್ನ "ಗುಬ್ಬಿ ಎಂಜಲು" ಪುಸ್ತಕದಲ್ಲಿ ಬರೆದಿದ್ದೇನೆ. ಇವತ್ತು ಹಾಗೆ ಆಯ್ತು. ನನಗೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲದಂತೆ ಆಡುಗೆ ಮನೆಯ ನಲ್ಲಿಯನ್ನು ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ತಿರುಗಿಸಿಬಿಟ್ಟಿದ್ದೇನೆ. ನಾನು ಹೊರಗೆ ಹೋದೆನಲ್ಲ...ಆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಮನೆಯ ಮಾಲೀಕರು ಓವರ್ ಟ್ಯಾಂಕ್ ತುಂಬಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಟ್ಯಾಂಕ್ ತುಂಬಿದ ತಕ್ಷಣ ನಮ್ಮ ಆಡುಗೆ ಮನೆಯಲ್ಲಿನ ಮದ್ಯದ ನಲ್ಲಿಯಲ್ಲಿ ಜೋರಾಗಿ ನೀರು ಸುರಿಯತೊಡಗಿದೆ. ಹೇಮ ತಾಯಿ ಮನೆಗೆ ಹೋಗಿದ್ದರಿಂದ ನಾನೊಬ್ಬನೆ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಇದ್ದೆನಲ್ಲ ಫೋನ್ ಕರಯ ಸಲುವಗಿ ಮನೆಗೆ ಬೀಗ ಹಾಕಿಕೊಂಡು ಹೋಗಿ  ಹೊರಗೆ ಹೋಗಿ ವಾಪಸ್ ಬರುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಇಷ್ಟೆಲ್ಲ ಆಗಿಬಿಟ್ಟಿದೆ! ಕಂಪ್ಯೂಟರ್ ರೂಮಿನ ಕಡೆಗೆ ಹೋದರೆ ನಿದಾನವಾಗಿ ನೀರು ಸ್ವಿಚ್ ಬೋರ್ಡ್ ಮತ್ತು ups ಕಡಗೆ ಸಾಗುತ್ತಿದೆ. ಇನ್ನು 10-15 ನಿಮಿಷ ತಡವಾಗಿದ್ದರೂ  ನೀರು extension card switchಗಳ ಕಡಗೆ ಸಾಗಿ ಅದರಲ್ಲಿ ನೀರು ತುಂಬಿ,ವಿದ್ಯುತ್ ಶಾರ್ಟ್ ಸರ್ಕಿಟ್ ಆಗಿ ನೀರಿನ ಮಟ್ಟ ಏರಿ ನಾನು ಬಾಗಿಲು ತೆಗೆದು ಒಳಗೆ ಕಾಲಿಟ್ಟ ತಕ್ಷಣ ಈ ಷಾರ್ಟ್ ಸರ್ಕಿಟ್ ನಿಂದಾಗಿ ನನ್ನ ಗತಿ ಏನಾಗುತ್ತಿತ್ತೋ....ಸದ್ಯ ಬೇಗ ಬಂದಿದ್ದರಿಂದ ಏನು ಆಗಲಿಲ್ಲ. ಎದುರುಗಡೆಯ ಮನೆಯವರಿಗೂ ಇದನ್ನು ನೋಡಿ ಆಶ್ಚರ್ಯ.  ಹೇಗೇಕಾಯ್ತು..ನೀವು ಕೊಳಾಯಿಗಳನ್ನು ಸರಿಯಾಗಿ ನಿಲ್ಲಿಸುವುದಿಲ್ಲವಾ? ಅಂತ ಕೇಳಿದರು. ಅವರ ಮನೆಗೆ ಮತ್ತು ಪಕ್ಕದ ಮನೆಯ ಕಾಲೇಜು ಓದುತ್ತಿರುವ ಹುಡುಗಿಯರಿಬ್ಬರೂ ನನ್ನನ್ನೂ ನೋಡಿ " ಏನ್ ಅಂಕಲ್ ಹೀಗಾಗಿಬಿಟ್ಟಿದೆ...ನಿಮಗೆ ಮನೆ ಕಡೆ ಜವಾಬ್ದಾರಿಯಿಲ್ಲ ಬರಿ ಕೆಲಸ, ಕಂಫ್ಯೂಟರ್ ಅಂತಿರುತ್ತೀರಿ." ಅವರ ಮಾತಿಗೆ ನಾನು ಉತ್ತರಿಸುವ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ನಾನು ಇರಲಿಲ್ಲ. ಇಡೀ ಮನೆಯಲ್ಲಿನ ನೀರನ್ನು ಎತ್ತಿಹಾಕುವ ಕೆಲಸ ಬಿದ್ದಿತ್ತು. ಕಸದ ಪೊರಕೆಯಿಂದ ನಿದಾನವಾಗಿ ನೀರನ್ನು ತಳ್ಳಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದೆ. ಆದ್ರೆ ನೀರು ಆಡುಗೆ ಮನೆಯಿಂದ ಹಾಲ್‍ಗೆ ಹಾಲ್‍ನಿಂದ ಬೆಡ್ ರೂಮ್ ಗೆ ಸಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ಕೊನೆಗೆ ನನ್ನ ಹಳೆಯ ಬನಿಯನ್ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಪುಟ್ಟ ಬಕೆಟ್ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ನೀರಿನಲ್ಲಿ ಹದ್ದಿ ಹದ್ದಿ ಬಕೆಟ್ಟಿಗೆ ಹಿಂಡತೊಡಗಿದೆ.  ಇಳಿ ಮಧ್ಯಾಹ್ನ ಮೂರುವರೆ ಗಂಟೆಯವರೆಗೆ ಇದನ್ನೆಲ್ಲಾ ಮಾಡಿ ಮುಗಿಸುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಸೊಂಟ ಹಾಗೆ ಪದವನ್ನು ಹೇಳತೊಡಗಿತ್ತು. ಇಂಥ ಮಳೆ ಬರುವ ಕಾಲದಲ್ಲೂ ಅಪರೂಪಕ್ಕೆ ಧಾರಕಾರವಾಗಿ ಬೆವರು ಸುರಿಯುತ್ತಿತ್ತು. ಎದುರು ಮನೆಯ ಆಂಟಿ " ಹೇಮ ಇಲ್ಲದ್ದರಿಂದ ಮೂರು ದಿನ ಮನೆಯ ಕಸ ಗುಡಿಸಿ ತೊಳೆದು, ಸ್ವಚ್ಚ ಮಾಡಿರಲಿಲ್ಲ...ಇದು ಒಳ್ಳೆಯದೇ ಆಯ್ತು...ಅಂತ ಹೇಳಿದರೂ ನಾನು ಕೇಳಿಸಿದರೂ ಕೇಳಿಸದವನಂತೆ ಸುಮ್ಮನಿದ್ದುಬಿಟ್ಟೆ.  ಎರಡುವರೆ ಗಂಟೆಯ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ ಬೆಡ್ ರೂಮ್, ಹಾಲ್, ಆಡುಗೆ ಮನೆ, ಎಲ್ಲಾ ಕಡೆ ನಿಂತಿದ್ದ ಒಂದಿಂಚು ನೀರನ್ನು ಹೊರಗೆ ಸಾಗಹಾಕುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ  ಸಾಕುಬೇಕಾಗಿತ್ತು.  ಒಮ್ಮೆ ಎಲ್ಲವನ್ನು ನಿದಾನವಾಗಿ ಒರಸಿ ಸುಸ್ತಾಗಿದ್ದ ಮುಖಕ್ಕೆ ಎರಡೂ ಕೈಗಳ ತುಂಬ ನೀರನ್ನು ತೆಗೆದು ಮುಖ  ತೊಳೆದುಕೊಂಡ ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತಿನ ನಂತರ ಕುವೈಟನಲ್ಲಿರುವ ಆಜಾದ್‍ಗೆ ಬೇಕಾದ ಪುನೀತ್ ರಾಜ್ ಕುಮಾರ್ ಬರೆದ ಡಾ.ರಾಜ್‍ಕುಮಾರ್ ರವರ  ಪುಸ್ತಕವನ್ನು ಸ್ಪೀಡ್ ಪೋಸ್ಟ್ ಮಾಡಲು ಜಿ ಪಿ ಓ ಫೋಸ್ಟ್ ಆಫೀಸ್ ಕಡೆಗೆ ಸಾಗಿದೆ.

ನೋಡಿ ಇದೆಲ್ಲಾ ತಮಾಷೆಗಾಗಿ: ಬ್ಲಾಗರ್ಸ್ ಪ್ರವಾಸ

ದಿನಾಂಕ 23ರ ಶನಿವಾರ ನಾವು ಬ್ಲಾಗ್ ಮತ್ತು ಪೇಸ್‍ಬುಕ್ ಗೆಳೆಯರೆಲ್ಲಾ ಒಂದು ಶ್ರೀರಂಗಪಟ್ಟಣದ ಕರಿಘಟ್ಟ ಬೆಟ್ಟಕ್ಕೆ ಒಂದು ದಿನದ ಪ್ರವಾಸಕ್ಕೆ ಹೋಗಿದ್ದೆವು.  ಬಸ್ಸಿನ ಪ್ರಯಾಣ ನಡುವೆ ಎಲ್ಲರ ಕಿರುಪರಿಚಯ, ಹಾಡು ಅಂತ್ಯಾಕ್ಷರಿ, ಬಿಡದಿಯ ಸೂಪರ್ ತಟ್ಟೆ ಇಡ್ಲಿ, ಮದ್ದೂರು ಕಾಫಿ, ಕರಿಘಟ್ಟದ ಬೆಟ್ಟದ ವೆಂಕಟೇಶ್ವರ ಸ್ವಾಮಿ ದರ್ಶನ, ನಂತರ ಭರ್ಜರಿ ಊಟ, ಊಟದ ನಂತರ ಅದ್ಬುತ ಆಟಗಳಾದ ಒಲವಿನ ಚೆಂಡು, ಎಳನೀರು ಕುಡಿಯುವ ಪೈಪಿನಲ್ಲಿ ಮನೆ ಕಟ್ಟುವುದು, ಚಿತ್ರವನ್ನು ನೋಡಿ ಅದರಲ್ಲಿರುವ ವಿಶೇಷಗಳನ್ನು ಗುರುತಿಸುವುದು, ನಡುವೆ ಹಲ್ಕಟ್ ಜ್ಯೋತಿಷಿಯ ತಮಾಷೆ, ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ಬಹುಮಾನ ವಿಜೇತರಿಗೆ ಬಹುಮಾನ ಒಟ್ಟಾರೆ ಒಂದು ಅದ್ಬುತವಾದ ಅನುಭವವನ್ನು ಕೊಟ್ಟ ಪ್ರವಾಸದ ಕೆಲವು ಚಿತ್ರಗಳು ನಿಮಗಾಗಿ. ಚಿತ್ರಗಳ ಕೆಳಗಿರುವ ತುಂಟ ಶೀರ್ಷಿಕೆಗಳು ಕೇವಲ ತಮಾಷೆಗಾಗಿ....

ನಾನು ಹೇಳುವ ತತ್ವಪದಗಳನ್ನು.....

ನೀವು ನಂಬಿಬಿಟ್ರಾ....

ನೋಡಿದ್ರಾ...ನಾನು ಹೆಂಗೆ ಯಾಮಾರಿಸಿದೆ ಅಂತ..

ಆದ್ರೂ ನಾನು ಏನು ಹೇಳ್ತೀನಿ ಅಂದ್ರೆ....

ನಾನು ಹೇಳುವ ಈ ಪದಗಳು ಆಕಾಶದಲ್ಲಿ ತೇಲುತ್ತಿರುತ್ತವೆ...[ನಮ್ಮ ಅಜಾದ್]

ಯಾವುರವ್ವ...ಇವ್ಳು ಯಾವುರವ್ವ.....ಏನ್ ಚೆಂದ ಕಾಣಿಸ್ತಾಳೆ...

ಹೋಗಿ ಅಂಕಲ್ ನನಗೆ ಸಂಕೋಚವಾಗುತ್ತೆ....[ಜ್ಯೋತಿ ಬಸು ಮಗಳು]

ನಾನು ಹೇಳೋದು ಏನು ಅಂದ್ರೆ....ಈ ನಗು ಅನ್ನೋದು...

ನನಗೆ ಗೊತ್ತು ಬಿಡಪ...ನಾನು ಮಾರಿಷಸ್ ಗೇ ಹೋಗ್ ಬಂದೀನಿ...[ನಗುಮೊಗದ ಉಮೇಶ್ ದೇಸಾಯ್]

ನಾನು ಹೋಗ್ತೀದ್ದೀನಲ್ಲ.. [ಸದಾ ನಗುತ್ತಿರುವ ನವೀನ್]

ನಮ್ಮ ಆಶಕ್ಕ....ಮಗುವಿನಂತ ನಗು....

ನಾನು ಧ್ಯಾನ ಮಾಡ್ತಿಲ್ಲಪ್ಪ...ಅಂತ್ಯಾಕ್ಷರಿ ಹಾಡು ನೆನಪು ಮಾಡಿಕೊಳ್ತೀದ್ದೀನಿ..

ನಯನ...ನಯನ......[ರೂಪ ಸತೀಶ್]

ಗುಬ್ಬಚ್ಚಿಯಂತೆ ಕೂತು ಕಿಟಕಿಯತ್ತ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದ...ಸಂಧ್ಯಾ...

ಕರಿಘಟ್ಟ ಬೆಟ್ಟಕ್ಕೆ ನಮ್ಮ ಪ್ರಯಾಣ ಸಾಗಿತ್ತು. ಅಲ್ಲಿ ದೇವರ ದರ್ಶನ ನಮಸ್ಕಾರ...ನಂತರ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಭೂರಿ ಬೋಜನ.

ಚೆನ್ನಾಗಿ ಊಟ ಮಾಡಿ ಆದ್ರೆ ನಿದ್ರೆ ಮಾತ್ರ ಮಾಡಬೇಡಿ....ಬಾಲು ಸರ್.

                          

                     ಹೀಗೆ ಸಾಲಿನಲ್ಲಿ ಕುಳಿತು ಉಣ್ಣುವ ಸುಖವೇ ಬೇರೆ....

    ಊಟವಾದ ನಂತರ ಎಲ್ಲರು ಗೋಲ್ ಘರ್ ನಲ್ಲಿ ಆಸೀನ....

 ಮುಂದೆ ಬಂತಲ್ಲ ಹಲ್ಕಟ್ ಜ್ಯೋತಿಷಿ ಪ್ರಸಂಗ....

 ಹಲ್ಕಟ್ ಜ್ಯೋತಿಷಿಗೆ ತಕ್ಕ ಜ್ಯೋತಿಷಿ ಹ್ಯಾಂಕರು....

ಈಗ ಒಲವಿನ ಚೆಂಡಾಟ ಸುರು.....

ಚೆಂಡಾಟದ ಜೊತೆಗೆ ಕ್ಯಾಮೆರದಲ್ಲಿ ಸೆರೆಯಿಡಿಯುವ ಆಟ..

ಸಕ್ಕತ್ ಮಜವಿದೆ ಅಲ್ವಾ....

ಇದನ್ನು ವಿಡಿಯೋ ಮಾಡುವುದರಲ್ಲಿ ಎಂಥ ಮಜವಿದೆ ಗೊತ್ತಾ...

ಇದು ಖಂಡಿತ ಡ್ಯಾನ್ಸ್ ಅಲ್ಲ ಕಣ್ರಿ...ಒಂಥರ ಹೊಸ ಆಟ...

ನಗು ನಗುತಾ...ನಲಿ ನಲಿ....

ನೀವು ಮನೆಕಟ್ಟಿಕೊಳ್ಳಿ...ನಾನು ಬಾಡಿ ಕಟ್ತೀನಿ...ಕರಿಘಟ್ಟ ತಂಡ.

ಪ್ರಕಾಶ್ ಹೆಗಡೆಯವರ ಎಡಿಯೂರಪ್ಪ ತಂಡ ಮನೆಕಟ್ಟುವಲ್ಲಿ ತಲ್ಲೀನ...

ಇದರಿಂದ ಮನೆ ಕಟ್ಟಲು ಸಾಧ್ಯವೇ...ನಮ್ಮ ಹಲ್ಕಟ್ ತಂಡ...

   ಆಟ ಮುಗಿದ ಮೇಲೆ ಒಂದು ಕಾಫಿ ಪಕೋಡ ಬಂತು. ನಂತರ ಬಹುಮಾನ ವಿತರಣೆ...ಕಾರ್ಯಕ್ರಮ...
          ಆಜಾದ್‍ಗೆ ಗಿಟಾರು.....

 ನವದಂಪತಿಗಳಿಗೆ ಸಿಕ್ಕಿದು......ಇದು.

ಪ್ರಕಾಶ್ ಹೆಗಡೆಗೆ ಸಿಕ್ಕಿದ್ದು ಸೆಂಟ್ ಬಾಟಲ್...

ಮಹೇಶ್ ಗೌಡ್ರ ಬಹುಮಾನ...ಇದು ಬಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ನಿದ್ರೆ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದ ಸುಧೇಶ್‍ನನ್ನು ಬೆದರಿಸಿ ಎಚ್ಚರಿಸಿದ್ದಕ್ಕೆ...

ನಮ್ಮ ಬಹುಮಾನ ಸಕ್ಕತ್ ಆಗಿದೆ...ರೂಪ ಸತೀಶ್ ಮತ್ತು ಅವರ ಮಗಳು.

ಬಾಲು ಸರ್ ಕತ್ತಿ ಪ್ರಕಾಶ್ ಹೆಗಡೆ ಸರ್ ಕಡೆಗೆ...ಇದು ಕಾರ್ಯಕ್ರಮ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಆಯೋಜಿಸಿದ್ದಕ್ಕೆ ಶಿಕ್ಷೆನಾ...

ನಮ್ ಬಹುಮಾನ ನೋಡ್ರಿ....ಜ್ಯೋತ ಬಸು

ಶ್ರೀಕಾಂತ್ ಮಂಜುನಾಥ್ ದಂಪತಿಗಳು..

ಪ್ರಕಾಶ್ ಹೆಗಡೆ ಕುಟುಂಬಕ್ಕೆ ಸಿಕ್ಕ ಬಹುಮಾನ...

ಇವರೆಲ್ಲಾ...ಬೀಡಿ ಪಂಟರುಗಳು....ವಿಶೇಷ ಬಹುಮಾನಗಳು.

 ಓಂ ಶಿವಪ್ರಕಾಶ್ ಕುಟುಂಬ...

ನವೀನ್ ಮೇಷ್ಟ್ರು ಮತ್ತು ಗಿರೀಶ್ ಗೆ ಬಹುಮಾನ..

ಉಮೇಶ್ ದೇಸಾಯಿ ಕುಟುಂಬಕ್ಕೆ ಸಿಕ್ಕ ಬಹುಮಾನ.

   ಈ ಪ್ರವಾಸದಲ್ಲಿ ಮೊದಲನೆಯವನಾಗಿ ನಾನು ಬಸ್ ಹತ್ತಿದ್ದೆ. ಖುಷಿ ಆನಂದವೆನ್ನುವುದು ಒಬ್ಬರಿಂದ ಮತ್ತೊಬ್ಬರಿಗೆ ಹಂಚಿದಷ್ಟೂ ಇಮ್ಮಡಿಯಾಗುತ್ತದೆಯೆನ್ನುವ ಅದ್ಬುತ ಅನುಭವವನ್ನು ಪಡೆದುಕೊಂಡು ಪ್ರವಾಸದ ಸವಿನೆನಪುಗಳೊಂದಿಗೆ ಕೊನೆಯವನಾಗಿ ಬಸ್ ಇಳಿದಿದ್ದೆ...

  ಮತ್ತೊಂದು ವಿಶೇಷ ಸುದ್ಧಿ ಇದೆ. ಅದು ನಮ್ಮ ಪ್ರವಾಸದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಆಗಿದ್ದು. ಅದಂತೂ

 ನಮ್ಮ ಜೀವಮಾನದಲ್ಲೇ ಮರೆಯಲಾಗದ ಅನುಭವವೊಂದು ಅವತ್ತು ಆಯ್ತು.  ಅದೇನೆಂದು ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳಲು  ನೀವು ಮುಂದಿನ ಗುರುವಾರದವರೆಗೆ  ಕಾಯಲೇ ಬೇಕು. 

 ಚಿತ್ರಗಳು: ಶಿವು ಮತ್ತು ನವೀನ್.
 

"ಯು-ಟರ್ನ್" ನೀವೊಮ್ಮೆ ತಗೊಂಡು ನೋಡ್ರಿ...

      ಅವತ್ತು ದಿನಾಂಕ ೨೦೧೨ರ ಜನವರಿ ಇಪ್ಪತ್ತರ ಸಂಜೆ ಆರುಗಂಟೆ.

      ಡ್ರನ್..ಡ್ರರರ್ನ್...ಡ್ರನ್ ಡ್ರರರರ...ರ್ನ್...

       ಹೀಗೆ ನನ್ನ ವಿಡಿಯೋಗ್ರಾಫರ್ ಶಿವಪ್ರಸಾದ್ ತನ್ನ ಹೀರೋ ಹೋಂಡ ಪ್ಯಾಷನ್ ದ್ವಿಚಕ್ರವಾಹನದ ಎಕ್ಸಲೇಟರನ್ನು ಹೆಚ್ಚು ಕಡಿಮೆ ಮಾಡುತ್ತಲೋ ಇದ್ದರು. ಇನ್ನೇನು ತಿರುಗಬೇಕು ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಮತ್ತೊಂದು ವಾಹನ ನಮ್ಮ ಹಿಂದೆ ಬಲಭಾಗದಲ್ಲಿ. ಅದರ ಹಿಂದೆ ಮತ್ತೊಂದು ಅದರ ಹಿಂದೆ ಮೂರು ಕಾರು, ಮತ್ತೆ ಐದಾರು ದ್ವಿಚಕ್ರವಾಹನಗಳು....ಅದೋ ದೊಡ್ಡ ಬಸ್ಸು ಬರುತ್ತಿದೆ. ಹತ್ತಿಪ್ಪತ್ತು ಸೆಕೆಂಡಿನಲ್ಲಿ ತಿರುಗಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು ಅಂದು ಕೊಂಡ ನಾನು ಸಮಯ ನೋಡಿದೆ. ಆಗಲೇ ಒಂದು ನಿಮಿಷ ದಾಟಿದೆ,  ನಮ್ಮ ಬಲಭಾಗದ ಹಿಂಭಾಗದಿಂದ ಒಂದಾದ ಮೇಲೆ ಒಂದು ವಾಹನಗಳು ಬರುತ್ತಲೇ ಇವೆ..ಸಮಯ ಒಂದುವರೆ ನಿಮಿಷ ದಾಟಿತು, ಹಾಗೆ ಎರಡು ನಿಮಿಷ, ಮೂರು ನಿಮಿಷ, ಮೂರುವರೆ ನಿಮಿಷ, ನಾಲ್ಕು ನಿಮಿಷಕ್ಕೆ ಇನ್ನು ಹತ್ತು ಸೆಕೆಂಡು ಮಾತ್ರ ಬಾಕಿ ಇದೆ ಎನ್ನುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ವಾಹನಗಳೆಲ್ಲಾ ನಿದಾನವಾಗಿ ಕಡಿಮೆಯಾಗುತ್ತ ಬಂದವು. ಕೊನೆಯ ಕಾರು ಹೋಗುವವರೆಗೂ ನಾವು ನಮ್ಮ ದ್ವಿಚಕ್ರವಾಹನವನ್ನು ಯು-ಟರ್ನ್ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವಂತಿಲ್ಲ.....ಸಮಯ ನೋಡಿದೆ. ಆರುಗಂಟೆ ನಾಲ್ಕು ನಿಮಿಷವಾಗಿತ್ತು. ಅಂತು ಮುಗಿಯತಲ್ಲ ಅಂದುಕೊಂಡು ಯು ಟರ್ನ್ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಹತ್ತೇ ಸೆಕೆಂಡಿನಲ್ಲಿ ನಿಜಗುಣ ಕಲ್ಯಾಣಮಂಟಪದಲ್ಲಿದ್ದೆವು.

        ಇಷ್ಟಕ್ಕೂ ಇಲ್ಲಿ ನಡೆದಿದ್ದೇನೆಂದರೆ ನಾನು ಮತ್ತು ನನ್ನ ವಿಡಿಯೋಗ್ರಾಫರ್ ಶಿವಪ್ರಸಾದ್ ಬಸವನ ಗುಡಿ ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿರುವ ನಿಜಗುಣ ಕಲ್ಯಾಣಮಂಟಪಕ್ಕೆ ಸಂಜೆ ಐದುವರೆ ಗಂಟೆಯೊಳಗೆ ತಲುಪಬೇಕಿತ್ತು.  ಅಲ್ಲಿ ಒಂದು ಮದುವೆ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮದ ಅಂಗವಾಗಿ ವರನ ಕಡೆಯವರು ಆರುಗಂಟೆಗೆ ಸರಿಯಾಗಿ ಬರುವವರಾದ್ದರಿಂದ ನಾವು ಅಲ್ಲಿದ್ದು ಹೆಣ್ಣಿನ ಕಡೆಯವರು ಮದುವೆ ಗಂಡು ಮತ್ತು ಅವರ ಕಡೆಯವರನ್ನು ಸ್ವಾಗತಿಸುವ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮದ ಫೋಟೊಗ್ರಫಿ ಮತ್ತು ವಿಡಿಯೋಗ್ರಫಿಯನ್ನು ಮಾಡಲು ಸಿದ್ದವಾಗಿರಬೇಕಿತ್ತು.  ನಾವಿಬ್ಬರೂ ಇಂಥ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳಿಗಾಗಿ ಅರ್ಧಗಂಟೆ ಮೊದಲೇ ತಲುಪಿರುತ್ತೇವೆ. ಸ್ವಲ್ಪ ತಡವಾದರೂ ಕಾಲು ಗಂಟೆ ಮೊದಲೇ ತಲುಪುವುದು ಖಚಿತ. ನಾವು ಹೀಗೆ ಒಟ್ಟಿಗೆ ನಮ್ಮ ಕ್ಯಾಮೆರ ಸಲಕರಣೆಗಳನ್ನು ಹೊತ್ತುಕೊಂಡು ನನ್ನ ಸ್ಕೂಟಿ ಅಥವ ಅವರ ಬೈಕ್ ನಲ್ಲಿ ಸಾಗುವಾಗ ದಾರಿಯುದ್ದಕ್ಕೂ ಮಾತಾಡಿಕೊಂಡು ಹೋಗುತ್ತಿರುತ್ತೇವೆ. ಅವತ್ತು ರಾಮಕೃಷ್ಣ ಆಶ್ರಮದ ಕಡೆಯಿಂದ ಸಾಗಿ ಮುಂದೆ ಬಲಬದಿಗೆ ಸಿಗುವ ನಿಜಗುಣ ಕಲ್ಯಾಣಮಂಟಪವನ್ನು ಸೇರಬೇಕಿತ್ತು. ಹೀಗೆ ಮಾತಾಡಿಕೊಂಡು ಹೋಗುವಾಗ ಸ್ವಲ್ಪ ಮುಂದೆ ಕಾಮತ್ ಬ್ಯೂಗಲ್ ರಾಕ್ ತಲುಪಿಬಿಟ್ಟೆವು.  ಅರೆರೆ...ನಾವು ತಲುಪಬೇಕಾಗಿದ್ದ ಕಲ್ಯಾಣಮಂಟಪ ಹಿಂದಕ್ಕೆ ಹೋಯ್ತಲ್ಲ ಅಂತ ಅವರ ಗಾಡಿಯನ್ನು ಸ್ವಲ್ಪ ಎಡಕ್ಕೆ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ನಂತರ ಹಿಂದೆ ಬರುವ ವಾಹನಗಳನ್ನು ನೋಡಿಕೊಂಡು ಯು ಟರ್ನ್ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ವಾಪಸ್ ಆ ಕಲ್ಯಾಣಮಂಟಪವನ್ನು ತಲುಪಬೇಕು ಅಂದುಕೊಂಡು ಮಾಡಿದ ಸರ್ಕಸ್ ಅದು. ಬಸವನಗುಡಿಯಲ್ಲಿಯ ಆ ರಸ್ತೆ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ಒಂದು ಯು-ಟರ್ನ್ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಲಿಕ್ಕೆ ಅವತ್ತು ನಾಲ್ಕು ನಿಮಿಷವಾಗಿತ್ತು.  "ಅಯ್ಯೋ ಶಿವಪ್ರಸಾದ್ ನಾವು ಮಾತಾಡಿಕೊಂಡು ಹೀಗೆ ಮುಂದೆ ಬರುತ್ತಿರುವುದು ಇದು ಐದನೇ ಬಾರಿ ಇನ್ನು ಮುಂದೆ ನಮ್ಮ ಮಾತು ಕಡಿಮೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು ಎಂದೆ.  ಹೌದು ಶಿವು, ಕರೆಕ್ಟ್  ನಮ್ಮ ಮಾತನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಬೇಕು. ಇಲ್ಲದಿದ್ದಲ್ಲಿ ಹೀಗೆ ತಡವಾಗುತ್ತಿರುತ್ತದೆ" ಎಂದರು. ಹೀಗೆ ತಡವಾಗುತ್ತಿರುವುದು ಇಬ್ಬರಿಗೂ ಬೇಸರವಾದರೂ ನನಗೇನೋ ಇಲ್ಲಿ ಯು-ಟರ್ನ್ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಲು ತೆಗೆದುಕೊಂಡ ನಾಲ್ಕು ನಿಮಿಷಗಳು ನನ್ನನ್ನು ಕಾಡತೊಡಗಿತು.

    ವರನ ಕಡೆಯವರನ್ನು ಹೆಣ್ಣಿನ ಕಡೆಯವರು ಸ್ವಾಗತಿಸುವ ಫೋಟೊಗ್ರಫಿ ಮತ್ತು ವಿಡಿಯೋಗ್ರಫಿ ಮುಗಿದ ಮೇಲೆ ನಮಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಬಿಡುವು ಸಿಕ್ಕಿತ್ತು.  "ನೋಡಿ ಶಿವಪ್ರಸಾದ್, ಇಲ್ಲೊಂದು ಹೊಸ ವಿಚಾರವನ್ನು ಹೇಳುತ್ತೇನೆ. ಅದಕ್ಕೆ ಮೊದಲು ನಮ್ಮೊಳಗೆ ಒಂದು ಒಪ್ಪಂದವನ್ನು ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು. ನೀವು ಒಪ್ಪುವುದಾದರೇ ನಾವಿಬ್ಬರು ಈಗ ಒಂದು ಒಪ್ಪಂದವನ್ನು ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳೋಣ. ಅದೇನೆಂದರೆ ಮೊದಲಿಗೆ ನಮ್ಮ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಕಡಿಮೆಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದು,  ಮುಂದೆ ನಾವು ಮದುವೆ, ಮುಂಜಿ, ಹುಟ್ಟುಹಬ್ಬ, ಹೋಟಲ್ಲುಗಳಲ್ಲಿ ನಡೆಯುವ ಕಾನ್ಪರೆನ್ಸ್..ಇತ್ಯಾದಿಗಳಗೆ ನನ್ನ ದ್ವಿಚಕ್ರವಾಹನವಾದ ಸ್ಕೂಟಿ ಅಥವ ನಿಮ್ಮ ಬೈಕ್ ಯಾವುದರಲ್ಲಿಯೇ ಆಗಲಿ ನಾವು ಅಂದುಕೊಂಡದ್ದಕ್ಕಿಂತ ಹತ್ತು ನಿಮಿಷ ಮೊದಲು ಹೊರಡಬೇಕು.  ನಾವು ತಲುಪಬೇಕಾದ ಸ್ಥಳಕ್ಕೆ ಯಾವುದೇ ಟ್ರ್‍ಆಫಿಕ್ ಇಲ್ಲದಿದ್ದಲ್ಲಿ ಸರಿಯಾದ ಸಮಯಕ್ಕೆ ತಲುಪುತ್ತೇವೆ ಅಲ್ವಾ?"  ಪ್ರಶ್ನಿಸಿದೆ.

 "ಹೌದು ಖಂಡಿತ ತಲುಪುತ್ತೇವೆ." ಶಿವಪ್ರಸಾದ್ ಉತ್ತರ.

 "ನಾವು ತಲುಪಬಾರದು!" ನಾನು ಶಾಂತವಾಗಿ ಉತ್ತರಿಸಿದ್ದೆ.

 "ಏಕೆ?" ಮತ್ತೆ ಕುತೂಹಲದಿಂದ ಶಿವಪ್ರಸಾದ್ ಪ್ರಶ್ನೆ.

 "ನೋಡಿ ಶಿವಪ್ರಸಾದ್, ನಮ್ಮ ದ್ವಿಚಕ್ರವಾಹನಗಳು ನಾವು ತಲುಪಬೇಕಾದ ಕಲ್ಯಾಣಮಂಟಪ, ಹೋಟಲ್ಲು ಇತ್ಯಾದಿಗಳು ನಾವು ಸಾಗುವ ರಸ್ತೆಯ ಬಲಭಾಗದಲ್ಲಿದ್ದಲ್ಲಿ ನಾವು ಕನಿಷ್ಟ ಪಕ್ಷ ನೂರು ಮೀಟರ್ ಮುಂದೆ ಸಾಗಬೇಕು. ಮತ್ತೆ ನಿದಾನವಾಗಿ ಎಡಭಾಗಕ್ಕೆ ಬಂದು ಒಂದು ಯು ಟರ್ನ್ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ವಾಪಸ್ ಮತ್ತೆ ನೂರು ಮೀಟರ್ ಹಿಂದಕ್ಕೆ ಸಾಗಿ ನಾವು ತಲುಪಬೇಕಾದ ಸ್ಥಳವನ್ನು ತಲುಪಬೇಕು" ಅಂದೆ.

  "ಶಿವು, ನಿಮಗೇನು ತಲೆಕೆಟ್ಟಿದೆಯಾ? ನಾವು ತಲುಪಬೇಕಾದ ಸ್ಥಳ ಗೊತ್ತಿದ್ದು ಕೂಡ ನಾವ್ಯಾಕೆ ನೂರು ಮೀಟರ್ ಮುಂದೆ ಸಾಗಬೇಕು. ಅದರಿಂದ ಏನು ಉಪಯೋಗ?"  ಕುತೂಹಲದಿಂದ ಪ್ರಶ್ನಿಸಿದರು ಶಿವಪ್ರಸಾದ್.

   "ಶಿವಪ್ರಸಾದ್, ನಾವು ಇವತ್ತು ದ್ವಿಚಕ್ರವಾಹನದಲ್ಲಿ ಚಲಿಸುವಾಗ ಮಾತಾಡಿಕೊಂಡು ಬರುತ್ತಿರುತ್ತಿದ್ದೆವು ಅಲ್ವಾ..ಅದರಿಂದಾಗಿ ಇಬ್ಬರೂ ಮೈಮರೆತು ನೂರು ಮೀಟರ್ ಮುಂದಕ್ಕೆ ಕಾಮತ್ ಬ್ಯೂಗಲ್ ರಾಕ್ ಹೋಟಲ್ಲಿನವರೆಗೆ ಹೋಗಿ ಅಮೇಲೆ ವಾಪಸ್ ಬರಬೇಕೆಂದು ಗೊತ್ತಾಗಿ ನೀವು ನಿಮ್ಮ ದ್ವಿಚಕ್ರವನ್ನು ಯು ಟರ್ನ್ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದ್ರಿ. ಆದ್ರೆ ತಕ್ಷಣಕ್ಕೆ ಸಾಧ್ಯವಾಗಲಿಲ್ಲ. ಏಕೆಂದರೆ ನಮ್ಮ ಬಲಬದಿಯಲ್ಲಿ ಅನೇಕ ವಾಹನಗಳು ವೇಗವಾಗಿ ಚಲಿಸುತ್ತಿದ್ದವು. ಅವು ಕಡಿಮೆಯಾಗಿ ಒಂದರೆ ಕ್ಷಣ ಯಾವುದೂ ವಾಹನವಿಲ್ಲವೆಂದು ಗೊತ್ತಾದಾಗ ನಾವು ಯು ಟರ್ನ್ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ವಾಪಸ್ ನಾವು ತಲುಪಬೇಕಾದ ಈ ಕಲ್ಯಾಣಮಂಟಪವನ್ನು ತಲುಪಿದ್ದೇವೆ. ನಿಮಗೆ ಆ ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ಎಷ್ಟು ಬೇಸರವಾಗಿದೆಯೋ ನನಗೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ. ಆದ್ರೆ ನಾನು ಮಾತ್ರ ಒಂದು ಯು ಟರ್ನ್ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಲಿಕ್ಕೆ ಎಷ್ಟು ಸಮಯ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಬಹುದು ಅಂತ ಲೆಕ್ಕ ಹಾಕುತ್ತಿದೆ. ಇಲ್ಲಿ ನನಗೆ ಸಿಕ್ಕಿದ ಲೆಕ್ಕದ ಪ್ರಕಾರ ನಾಲ್ಕು ನಿಮಿಷಗಳಾಯ್ತು."

   "ಓಕೆ ಓಕೆ....ಆದ್ರೆ ಆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ನೀವು ನಾಲ್ಕು ನಿಮಿಷ ಅಂತ ಸಮಯವನ್ನು ನೋಡಿಕೊಂಡಿದ್ದೀರಿ. ಆದ್ರೆ ಇದರಿಂದ ಏನು ಉಪಯೋಗ?" ಮತ್ತೆ ಪ್ರಶ್ನಿಸಿದರು ಶಿವಪ್ರಸಾದ್.

    "ಶಿವಪ್ರಸಾದ್, ಇಲ್ಲೇ ಇರುವುದು ಮುಖ್ಯ ವಿಚಾರ. ಬಸವನಗುಡಿಯ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿನ ಈ ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ಒಂದು ಯು ಟರ್ನ್ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಬೇಕೆಂದರೆ ನಾಲ್ಕು ನಿಮಿಷಗಳಾದರೆ ಬೆಂಗಳೂರಿನ ನೂರಾರು ದೊಡ್ದ ರಸ್ತೆಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಯೊಂದರಲ್ಲೂ ಹೀಗೆ ಒಂದು ಯು-ಟರ್ನ್ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಬೇಕಾದರೆ ಎಷ್ಟು ಸಮಯ ಆಗಬಹುದು ಅಂತ ಒಂದು ಹೊಸ ಲೆಕ್ಕಚಾರವನ್ನು ಕಂಡುಹಿಡಿಯಬೇಕೆನ್ನಿಸುತ್ತಿದೆ. ಅದಕ್ಕೆ ನಿಮ್ಮ ಸಹಕಾರ ಬೇಕು" ಅಂದೆ.

    "ಆ ಸಮಯವನ್ನು ತಿಳಿದುಕೊಂಡು ಏನುಮಾಡುತ್ತೀರಿ?" ಮತ್ತೆ ಮರುಪ್ರಶ್ನೆಯನ್ನು ಹಾಕಿದರು.

    "ಅದರಿಂದ ಏನು ಉಪಯೋಗವೆಂದು ಈಗಲೇ ಏನು ಹೇಳುವುದಿಲ್ಲ. ಮುಂದೆ ನಿಮಗೆ ಗೊತ್ತಾಗುತ್ತದೆ"

   ನನ್ನ ಕಡೆ ಅಚ್ಚರಿಯಿಂದ ನೋಡಿದರು. ಮೇಲೆ ಕಲ್ಯಾಣಮಂಟಪದ ಟೆರೆಸ್ ನೋಡಿದರು. ಅವರಿಗೆ ಅಕಾಶ ಕಾಣಲಿಲ್ಲ. ಒಮ್ಮೆ ನಕ್ಕು  "ಆಯ್ತು ಶಿವು. ನೀವು ಹೇಳುತ್ತಿರುವ ವಿಚಾರ ಹೊಸದು ಅನ್ನಿಸುತ್ತಿದೆ. ನನಗೂ ಈ ಮದುವೆಗಳ ವಿಡಿಯೋಗ್ರಫಿ ಏಕತಾನತೆ ಎನಿಸಿದೆ. ನೀವು ಹೇಳಿದ ವಿಚಾರದಲ್ಲಿ ನಾನು ಕೈಜೋಡಿಸುತ್ತೇನೆ. ನನಗೂ ಇಂಥವು ಬೇಕು ಅನ್ನಿಸುತ್ತಿದೆ..." ಅಂದರು.

   ಅಲ್ಲಿಂದ ಮುಂದೆ ನಾಲ್ಕು ತಿಂಗಳಲ್ಲಿ ಕೆಲವು ಮುಖ್ಯ ರಸ್ತೆಗಳಲ್ಲಿ ನಡೆದಿದ್ದು ನಮ್ಮ ಮಹತ್ವಾಕಾಂಕ್ಷೆ ಸರ್ವೆ. ಇದಕ್ಕಾಗಿ ನಾವು ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡಿಕೊಂಡಿದ್ದು ಮೊದಲಿಗೆ ದ್ವಿಮುಖ ಸಂಚಾರವಿರುವ ರಸ್ತೆಗಳನ್ನು.  ಸಾಕಷ್ಟು ರಸ್ತೆಗಳಲ್ಲಿ ಯು ಟರ್ನ್ ತೆಗೆದುಕೊಂಡಿದ್ದೇವೆ. ಈ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿಯೂ ಯು ಟರ್ನ್ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವಾಗ ಆಗುವ ಸಮಯವನ್ನು ಲೆಕ್ಕಮಾಡಿದ್ದೇನೆ. ಬರೆದಿಟ್ಟುಕೊಂಡಿದ್ದೇನೆ. ರಸ್ತೆಗಳಲ್ಲಿ ಇದನ್ನು ಮಾಡುವಾಗ ನಮಗಾದ ಅನುಭವ ಮಾತ್ರ ಆಘಾದವಾದುದು. ಒಂದಕ್ಕಿಂತ ಒಂದು ವಿಭಿನ್ನವಾದ ಅನುಭವ. ಸುಭೇಧಾರ್ ಚತ್ರಂ ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ಆಗಿದ್ದು ಒಂಥರವಾದರೆ ವಿ.ವಿ.ಪುರಂ ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ಆಗಿದ್ದು ಇನ್ನೊಂಥರ. ಆ ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ಆಗಿದ್ದು ಈ ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ಆಗಿಲ್ಲ. ಮಲ್ಲೇಶ್ವರಂನ ತೆಂಗಿನ ಮರದಲ್ಲಿನ ರಸ್ತೆಯ ಅನುಭವವೇ ಬೇರೆ ಟ್ಯಾನಿ ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ಆದ ಅನುಭವವೇ ಬೇರೆ. ಅದೆಲ್ಲ ಅನುಭವವನ್ನು ಹಂಚಿಕೊಂಡರೆ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ರಸ್ತೆಗೆ ಒಂದು ಪುಟದಂತೆ ನೂರುಪುಟವಾದರೂ ಆಗಬಹುದು. ಅದಕ್ಕಾಗಿ ಇವುಗಳಲ್ಲಿ ಕೆಲವೊಂದು ರಸ್ತೆಗಳಲ್ಲಿ ಯು ಟರ್ನ್ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವಾಗಿನ ಅನುಭವ, ತೆಗೆದುಕೊಂಡ ಸಮಯ ಇತ್ಯಾದಿಗಳನ್ನು ಚುಟುಕಾಗಿ ವಿವರಿಸುತ್ತೇನೆ.  ಮೊದಲಿಗೆ ಶಂಕರ ಮಠದಿಂದ ಪವಿತ್ರ ಪ್ಯಾರಡೈಸ್ ಹೋಟಲ್‍ವರೆಗಿನ ಬಸವೇಶ್ವರನಗರದ ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿರುವ ಪೋಸ್ಟ್ ಆಫೀಸ್ ಬಳಿ ನಾವು ಯು-ಟರ್ನ್ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಬೇಕಾಗಿತ್ತು. ಏಕೆಂದರೆ ನಾವು ಸ್ವಲ್ಪ ಹಿಂದೆ ವಾಟರ್ ಟ್ಯಾಂಕ್ ರಸ್ತೆಯ ಮೂಲಕ ಕಮಲನಗರಕ್ಕೆ ಹೋಗಬೇಕಾಗಿತ್ತು. ನನ್ನ ಎಡಕ್ಕೆ ನಿರ್ಮಲ್ ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಸೌಚಾಲಯವಿತ್ತು. ನನ್ನ ಸ್ಕೂಟಿಯಲ್ಲಿ ನಾನು ನನ್ನ ಹಿಂದೆ ನನ್ನ ವಿಡಿಯೊಗ್ರಾಫರ್ ಶಿವಪ್ರಸಾದ್ ಮತ್ತು ಅವರ ಕೈಯಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಕ್ಯಾಮೆರ ಬ್ಯಾಗು, ಕಾಲುಗಳ ಮದ್ಯೆ ವಿಡಿಯೋ ಕ್ಯಾಮೆರ, ಸ್ಟ್ಯಾಂಡು. ಇದಿಷ್ಟನ್ನು ಇಟ್ಟುಕೊಂಡು ಯು-ಟರ್ನ್ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದೆ. ಅರ್ಧ ನಿಮಿಷವಾಯ್ತು, ಸ್ವಲ್ಪ ಮುಂದೆ ಬಲಕ್ಕೆ ಬಂದೆ, ಪಕ್ಕನೇ ಹಿಂದಿನಿಂದ ಜೋರಾಗಿ ಹಾರ್ನ್, ಮತ್ತೆ  ಸ್ವಸ್ಥಾನಕ್ಕೆ ವಾಪಸ್ ನನ್ನ ಸ್ಕೂಟಿ. ಆ ಕಾರಿನವನು ನಮ್ಮನ್ನು ನಮ್ಮ ಪುಟ್ಟ ಸ್ಕೂಟಿಯನ್ನು ನೋಡಿ ಮುಖ ಸಿಂಡರಿಸಿಕೊಂಡು ಹೋದ. ಹಿಂದೆ ತಿರುಗಿ ನೋಡಿದೆವು ಸಾಲು ಸಾಲಾಗಿ ಎರಡು ಕಡೆಯಿಂದ ವಾಹನಗಳು ಬರುತ್ತಲೇ ಇವೆ. ನಾವು ಸ್ವಲ್ಪ ಮುಂದೆ ಬರುವುದು ಹಾಗೆ ಹಿಂದೆ ಹೋಗುವುದು ನಡೆದೇ ಇತ್ತು. ಎರಡೂ ಕಡೆಯಿಂದ ಸುಮಾರು ನಲವತ್ತು ಎಲ್ಲಾ ತರಹದ ವಾಹನಗಳು ಸಾಗಿರಬಹುದು...ಇನ್ನೂ ಕಡಿಮೆಯಾಯ್ತು ಅಂದುಕೊಂಡು ನಾವು ನಿದಾನವಾಗಿ ತಿರುಗಿಸುತ್ತಾ ನಡುರಸ್ತೆಬರುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಆಗಲೇ ಎರಡೂವರೆ ನಿಮಿಷವಾಗಿತ್ತು. ಮದ್ಯದಲ್ಲಿ ನಿಂತಿರುವ ನಮ್ಮನ್ನು ಬೈಕಗಳಲ್ಲಿನ ಜೋಡಿಗಳು, ಸ್ಕೂಟಿ, ಆಕ್ಟೀವ, ಕೈನಿಟಿಕ್ ಗಳಲ್ಲಿನ ಹುಡುಗಿಯರು, ಹುಡುಗರು, ಮದ್ಯ ವಯಸ್ಕರು, ಮುದುಕ-ಮುದುಕಿಯರು ಎಲ್ಲರೂ ನೋಡಿಕೊಂಡು ಹೋಗುತ್ತಿದರೂ ಅವರ ಮುಖದಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚು ಭಾವನೆಗಳಿರಲಿಲ್ಲ. ಒಂದು ತಿರಸ್ಕಾರದ ನೋಟವಿತ್ತಷ್ಟೆ. ಬಸವೇಶ್ವರನಗರದಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಮಾರವಾಡಿಗಳು ಮತ್ತು ಗುಜರಾತಿಗಳು ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಇದ್ದು ಹೀಗೆ ಓಡಾಡುವ ಅವರು ಯಾರಮೇಲು ತಕ್ಷಣಕ್ಕೆ ಕೋಪವನ್ನು ಮುಖದಲ್ಲಿ ತೋರಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ. ಅದಕ್ಕೆ ಅವರು ನಮ್ಮನ್ನು ನೋಡಿ ನೋಡಿದಾಗ ಅವರ ಮುಖದ ಭಾವನೆ ಹೀಗಿರಬಹುದು ಅಂತ ಅರ್ಥೈಸಿಕೊಂಡೆ. ಎದುರಿಗೆ ಬರುವ ನಾಲ್ಕು ವಾಹನಗಳು ಹೋದ ನಂತರ ನಾನು ನಿದಾನವಾಗಿ ಉಳಿದರ್ಧ ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ಯು ಟರ್ನ್ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಆಕಡೆಗೆ ಹೋಗುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಮೂರುನಿಮಿಷ ಮುವತ್ತು ನಾಲ್ಕು ಸೆಕೆಂಡುಗಳಾಗಿತ್ತು.

   ಈಗ ಟ್ಯಾನಿ ರಸ್ತೆಗೆ ಬರೋಣ. ಅಲ್ಲಿ ಯು ಟರ್ನ್ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಲು ಸಿದ್ದರಾದೆವು. ರಸ್ತೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಚಿಕ್ಕದು ಬೇಗ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಬಹುದು ಎಂದುಕೊಂಡರೆ ನಾವು ಅಂದುಕೊಂಡಿದ್ದಕ್ಕಿಂತ ಸುಲಭವೇನು ಆಗಲಿಲ್ಲ. ಬದಲಾಗಿ ಹೆಚ್ಚು ಕಷ್ಟವೇ ಆಯ್ತು.  ನಮ್ಮ ಸ್ಕೂಟಿಯನ್ನು ಎಡಬದಿಗೆ ತಂದು ಸಮಯ ನೋಡಿಕೊಂಡೆ  ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಒಂಬತ್ತು ನಲವತ್ತು.  ಸ್ಕೂಟಿ ಆನ್ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಹಿಂದೆ ತಿರುಗಿನೋಡಿದೆ. ಓಹ್! ನೂರಾರು ವಾಹನಗಳು ಅದರಲ್ಲೂ ಬೈಕು ಸ್ಕೂಟರುಗಳು...ಸಾಲು ಸಾಲಾಗಿ ಬರುತ್ತಿವೆ. ಅವೆಲ್ಲ ಸಾಗುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಮತ್ತೆ ಸಮಯ ಒಂಬತ್ತು ನಲವತ್ತೆರಡಾಗಿತ್ತು. ನಾವು ಸ್ವಲ್ಪ ಬಲಕ್ಕೆ ತಿರುಗಿಸುವುದು ಹಿಂದೆ ಬರುವವರು  ಜೋರಾಗಿ ಹಾರ್ನ್ ಮಾಡಿ ನಮ್ಮನ್ನು ಬೈಯ್ದುಕೊಂಡು ಹೋಗುವುದು ನಡೆದಿತ್ತು. ಹಾಗೂ ಹೀಗು ಮದ್ಯ ರಸ್ತೆಗೆ ಬರುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಮೂರು ನಿಮಿಷ ದಾಟಿತ್ತು. ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಹತ್ತಾರು ಜನರು ಬೈದುಕೊಂಡು ಸಾಗಿದ ಹಿಂದಿ, ಉರ್ದು ಭಾಷೆ ಮಾತ್ರ ನಮ್ಮ ಕಿವಿಗೆ ಬಿದ್ದಿತ್ತು. ಮತ್ತೆ ನಿದಾನವಾಗಿ ಅತ್ತ ಇತ್ತ ನೋಡಿ ಎದುರು ಬರುವ ವಾಹನಗಳನ್ನು ಕಡಿಮೆಯಾಗುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಆ ಕಡೆ ತಿರುಗಿಕೊಂಡು ಸಮಯವನ್ನು ನೋಡಿದರೆ...ಒಂಬತ್ತು ನಲವತ್ತನಾಲ್ಕು ನಿಮಿಷ ಇಪ್ಪತ್ತು ಸೆಕೆಂಡುಗಳಾಗಿದ್ದವು. ಈ ನಡುವೆ ಎದುರಿನಿಂದ ಬಂದವನೊಬ್ಬ "ಹೇ ಎಲ್. ಎಲ್ ಘರ್ ಮೇ ಬೋಲಾಹೇ...ಅಂದಿದ್ದು ಮಾತ್ರ ಜೋರಾಗಿ ಕೇಳಿಸಿತ್ತು. ದಾಟಿದ ನಂತರ ಶಿವಪ್ರಸಾದ್ ಕೇಳಿದರು " ಎಲ್ ಎಲ್ ಅಂದರೇನು" ಅಂತ ಲರ್ನಿಂಗ್ ಲೈಸೆನ್ಸ್ ಅಂತ ಹೇಳಿ ಸುಮ್ಮನೆ ನಕ್ಕು ಸಮಯವನ್ನು ಬರೆದಿಟ್ಟುಕೊಂಡೆ. ಹೀಗೆ ಪ್ರತಿ ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿಯೂ ಇಂಥ ಸರ್ವೆ ಮಾಡುವಾಗ ನಮಗಾದ ಅನುಭವ ಒಂದಕ್ಕಿಂತ ಒಂದು ವಿಭಿನ್ನವಾದರೂ ಯು ಟರ್ನ್ ಸಮಯವಂತೂ ಮೂರರಿಂದ ಐದು ನಿಮಿಷಗಳವರೆಗೆ ಇರುತ್ತಿತ್ತು.

                 ಸಂಪಿಗೆ ರಸ್ತೆ....


  ಓಕಲಿಪುರಂನಿಂದ ಶ್ರೀರಾಮಪುರದವರೆಗೆ ಸಾಗುವ ಕ್ರಾಂತಿಕವಿ ಸರ್ವಜ್ಞ ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ಎರಡುವರೆ ನಿಮಿಷ,, ಅದಕ್ಕೆ ಸಮನಾಂತರವಾಗಿರುವ ಮು.ಗೋವಿಂದರಾಜು ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ಎರಡು ನಿಮಿಷ, ಓಕಲಿಪುರಂನಿಂದ ರಾಜಾಜಿನಗರದ ಪ್ರವೇಶದ್ವಾರದವರೆಗೆ ಇರುವ ವಾಟಾಳ್ ನಾಗರಾಜ್ ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ಐದು ನಿಮಿಷ,  ಮಲ್ಲೇಶ್ವರಂನ ತೆಂಗಿನ ಮರದ ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ಎರಡುಕಾಲು ನಿಮಿಷ, ದತ್ತಾತ್ರಯ ರಸ್ತೆ, ಬಸವನಗುಡಿ ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ಅಥವ ಪಂಡಿತ್ ದೀನ್ ದಯಾಳ್ ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ನಾಲ್ಕು ನಿಮಿಷ, ಶಿವಾಜಿನಗರದ ಬಸ್ ನಿಲ್ದಾಣದ ಎದುರಿನ ದ್ವಿಮುಖರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ಮೂರು ನಿಮಿಷ, ಸಜ್ಜನ್ ರಾವ್ ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ಮೂರುನಿಮಿಷ, ಜಯನಗರದ ಅಶೋಕಪಿಲ್ಲರ್ ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ಮೂರುವರೆ ನಿಮಿಷ,  ಸುಂಕದ ಕಟ್ಟೆಯಿಂದ ಅಂಜನಪುರದವರೆಗೆ ಸಾಗುವ ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ಎರಡೂವರೆ ನಿಮಿಷ, ಪೀಣ್ಯದ ಎಂಟನೆ ಮೈಲಿಯಿಂದ ಹೆಸರಗಟ್ಟದವರೆಗೆ ಸಾಗುವ ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ಮೂರು ನಿಮಿಷ, ಜಾಲಹಳ್ಳಿ ಸರ್ಕಲ್ಲಿನಿಂದ ಪೀಣ್ಯ ಎರಡನೆ ಹಂತಕ್ಕೆ ಸಾಗುವ ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ಮೂರುವರೆ ನಿಮಿಷ, ಮತ್ತೆಅದೇ ಜಾಲಹಳ್ಳಿಯಿಂದ ಎಚ್ ಎಮ್ ಟಿ ಕಡೆಗೆ ಸಾಗುವ ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ಎರಡುವರೆ ನಿಮಿಷ, ಬಿ.ಎಲ್ ನಿಂದ ವಿದ್ಯಾರಣ್ಯಪುರಂ ಕಡೆಗೆ ಸಾಗುವ ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ಎರಡೂವರೆ ನಿಮಿಷ, ಯಶವಂತಪುರದ ತ್ರೀವೇಣಿ ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ಎರಡು ನಿಮಿಷ, ವಿಲ್ಸನ್ ಗಾರ್ಡನ್ ಮುಖ್ಯರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ಮೂರುಮುಕ್ಕಾಲು ನಿಮಿಷ, ಹೆಣ್ಣೂರು ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ಮೂರು ನಿಮಿಷ, ರಾಜಾಜಿನಗರ ಮೊದಲ ಹಂತದ ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ಮೂರು ನಿಮಿಷ, ರಾಜಾಜಿನಗರದ ಬಾಷ್ಯಂ ಸರ್ಕಲ್ ವರೆಗಿನ ಮುಖ್ಯ ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ಎರಡುವರೆ ನಿಮಿಷ, ಕುರುಬರ ಹಳ್ಳಿಯಿಂದ ಎರಡನೇ ಹಂತದ ರಿಂಗ್ ರೋಡ್ ತಲುಪುವ ನಂದಿನ ಬಡಾವಣೆಯ ಮುಖ್ಯರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ಎರಡುವರೆ ನಿಮಿಷ, ಮಹಲಕ್ಷ್ಮಿ ಲೇಹೌಟಿನ ಮುಖ್ಯರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ಮೂರು ನಿಮಿಷ,  ಡಿವಿಜಿ ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ಮೂರು ನಿಮಿಷ, ಗಾಂದಿಭಜಾರ್ ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ಎರಡೂವರೆ ನಿಮಿಷ, ಹಾವಿನಂತ ನಾಗರಭಾವಿ ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ಎರಡು ನಿಮಿಷ, ಲಗ್ಗೆರೆ ಕ್ರಾಸಿನ ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ಎರಡು ನಿಮಿಷ, ಟಿವಿಎಸ್ ಕ್ರಾಸ್ ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ಎರಡುಮುಕ್ಕಾಲು ನಿಮಿಷ, ಮಲ್ಲೇಶ್ವರದಿಂದ ಯಶವಂತಪುರದವರೆಗಿನ ೯೦ ಬಸ್ ಸಂಖ್ಯೆಯ ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ಮೂರು ನಿಮಿಷ, ಮಲ್ಲೇಶ್ವರ ರಾಜಾಜಿನಗರ ಸಂಪರ್ಕಿಸುವ ೧೭ನೇ ಕ್ರ್‍ಆಸ್ ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ಮೂರುವರೆ ನಿಮಿಷ, ವೈಯಾಲಿಕಾವಲ್ ಮುಖ್ಯರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ಮೂರು ನಿಮಿಷ, ಗಂಗೇನಹಳ್ಳಿ ಮುಖ್ಯ ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ಮೂರುವರೆ ನಿಮಿಷ, ಸಿ.ಎಂ.ಎಚ್ ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ಮೂರುವರೆ ನಿಮಿಷ, ಯಡಿಯೂರ್ ಕೆರೆ ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ಎರಡುಮುಕ್ಕಾಲು ನಿಮಿಷ, ಹಾವಿನಂತೆ ಸಾಗುವ ವಿದ್ಯಾಪೀಠ ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ಮೂರು ನಿಮಿಷ, ಎನ್.ಅರ್ ಕಾಲೋನಿ ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ಎರಡುಕಾಲು ನಿಮಿಷ, ಮೈಸೂರ್ ರಸ್ತೆಯನ್ನು ಸಂಪರ್ಕಿಸುವ ಚಾಮರಾಜಪೇಟೆ ಮುಖ್ಯ ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ನಾಲ್ಕು ನಿಮಿಷ, ಚಾಮರಾಜಪೇಟೆಯಿಂದ ವಿಜಯನಗರ ತಲುಪುವ ಆ.ನ. ಕೃಷ್ಣರಾಯ ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ಮೂರುವರೆ ನಿಮಿಷ, ಶ್ರೀರಾಮಪುರಂನಿಂದ ರೈಲ್ವೆ ಹಳಿಯುದ್ದಕ್ಕೂ ಸಾಗುವ ರೈಲ್ವೇ  ಪ್ಯಾರಲಲ್ ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ಎರಡು ನಿಮಿಷ,  ಗಾಯತ್ರಿನಗರದ ಮುಖ್ಯರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ಎರಡು ನಿಮಿಷ, ವಿ.ವಿ.ಪುರಂನ ಶಂಕರಮಠ ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ಎರಡುವರೆ ನಿಮಿಷ, ನ್ಯಾಷನಲ್ ಕಾಲೇಜಿನಿಂದ ಲಾಲ್‍ಬಾಗ್ ತಲುಪುವ ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ಮೂರು ನಿಮಿಷ, ಕನ್ನಡ ಸಾಹಿತ್ಯ ಪರಿಷತ್ ಇರುವ ಪಂಪಮಹಾಕವಿ ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ಒಂದುಮುಕ್ಕಾಲು ನಿಮಿಷ, ಸಾಗರ್ ಟಾಕೀಸ್‍ವರೆಗಿನ ಕಾಳಿದಾಸ ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ಎರಡುಕಾಲು ನಿಮಿಷ, ಶೇಷಾದ್ರಿಪುರಂನಿಂದ ಆನಂದರಾವ್ ಸರ್ಕಲ್ ವರೆಗಿನ ಸುಭೇಧಾರ್ ಚತ್ರಂ ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ಮೂರು ನಿಮಿಷ,.....ಹೀಗೆ ಇನ್ನು ಹತ್ತಾರು ಇದೆ...ನಿಮಗೆ ಬೇಸರವಾಗಬಹುದೆಂದು ಇಷ್ಟಕ್ಕೆ ನಿಲ್ಲಿಸುತ್ತೇನೆ. 

    ಎಲ್ಲಾ ಓಕೆ. ಆದ್ರೆ ಇದರಿಂದ ಏನು ಉಪಯೋಗ ಅಂತ ನಿಮಗೆ ಅನ್ನಿಸಬಹುದು. ಇದೇ ಪ್ರಶ್ನೆಯನ್ನು ಶಿವಪ್ರಸಾದ್ ಕೂಡ ಪ್ರಾರಂಭದಲ್ಲಿ ಕೇಳಿದ್ದರು. ನಿಜ ಹೇಳುತ್ತೇನೆ ಖಂಡಿತ ಇದೆಲ್ಲವನ್ನು ಮಾಡುವುದರಿಂದ ನಯಾಪೈಸೆ ಪ್ರಯೋಜನವಿಲ್ಲ. ಸುಮ್ಮನೇ ಕುತೂಹಲಕ್ಕೆ ಏನಾದರೂ ಮಾಡೋಣ ಅಂತ ಅಂದುಕೊಂಡೇ ಇದೆಲ್ಲವನ್ನು ನಾನು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದ್ದು. ಆದ್ರೆ ಯಾವಾಗ "ಯು" ತಿರುಗುವಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಸಮಯದ ಲೆಕ್ಕಾಚಾರ ಬಂತೋ ಅಲ್ಲಿಂದ ಈ ವಿಚಾರ ಅನೇಕ ಯು ತಿರುವುಗಳನ್ನು ಪಡೆದುಕೊಂಡಿತ್ತು. ಮೇಲೆ ತಿಳಿಸಿದಂತೆ ದೊಡ್ಡ ರಸ್ತೆಗಳಲ್ಲಿ ಸುಮಾರು ನಾಲ್ಕರಿಂದ ಐದು ನಿಮಿಷ, ಮಧ್ಯಮ ಹಂತದ ರಸ್ತೆಅಳಲ್ಲಿ ಮೂರರಿಂದ ನಾಲ್ಕು ನಿಮಿಷ, ಸಣ್ಣರಸ್ತೆಗಳಲ್ಲಿ ಎರಡು-ಎರಡೂವರೆ ನಿಮಿಷ ಅಂತ ಸರಾಸರಿ ಲೆಕ್ಕವನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡರೂ ನಾವು ಆಷ್ಟು ಹೊತ್ತು ಏನುಮಾಡುತ್ತಿರುತ್ತೇವೆಂದರೆ ನಮ್ಮ ದ್ವಿಚಕ್ರವಾಹನವನ್ನು ಆನ್ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಎಕ್ಸಲೇಟರನ್ನು ಡ್ರಿನ್...ಡ್ರಿನ್...ಡ್ರಿರರರನ್...ಡ್ರಿನ್...ಅಂತ ಹಿಂದೆ ಮುಂದೆ ತಿರುಗಿಸುತ್ತಿರುತ್ತೇವೆ ನಡುವೆ ಬ್ರೇಕನ್ನು ಹಿಡಿಯುತ್ತಿರುತ್ತೇವೆ. ಹೀಗೆ ಮಾಡುವುದರಿಂದ ಎಷ್ಟು ಪೆಟ್ರೋಲ್ ಖರ್ಚಾಗಬಹುದು ಅಂತ ಲೆಕ್ಕ ನೋಡಿದಾಗ ನನ್ನ ಸ್ಕೂಟಿಯಲ್ಲಿ ನಿಮಿಷಕ್ಕೆ ಇಪ್ಪತ್ತು ಪೈಸೆ ಪೆಟ್ರೋಲ್ ಖರ್ಚಾಯಿತು. ನಾಲ್ಕು ನಿಮಿಷಕ್ಕೆ ಎಂಬತ್ತು ಪೈಸೆಯಾಯ್ತು. ಪೆಟೋಲ್ ಲೆಕ್ಕಚಾರವನ್ನು ನೋಡಿದಾಗ ನಾಲ್ಕು ನಿಮಿಷಕ್ಕೆ ಹದಿನೈದು ಎಂ ಎಲ್ ಪೆಟ್ರೋಲ್ ಖರ್ಚಾಗಿತ್ತು. ಹೀಗೆ ಒಂದು ದಿನದಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿ ತನ್ನ ದ್ವಿಚಕ್ರ ವಾಹನದಲ್ಲಿ ಒಂದಲ್ಲ ಒಂದು ಕಡೆ ಹೀಗೆ ಯು ಟರ್ನ್ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ತಡೆರಹಿತ ವಾಹನಗಳಿಂದಾಗಿ ಹೀಗೆ ಇಪ್ಪತ್ತು-ಮುವತ್ತು-ನಲವತ್ತು ಎಂಎಲ್ ಕೇವಲ ಇದಕ್ಕಾಗಿ ಬಳಕೆಯಾದಾಗ ನಮ್ಮ ಬೆಂಗಳೂರಿನಲ್ಲಿರುವ ಇಪ್ಪತ್ತೈದು ಲಕ್ಷ ದ್ವಿಚಕ್ರ ವಾಹನಗಳಲ್ಲಿ ಕಡಿಮೆಯೆಂದರೂ ದಿನಕ್ಕೆ ಹದಿನೈದು ಲಕ್ಷ ವಾಹನಗಳು ರಸ್ತೆಗಿಳಿಯುತ್ತವೆ. ಇವುಗಳಲ್ಲಿ ಕನಿಷ್ಟವೆಂದರೂ ಹತ್ತನೆ ಒಂದು ಭಾಗವಾದ ಒಂದುವರೆಲಕ್ಷ ವಾಹನಗಳಾದರೂ ಒಮ್ಮೆಯಾದರೂ "ಯು" ತಿರುಗುತ್ತವೆ. ಒಂದು ದ್ವಿಚಕ್ರವಾಹನಕ್ಕೆ ಇಪ್ಪತ್ತು ಎಂ ಎಲ್ ಪೆಟ್ರೋಲ್ ಲೆಕ್ಕ ತೆಗೆದುಕೊಂಡರೂ ಒಂದುವರೆಲಕ್ಷ ವಾಹನಗಳಿಗೆ ದಿನಕ್ಕೆ ಬೆಂಗಳೂರಿನಲ್ಲಿ ಮೂರು ಸಾವಿರ ಲೀಟರ್ ಪೆಟ್ರೋಲನ್ನು ಈ ಒಂದು "ಯು ಟರ್ನ್" ನುಂಗಿಹಾಕುತ್ತದೆ. ಮತ್ತೆ ಸಮಯದ ಲೆಕ್ಕವನ್ನು ಹಾಕಿದಾಗ ಒಬ್ಬ ದ್ವಿಚಕ್ರಧಾರಿ ಸರಾಸರಿ ಮೂರು ನಿಮಿಷ ತೆಗೆದುಕೊಂಡರೂ ಇದಕ್ಕಾಗಿ ಬೆಂಗಳೂರಿನ ನಾಲ್ಕುವರೆ ಸಾವಿರ ಗಂಟೆಗಳು ಒಂದು ದಿನಕ್ಕೆ ವ್ಯಯವಾಗುತ್ತವೆ. ಒಬ್ಬನ ಮೂರು ನಿಮಿಷ ಚಿಕ್ಕದಾಗಿ ಕಂಡರೂ ವಿಶ್ವದಲ್ಲಿಯೇ ವೇಗವಾಗಿ ಬೆಳೆಯುತ್ತಿರುವ ಬೆಂಗಳೂರಿನ ನಾಲ್ಕುವರೆ ಸಾವಿರ ಗಂಟೆಗಳು ಹೀಗೆ ಅನವಶ್ಯಕವಾಗಿ ಖರ್ಚಾಗುತ್ತಿದೆಯಲ್ಲ! ಒಂದು "ಯು ಟರ್ನ್ ಗಾಗಿ ವ್ಯಯಿಸುವ ಇಷ್ಟು ಸಮಯವನ್ನು ಮುವತ್ತು ನಲವತ್ತು ಸೆಕೆಂಡಿಗೆ ಇಳಿಸಿಕೊಂಡು ಪೆಟ್ರೋಲ್ ಮತ್ತು ಸಮಯದ ವ್ಯಯವನ್ನು ಉಳಿಸಿಕೊಳ್ಳಬಹುದಲ್ವ...ಅಂತ ಒಮ್ಮೆ ಅಂದುಕೊಂಡೆ. ವಾಹನಗಳು ಕಡಿಮೆಯಾದರೆ ಮಾತ್ರ ಇದು ಸಾಧ್ಯ ಅನ್ನಿಸಿತ್ತು. ಆದ್ರೆ ನಮ್ಮ ಬೆಂಗಳೂರಿನಂತ ಮೆಟ್ರೋ ಪಾಲಿಟನ್ ಸಿಟಿಯಲ್ಲಿ ವಾಹನಗಳು ಹೆಚ್ಚಾಗುತ್ತಲೇ ಇವೆ. ಪ್ರತಿಯೊಂದು ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿಯೂ ನೂರಾರು, ಸಾವಿರಾರು ವಾಹನಗಳು ಚಲಿಸುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತವೆ. ಹೀಗೆ ಚಲಿಸುವುದರ ನಡುವೆ ನಾವು ಒಂದು ಯು ಟರ್ನ್ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಬೇಕೆಂದರೆ ಕಡಿಮೆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಹೇಗೆ ಸಾಧ್ಯ? ಇದು ದ್ವಿಮುಖ ರಸ್ತೆಗಳಲ್ಲಿ ಕೇವಲ ಒಂದು ಯು ತಿರುಗುವಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕ ಲೆಕ್ಕಾಚಾರ.

   ಇನ್ನು ದ್ವಿಮುಖ ಸಂಚಾರವಿದ್ದರೂ ನಡುವೆ ಡಿವೈಡರುಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ರಸ್ತೆಗಳನ್ನು ಒಮ್ಮೆ ಗಮನಿಸೋಣ. ಅವುಗಳಲ್ಲಿ ಕೆಲವು ಇವು.  ರೇಸ್ ಕೋರ್ಸ್ ರಸ್ತೆ, ಕ್ವೀನ್ಸ್ ರಸ್ತೆ, ಅಂಬೇಡ್ಕರ್ ವೀದಿ, ಕಸ್ತೂರಿ ಬಾ ರಸ್ತೆ, ಬನ್ನೇರುಘಟ್ಟ ರಸ್ತೆ, ನಿಮ್ಯಾನ್ಸ್ ರಸ್ತೆ, ಕೋರಮಂಗಲದ ಮುಖ್ಯರಸ್ತೆ, ಅರಮನೆ ರಸ್ತೆ, ಅಂಬೇಡ್ಕರ್ ಭವನದ ಮುಂದಿನ ರಸ್ತೆ, ಸೌತ್ ಸರ್ಕಲ್ಲಿನ ಕೆ.ಅರ್ ರಸ್ತೆ, ಲಾಲ್ ಭಾಗ್ ರಸ್ತೆ, ಸೌಥ್ ಎಂಡ್ ಸರ್ಕಲ್ಲಿನಿಂದ ಸುರಾನ ಕಾಲೇಜಿನ ಕಡೆಗೆ ಹೋಗುವ ರಸ್ತೆ, ಜಯನಗರ ಕಾಂಪ್ಲೆಕ್ಸ್ ನಿಂದ ಸಾಗುವ ಅರವಿಂದೋ ಮಾರ್ಗ, ಸಂಜಯಗಾಂದಿ ಅಸ್ಪತ್ರೆಕಡೆಗೆ ಸಾಗುವ ಮತ್ತೊಂದು ರಸ್ತೆ, ಅಲಸೂರು ಕೆರೆಯಿಂದ ಕೆ ಅರ್ ಪುರಂ ಕಡೆಗೆ ಸಾಗುವ ರಸ್ತೆ, ಗೊರಗೊಂಟೆ ಪಾಳ್ಯದಿಂದ ನಾಗರಭಾವಿಯವರೆಗೆ ಸಾಗುವ ರಿಂಗ್ ರಸ್ತೆ, ಬೆಂಗಳೂರಿನ ಸುತ್ತ ಇರುವ ಮೊದಲ ಹಂತದ ರಿಂಗ್ ರೋಡ್ ಆದ ವೆಸ್ಟ್ ಅಪ್ ಕಾರ್ಡ್ ರೋಡ್, ಕೆಂಗೇರಿ ತ್ಪಲುಪುವ ರಸ್ತೆ, ಮೈಸೂರು ರಸ್ತೆಯಿಂದ ದೇವೇಗೌಡ ಪೆಟೋಲ್ ಬಂಕ್, ಅಲ್ಲಿಂದ ಮುಂದೆ ಜೆ.ಪಿ ನಗರದವರೆಗೆ ಸಾಗುವ ರಸ್ತೆ, ಎರಡನೇ ಹಂತದ ರಿಂಗ್ ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ಹೆಬ್ಬಾಳದಿಂದ ತುಮಕೂರು ರಸ್ತೆ, ಈ ಕಡೆಗೆ ನಾಗವಾರ, ಬಾಣಸವಾಡಿ, ಕೆ.ಅರ್ ಪುರಂ, ಹೊಸೂರು ರಸ್ತೆ, ಹೌಗ್ರೌಂಡ್ಸ್ ನಿಂದ ಯಲಹಂಕ, ದೇವನಹಳ್ಳಿ ವಿಮಾನ ನಿಲ್ದಾಣದ ವರೆಗೆ ಸಾಗುವ ವಿಮಾನ ನಿಲ್ದಾಣ ರಸ್ತೆ, ಅರಮನೆ ಮೈದಾನದ ಮುಂಭಾಗದ ರಸ್ತೆ, ಹಿಂಭಾಗದ ಜಯಮಹಲ್ ರಸ್ತೆ, ರಾಜಾಜಿನಗರದ ರಾಜ್‍ಕುಮಾರ್ ರಸ್ತೆ, ಮಲ್ಲೇಶ್ವರಂನಿಂದ ಕುರುಬರಹಳ್ಳಿಯವರೆಗಿನ ಮಹಾಕವಿ ಕುವೆಂಪು ರಸ್ತೆ,  ಪ್ರಸನ್ನ ಚಿತ್ರಮಂದಿರದಿಂದ ಕೊಟ್ಟಿಗೆ ಪಾಳ್ಯದವರೆಗಿನ ರಸ್ತೆ, ವಿಜಯನಗರ ಮುಖ್ಯರಸ್ತೆ, ಕಂಟೀರವ ಸ್ಟುಡಿಯೋ ರಸ್ತೆ, ಸ್ಯಾಂಕ್ ಟ್ಯಾಂಕ್ ರಸ್ತೆ, ಅರ್‍.ಟಿ.ನಗರ ಮುಖ್ಯರಸ್ತೆ, ಕಾವಲ್ ಬೈರಸಂದ್ರ ಮುಖ್ಯರಸ್ತೆ, ಇಂದಿರನಗರ ಮುಖ್ಯರಸ್ತೆ, ಓಕಲಿಪುರಂನಿಂದ ರಾಮಮಂದಿರವರೆಗಿನ ರಸ್ತೆ, ಆರ್.ವಿ. ರಸ್ತೆ,..............ಹೀಗೆ ಪಟ್ಟಿ ಬೆಳೆಯುತ್ತಲೇ ಹೋಗುತ್ತದೆ.

 ನೈಸ್ ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ "U Turn" ಸಾಧ್ಯವೆ?

 ಈ ರಸ್ತೆಗಳಲ್ಲಿ ದ್ವಿಮುಖ ರಸ್ತೆಯಂತೆ ಯು ಟರ್ನ್ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ಆದ್ರೆ ದಾರಿತಪ್ಪಿದರೆ ಅಥವ ಮುಂದೆ ಹೋದರೆ, ನಾವು ತಲುಪಬೇಕಾದ ಸ್ಥಳ ನಾವು ಚಲಿಸುತ್ತಿರುವ ರಸ್ತೆಯ ಬಲಭಾಗದಲ್ಲಿದ್ದರೇ ಅಲ್ಲಿಗೆ ತಲುಪಲೇಬೇಕಲ್ಲ!  ಇಂಥ ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ಏನಾಗಬಹುದು!  ಡಿವೈಡರುಗಳಿರುವುದರಿಂದ ಮುಂದೆ ಒಂದು ಪರ್ಲಾಂಗು, ಕಾಲು ಕಿಲೋಮೀಟರ್, ಅರ್ಧ ಕಿಲೋಮೀಟರ್, ಅಥವ ಒಂದು, ಎರಡು ಮೂರು ಕಿಲೋಮೀಟರ್ ದೂರದವರೆಗೆ ಸಾಗಿ ಅಲ್ಲಿ "ಯು" ಮತ್ತೆ ನಾವು ಕ್ರಮಿಸಿದ ಅಷ್ಟೆ ದೂರಕ್ಕೆ ಹಿಂದಕ್ಕೆ ಬರಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ದ್ವಿಮುಖರಸ್ತೆಗೆ ಹೋಲಿಸಿಕೊಂಡರೆ ಇಲ್ಲಿ ಯು ಟರ್ನ್ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವವರು ತುಂಬಾ ಕಡಿಮೆ. ಹತ್ತನೆ ಒಂದು ಭಾಗವಿರಬಹುದು.  ಆದ್ರೆ ಈ ಹತ್ತನೇ ಒಂದು ಭಾಗವೇ ದ್ವಿಮುಖ ಸಂಚಾರ ರಸ್ತೆಗಳಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಸಮಯ ಮತ್ತು ಪೆಟ್ರೋಲ್ ಖರ್ಚಾಗುತ್ತದೆ. ಒಂದು ಉದಾಹರಣೆಯನ್ನು ಗಮನಿಸಿದರೆ, ನಂದಿನಿ ಲೇಹೌಟಿನ ರಸ್ತೆಯ ಮೂಲಕ ಸಾಗಿ ರಿಂಗ್ ರೋಡ್ ತಲುಪಿ ಗೊರಗೊಂಟೆ ಪಾಳ್ಯ ತಲುಪಬೇಕಾಗಿರುತ್ತದೆ. ನೀವು ಮರೆತು ಒಮ್ಮೆ ಎಡಕ್ಕೆ ತಿರುಗಿ ರಿಂಗ್ ರಸ್ತೆಗೆ ಇಳಿದುಬಿಟ್ಟರೆ ಮುಗಿಯಿತು. ಎಲ್ಲಿಯೂ ನೀವು ಹಿಂದಕ್ಕೆ ಬರುವಂತಿಲ್ಲ. ಸುಮ್ಮನೇ ಸುಮಾರು ಎರಡು ಕಿಲೋಮೀಟರ್ ದೂರದಲ್ಲಿರುವ ಸುಮ್ಮನಳ್ಳಿ ಸರ್ಕಲ್ ತಲುಪಿ ಅಲ್ಲಿ ಒಂದು ಯು ಟರ್ನ್ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಮತ್ತೆ ಅಲ್ಲಿಂದ ಯಶವಂತಪುರ ತಲುಪಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಐದುಕಿಲೋಮೀಟರ್ ದೂರ ಮತ್ತು ಹತ್ತು ನಿಮಿಷದ ಲೆಕ್ಕಚಾರವಾಯ್ತು. ಡಿವೈಡರುಗಳ ನಡುವಿನ ಸ್ಥಳ ಕಡಿಮೆ ಅಂತರವಿದ್ದಲ್ಲಿ ಸಮಯ ಮತ್ತು ಪೆಟ್ರೋಲ್ ಖರ್ಚು ಕಡಿಮೆಯಾಗಬಹುದು. ಮೇಲೆ ತಿಳಿಸಿದ ಎಲ್ಲಾ ಡಿವೈಡರು ಹೊಂದಿದ ಇಂಥ ರಸ್ತೆಗಳಲ್ಲಿ ನಿಮ್ಮದೇ ಲೆಕ್ಕಚಾರವನ್ನು ಸಮಯ ಮತ್ತು ಪೆಟ್ರೋಲ್ ಲೆಕ್ಕಚಾರವನ್ನು ಹಾಕಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು.  ಹಾಗೆ ನಾನೊಮ್ಮೆ ಲೆಕ್ಕಮಾಡಿದಾಗ ಸಮಯದ ವಿಚಾರದಲ್ಲಿ ಸ್ವಲ್ಪ ಹೋಲಿಕೆ ಬಂದರೂ ಪೆಟ್ರೋಲ್ ಖರ್ಚಿನ ವಿಚಾರದಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚೇ ಆಗಿತ್ತು.

     ಕೊನೆಯದಾಗಿ  ಏಕಮುಖ ರಸ್ತೆಗಳ ಕತೆಯೇನೆಂದು ನೋಡಿಬಿಡೋಣ. ಅವುಗಳಲ್ಲಿ ಕೆಲವು ಹೀಗಿವೆ: ಸಂಪಿಗೆ ರಸ್ತೆ, ಮಾರ್ಗೋಸ ರಸ್ತೆ, ಗುಬ್ಬಿ ವೀರಣ್ಣ ರಸ್ತೆ, ಕೆಂಪೆಗೌಡ ರಸ್ತೆ,  ಸಾಗರ್ ಟಾಕೀಸಿನ ರಸ್ತೆ, ಗಾಂಧಿನಗರದ ಐದನೇ ಮುಖ್ಯರಸ್ತೆ ರಸ್ತೆ, ಬಸ್ ನಿಲ್ದಾಣದ ಎದುರಿನ ಸಂಗಂ ಟಾಕೀಸ್ ಮುಂದಿನ ರಸ್ತೆ, ಇನ್‍ಫೆಂಟ್ರಿ ರಸ್ತೆ, ರಾಜಭವನ್ ರಸ್ತೆ, ಬ್ರಿಗೇಡ್ ರಸ್ತೆ, ವಿಟ್ಟಲ್ ಮಲ್ಯ ರಸ್ತೆ, ಕಾವೇರಿ ಭವನ ಮುಂದಿನ ಕೆಂಪೇಗೌಡ ರಸ್ತೆ, ನೃಪತುಂಗ ರಸ್ತೆ, ಮಹಾರಾಣಿ ಕಾಲೇಜು ರಸ್ತೆ, ಮಲ್ಲೇಶ್ವರಂನ ಎಂಟನೇ ಕ್ರಾಸ್, ಶೇಷಾದ್ರಿಪುರಂ ಲಿಂಕ್ ರಸ್ತೆ, ಗೂಡ್ಸ್ ಸೆಡ್‍ನ ಎರಡೂ ರಸ್ತೆಗಳು,  ಕಂಟೋನ್ಮೆಂಟಿನ ಎರಡೂ ಬದಿಯ ಏಕಮುಖ ರಸ್ತೆಗಳು, ಯಶವಂತಪುರದಿಂದ ಪೀಣ್ಯ, ಬೆಂಗಳೂರು ಪ್ರದರ್ಶನ ಕೇಂದ್ರದವರೆಗಿನ ಮುಖ್ಯರಸ್ತೆ, ಕಮರ್ಸಿಯಲ್ ರಸ್ತೆ, ಅವಿನ್ಯು ರಸ್ತೆ, ರೆಸಿಡೆನ್ಸಿ ರಸ್ತೆ, ಸೆಂಟ್ ಮಾರ್ಕ್ ರಸ್ತೆ, ಲೆವೆಲ್ಲೆ ರಸ್ತೆ, ರಿಚ್‍ಮಂಡ್ ರಸ್ತೆ, ಜೆ ಸಿ ರಸ್ತೆ, ಶಿವನಂದ ಸರ್ಕಲ್ಲಿನಿಂದ ಶೇಷಾದ್ರಿಪುರಂ ಪೋಲಿಸ್ ಟಾಣೆ ತಲುಪುವ ಆಜಾರ್ಯ ಗೋವಿಂದ ವಿಟ್ಟಲ ಭಾವೆ ರಸ್ತೆ, ಶೇಷಾದ್ರಿಪುರಂ ಕಾಲೇಜಿನ ಮುಂದಿನ ಜಿ.ನಾಗಪ್ಪ ಬೀದಿ, ರಾಜಾಜಿನಗರದ ರಾಮಮಂದಿರ ಎರಡು ಬದಿಯ ಏಕಮುಖ ರಸ್ತೆಗಳು, ರ್‍ಆಯನ್ ಸರ್ಕಲ್ ತಲುಪುವ ಎಸ್.ವಿ.ನಾರಯಣಸ್ವಾಮಿ ಐಯಂಗಾರ್ ರಸ್ತೆ, ವಾಣಿವಿಲಾಸ್ ಮುಂದಿನ ರಸ್ತೆ, ಕಲಾಸಿಪಾಳ್ಯಂ ರಸ್ತೆ,  ಪುರಭವನದ ಎದುರಿರುವ ಎನ್.ಅರ್ ರಸ್ತೆ, ಸಿಲ್ವರ್ ಜೂಬಿಲಿ ರಸ್ತೆ,  ಪೈಲ್ವಾನ್ ಎಂ ಕೃಷ್ಣಪ್ಪ ರಸ್ತೆ, ಓ.ಟಿ.ಸಿ ರಸ್ತೆ, ಶೇಷಾದ್ರಿಪುರಂ ಮುಖ್ಯರಸ್ತೆ ಜಿ.ಲಿಂಗಯ್ಯ ರಸ್ತೆ, ಲಿಂಕ್ ರಸ್ತೆ,.................

    ಈ ರಸ್ತೆಗಳಲ್ಲಿ ನಿಮ್ಮ ಯು ಟರ್ನ್ ಹೇಗಿರುತ್ತದೆ ಅಂತ ಒಂದು ಉದಾಹರಣೆ ಸಹಿತ ವಿವರಿಸಿಬಿಡುತ್ತೇನೆ. ನೀವು ಶೇಷಾದ್ರಿಪುರಂನಲ್ಲಿನ ಸುದರ್ಶನ ಸಿಲ್ಕ್ ಮಳಿಗೆಗೆ ಬರಬೇಕೆಂದುಕೊಳ್ಳುತ್ತೀರಿ. ಸದ್ಯ ನೀವು ಕೃಷ್ಣ ಪ್ಲೋರ್ ಮಿಲ್ ಕಡೆಯಿಂದ ಬರುತ್ತಿರುತ್ತೀರಿ. ಮರೆತು ಮಂತ್ರಿ ಮಾಲ್‍ವರೆಗೆ ಹೋಗಿಬಿಡುತ್ತೀರಿ. ಅದು ಏಕಮುಖ ರಸ್ತೆ. ಹಿಂದಕ್ಕೆ ಬರುವಂತಿಲ್ಲ. ವಿಧಿಯಿಲ್ಲದೇ ಮುಂದೆ ಸಾಗಿ ಸಂಪಿಗೆ ಟಾಕೀಸಿನ ಪೋಲಿಸ್ ಸಿಗ್ನಲ್ ಬಳಿ ಬಲಕ್ಕೆ ತಿರುಗಿ ಅಥವ ಅದರ ಹಿಂಭಾಗದ ನ್ಯೂಕೃಷ್ಣಭವನ್ ಹೋಟಲ್ಲಿನ ಪುಟ್ಟ ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ಸಾಗಿ ಮತ್ತೆ ಬಲಕ್ಕೆ ತಿರುಗಿ ಅಲ್ಲಿ ಮತ್ತೆ ಎಡಕ್ಕೆ ತಿರುಗಿ ಸ್ವಲ್ಪ ಮುಂದೆ ಸಾಗಿ ಮತ್ತೆ ಬಲಕ್ಕೆ ತಿರುಗಿ ಶೇಷಾದ್ರಿಪುರಂ ಮುಖ್ಯರಸ್ತೆಯನ್ನು ತಲುಪಿ ಮತ್ತೆ ಬಲಕ್ಕೆ ತಿರುಗಿ ಸ್ವಲ್ಪ ಮುಂದ್ ಬಂದರೆ ನಿಮಗೆ ನಟರಾಜ ಟಾಕೀಸಿನ ಎದುರಿಗೆ ಸುದರ್ಶನ ಸಿಲ್ಕ್ ಮಳಿಗೆ ಕಾಣುತ್ತದೆ. ಇಂಥ ಒಂದು ದೊಡ್ಡ ಯು ಟರ್ನ್ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಲು ನಿಮಗೆ ಏಳು ನಿಮಿಷ ಮತ್ತು ಐವತ್ತು ಎಂ ಎಲ್ ಪೇಟ್ರೋಲ್ ಖರ್ಚಾಗುವುದು ಖಚಿತ. ಹೀಗೆ ಇನ್ನೂಳಿದ ಏಕಮುಖ ರಸ್ತೆಗಳಲ್ಲಿ ಇಂಥ ದೊಡ್ಡ ದೊಡ್ಡ ಯು ಟರ್ನ್ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಲು ಅಥವ ಕ್ರಮಿಸಲು ನಿಮ್ಮ ದ್ವಿಚಕ್ರ ವಾಹನದಲ್ಲಿ  ಎಷ್ಟು ಸಮಯ ಮತ್ತು ಎಷ್ಟು ಪೆಟ್ರೋಲ್ ಖರ್ಚಾಗುತ್ತದೆ ಅಂತ ನೀವೇ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು.

    ಇವೆಲ್ಲವನ್ನು ನಾವು ಬೆಳಗಿನ ಒಂಬತ್ತು ಗಂಟೆಯಿಂದ ಹನ್ನೊಂದು ಗಂಟೆಯವರೆಗೆ ಮತ್ತು ಸಂಜೆ ಐದುಗಂಟೆಯಿಂದ ಏಳುಗಂಟೆಯ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ಮಾಡಿದ್ದು. ಈ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ವಾಹನ ದಟ್ಟಣೆ ಹೆಚ್ಚಿರುತ್ತದೆ. ಅದರ ಪಲಿತಾಂಶವಿದು. ಇಲ್ಲಿ ನಾವು ಮಾಡಿರುವ ಪ್ರಯತ್ನವೆಲ್ಲಾ ಬೆಂಗಳೂರಿನ ದೊಡ್ಡ ದೊಡ್ಡ ರಸ್ತೆಗಳು ಮುಖ್ಯರಸ್ತೆ ಮಾತ್ರ. ನಾವು ಸಣ್ಣ ಪುಟ್ಟ ರಸ್ತೆಗಳಿಗೆ ಕೈಹಾಕಿಲ್ಲ. ನಿಮ್ಮ ನಿಮ್ಮ ಬಡಾವಣೆಯಲ್ಲಿನ ಪುಟ್ಟ ಪುಟ್ಟ ರಸ್ತೆಗಳಲ್ಲಿ ಸುಮ್ಮ ಸುಮ್ಮನೇ ಮಾತಾಡುತ್ತಾ ಅದರಲ್ಲೂ ಕಾಲೇಜು ಹುಡುಗ ಮತ್ತು ಹುಡುಗಿಯರು, ಎಷ್ಟೆಷ್ಟು ಯು ಟರ್ನ್ ಮಾಡುತ್ತಿರುತ್ತಾರೆ. ಎಷ್ಟೆಷ್ಟು ಪೆಟ್ರೋಲ್ ಖರ್ಚು ಮಾಡುತ್ತಾರೆ ಎನ್ನುವುದನ್ನು ನೋಡಿ ನೀವೇ ಲೆಕ್ಕಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು.


   ಕೇವಲ ಕುತೂಹಲಕ್ಕಾಗಿ ಮಾಡಿದ ಇಂಥ ಒಂದು ಪ್ರಯತ್ನದಲ್ಲಿ ಕೊಟ್ಟ ಲೆಕ್ಕಚಾರಗಳೆಲ್ಲವೂ ಪಕ್ಕಾ ಆಗಿದೆಯೆಂದುಕೊಳ್ಳಬೇಡಿ. ಇದೊಂದು ಸರಾಸರಿ ಲೆಕ್ಕಚಾರವಷ್ಟೆ. ನೀವು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದರೆ ವ್ಯತ್ಯಾಸವಾಗಲೂಬಹುದು. ಇಂಥ ಹೊಸ ವಿಚಾರಗಳ ಹಿಂದೆ ಬಿದ್ದಾಗ ನನಗೆ ಖುಷಿಯಾದರೂ ನನ್ನ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ಸಹಕರಿಸಿದವರಿಗೆ ಅನೇಕಸಲ ಬೇಸರವಾಗಿದೆ. ಕೆಲವು ಕಡೆ ನಾವು ಬೈಸಿಕೊಂಡಾಗ ನನ್ನ ಗೆಳೆಯ ಶಿವಪ್ರಸಾದ್ "ಇದೆಲ್ಲ ನಮಗೆ ಬೇಕಿತ್ತಾ" ಅಂದುಕೊಂಡಿದ್ದು ಇದೆ. ಆದರೂ ನನಗೆ ಸಹಕರಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಅದಕ್ಕೆ ಅವರಿಗೆ ಧನ್ಯವಾದಗಳು. ನಾನಿಲ್ಲಿ ಕೇವಲ ದ್ವಿಚಕ್ರ ವಾಹನಗಳನ್ನು ಮಾತ್ರ ಲೆಕ್ಕಕ್ಕೆ ತೆಗೆದುಕೊಂಡಿದ್ದೇನೆ. ನಾಲ್ಕುಚಕ್ರದ ಕಾರು, ಲಾರಿ ಟೆಂಪೋ, ಬಸ್ಸು, ಟ್ರಕ್ಕುಗಳು, ಮೂರು ಚಕ್ರದ ಆಟೋಗಳನ್ನು ಪರಿಗಣಿಸಿಲ್ಲ. ಅವುಗಳ ಲೆಕ್ಕಚಾರವೇನಿರಬಹುದೆನ್ನುವ ಕುತೂಹಲವಂತೂ ಇದ್ದೇ ಇದೆ.  ನಮ್ಮ ಆಟೋ ಚಾಲಕರ ವಿಚಾರವನ್ನು ಗಮನಿಸಿದಾಗ ಅವರು ತಮಗೆ ಬೇಕಾದಾಗಲೆಲ್ಲ ಸ್ವಲ್ಪವೂ ಯೋಚಿಸದೇ ಸುಲಭವಾಗಿ "ಯು ಟರ್ನ್ ತೆಗೆದುಕೊಂಡುಬಿಡುತ್ತಾರೆ" ಮತ್ತೆ ನಮ್ಮ ದ್ವಿಚಕ್ರ ವಾಹನಗಳಿಗೆ ಹೋಲಿಸಿಕೊಂಡಾಗ ಅವರು ಹೆಚ್ಚು ಸಲ "ಯು ಟರ್ನ್" ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ನಾವು ಪ್ರತಿಭಾರಿ ಯು ಟರ್ನ್ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವಾಗಲೂ ದೊಡ್ಡ ಸರ್ಕಸ್ ಮಾಡುವಂತಿತ್ತು. ಗಾಭರಿ, ಭಯ ಆತಂಕ ಎಲ್ಲವೂ ಉಂಟಾಗುತ್ತಿತ್ತು.  ಆದ್ರೆ ಈ ಆಟೋ ಚಾಲಕರು ನಮಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಸಲ ಯು" ತಿರುಗುತ್ತಾರೆ, ಮತ್ತೆ ಸರಳ ಮತ್ತು ಸುಲಭವಾಗಿ ಯು ತಿರುಗುತ್ತಾರಲ್ಲ...ಎನ್ನುವುದೇ ನನಗೆ ಆಶ್ಚರ್ಯದ ವಿಚಾರ. ಮತ್ತೆ ಅವರು ನಮ್ಮಂತೆ ಡ್ರಿನ್..ಡ್ರಿನ್....ಅಂತ ಎಕ್ಸಲೇಟರನ್ನು ತಿರುಗಿಸುತ್ತಾ ಇರದೇ, ಒಮ್ಮೆ  ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ "ಯು ತಿರುಗಬೇಕೆನಿಸಿದರೆ ಮುಗೀತು. ಹಿಂದೆ ಮುಂದೆ ಯಾರು ಬರುತ್ತಿರಲಿ ಬಿಡಲಿ,,,ನೋಡಿಕೊಂಡು ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ನೋಡದೆಯೂ ತಿರುಗಿಬಿಡುತ್ತಾರೆ. ಇದನ್ನು ಗಮನಿಸಿದ ಅನೇಕ ಇತರ ವಾಹನಗಳೇ ನಿದಾನವಾಗಿಬಿಡುತ್ತವೆ, ನಿಂತುಬಿಡುತ್ತವೆ ಆಟೋಗೆ ದಾರಿಮಾಡಿಕೊಡಲು.  ಇದೆಲ್ಲರ ಪಲಿತಾಂಶವೇನೆಂದರೆ ಎಷ್ಟೇ ದೊಡ್ಡ ರಸ್ತೆ, ಮುಖ್ಯ ರಸ್ತೆಯಿದ್ದರೂ ಅವರು ಇಪ್ಪತ್ತು-ಮುವತ್ತು-ಸೆಕೆಂಡು ಅಥವ ಹೆಚ್ಚೆಂದರೆ ಒಂದು ನಿಮಿಷದಲ್ಲಿ "ಯು ಟರ್ನ್ ತಗೊಂಡು ಸುಲಭವಾಗಿ ಹೋಗಿಬಿಡುತ್ತಾರೆ. ಇಲ್ಲಿ ಅವರು ನಮಗಿಂತ ಕಡಿಮೆ ಪೆಟ್ರೋಲ್ ಮತ್ತು ಸಮಯವನ್ನು ಬಳಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆನ್ನುವುದು ಅವರನ್ನು ಮೆಚ್ಚಬೇಕಾದ ವಿಚಾರವೇ ಸರಿ. ಆದ್ರೂ ಅವರ ಅನಿರೀಕ್ಷಿತ "ಯು" ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಗಾಬರಿಯುಂಟು ಮಾಡುವುದಂತೂ ಬೇಸರವೇ ಸರಿ.

    ಒಂಥರ ಥ್ರಿಲ್ ಕೊಟ್ಟ ಈ ವಿಚಾರದಿಂದಾಗಿ ಕಾರುಗಳ "ಯು ಟರ್ನ್" ಲೆಕ್ಕಚಾರ ಹೇಗಿರಬಹುದು ಅಂತ ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದೆ. ನನ್ನ ಮತ್ತೊಬ್ಬ ಗೆಳೆಯನ ಸಹಕಾರದಿಂದ ಎರಡು ಕಡೆ ಯಶಸ್ವಿಯಾದರೂ ಮೂರನೆ ರಸ್ತೆಗೆ ಬಂದಾಗ ಅಲ್ಲಿನ ಅತಿಯಾದ ವಾಹನದಿಂದಾಗಿ ಹತ್ತು ನಿಮಿಷಕ್ಕೂ ಹೆಚ್ಚು ಸಮಯವಾದಾಗ ಅವನಿಗೆ ಬೇಸರದ ಜೊತೆಗೆ ಸಿಟ್ಟು ಕೂಡ ಬಂತು. "ನೋಡು ಶಿವು, ನಿನಗೇನೋ ತಲೆಕೆಟ್ಟಿದೆ ಅಂತ ನಾನು ಕೂಡ ಏಕೆ ತಲೆ ಕೆಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು, ನನಗೆ ಮಾಡಲು ಬೇಕಾದಷ್ಟು ಕೆಲಸಗಳಿವೆ" ಅಂತ ಆತ ಪ್ರಾರಂಭದಲ್ಲಿಯೇ ನನ್ನ ಕೈಬಿಟ್ಟಿದ್ದರಿಂದ ಅದರ ಆಸೆಯನ್ನು ಸದ್ಯಕ್ಕೆ ಬಿಟ್ಟಿದ್ದೇನೆ.

    ಈ ಲೇಖನ ಬರೆದು ಬ್ಲಾಗಿಗೆ ಹಾಕುವ ಹೊತ್ತಿಗೆ ನಮ್ಮ ಕೇಂದ್ರ ಸರಕಾರದವರು ಇವತ್ತಿನಿಂದ ಏಳುವರೆ ರೂಪಾಯಿಯಷ್ಟು ಪೆಟ್ರೋಲ್ ಬೆಲೆಯನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸಿ ಸಾಮಾನ್ಯ ಜನಗಳ ಬದುಕಿಗೆ ಬರೆ ಎಳೆದಿದ್ದಾರೆ.  ನಾನು ಹಾಕಿದ ಇದುವರೆಗಿನ "ಯು ಟರ್ನ್ ಲೆಕ್ಕಚಾರ" ಪೆಟ್ರೋಲ್ ಬೆಲೆ ಏರಿಕೆಯಿಂದಾಗಿ ವ್ಯತ್ಯಾಸವಾಗಿ ಇನ್ನಷ್ಟು ಹಣ ನಮ್ಮ ತೂತಾದ ಜೇಬಿನಿಂದ ನೇರವಾಗಿ ಪೆಟ್ರೋಲ್ ಬಂಕಿಗೆ ಸೇರಬಹುದು. ಕೇವಲ ಕುತೂಹಲದ ಪ್ರಯತ್ನವಾದ ಈ ಲೇಖನ ಓದಿದ ಮೇಲೆ ನಿಮಗೆ ಹೇಗನ್ನಿಸಿತು...ನಿಮ್ಮ ಅಭಿಪ್ರಾಯಕ್ಕಾಗಿ ಕಾಯುತ್ತಿರುತ್ತೇನೆ.


ಚಿತ್ರಗಳು ಮತ್ತು ಲೇಖನ
 ಶಿವು.ಕೆ

   

ಗೆಳೆತನ

         


        ಅದೊಂದು ಅನಿರೀಕ್ಷಿತ ಬೇಟಿ
 
        ಗೆಳೆಯ ಸಿಕ್ಕಿದ್ದ ಇಪ್ಪತ್ತು ವರ್ಷಗಳ ನಂತರ

        ಉಭಯ ಕುಶಲೋಪರಿ, ಕಷ್ಟ

         ಸುಖ, ಉದ್ಯೋಗ, ಮದುವೆ
 
         ಆಚಾರ ವಿಚಾರಗಳು ಇಣುಕಿತ್ತು
 
         ಕೈ ಕುಲುಕಿ, ಮನಕಲಕಿ

         ಅತಿ ವಿನಯದ ನಾಗರೀಕತೆಯ ತೆರೆಯೊಳಗೆ

         ಕೃತಕತೆ, ಇಗೋಗಳ ಪೊರೆಯೊಳಗೆ.

    
         ಬಾಲ್ಯದಲ್ಲಿ

         ಜೊತೆಗೂಡಿ ಆಡಿದ್ದು, ತಿಂದಿದ್ದು,

         ರೇಗಿಸಿದ್ದು, ಕಿಚಾಯಿಸಿದ್ದು

         ಅರಳಲು ಕಾತರಿಸುವ ಮೊಗ್ಗಿನ ಹಾಗೆ

         ಎಲೆಯಿಂದ ಜಾರಿದ ಇಬ್ಬನಿ

         ನಯವಾಗಿ ಹೂದಳದಲ್ಲಿ ಇಳಿದ ಹಾಗೆ.

         ಎಲ್ಲವೂ ತೆರೆದ ಬೆತ್ತಲು ಮನಸ್ಸಿನೊಳಗೆ

         ಹಸಿ ಹಸಿ ಮುಗ್ದತೆಯೊಳಗೆ.

         ಅದೆಲ್ಲವೂ ಅಂದು ಹೂ ಪರಿಮಳದಂತೆ ವಾಸ್ತವ.

         ಇಂದು ವಿದೇಶಿ ಪರಿಮಳದಂತೆ ಕೃತಕ.


          ಬಾಲ್ಯದ ದಟ್ಟ ಸ್ನೇಹದ ಕುಚೇಲಗಳು

          ಇಂದು ಆತ್ಮಿಯತೆ ಆಚೆಗಿನ

          ಹೊರನೋಟದ ಚೇಲಗಳು.

     ಈ ಕವನವನ್ನು ಬರೆದಿದ್ದು 1997 ರಲ್ಲಿ.  ಆಗ ನನ್ನೊಳಗಿನ ಬರವಣಿಗೆಯ ತುಡಿತವೇ ಇಂಥ ಪುಟ್ಟ ಪುಟ್ಟ ಕವನಗಳು. ಓದಿ ನಿಮ್ಮ ಅಭಿಪ್ರಾಯವನ್ನು ತಿಳಿಸಿ.

ಶಿವು.ಕೆ