ಕೊರಿಯನ್ ನಾಟಕ "ಟೇಲ್ ಅಪ್ ಹಾರುಕ್"

         ಅವತ್ತು ದಿನಾಂಕ ೨೭-೭-೨೦೧೦.  ಸಂಜೆ ೬-೩೦ಕ್ಕೆ ನನ್ನ ಮನೆಯಿಂದ ಹೊರಟು  ೭-೧೫ಕ್ಕೆ ಮೊದಲು ನಾನು ರಂಗಶಂಕರ ತಲುಪಬೇಕಿತ್ತು. ಹೊರಟ ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಸಣ್ಣಗೆ ಮಳೆ ಶುರುವಾಗಿತ್ತು. ಎಲ್ಲಾದರೂ ನಿಂತರೆ ಸಮಯಕ್ಕೆ ಸರಿಯಾಗಿ ತಲುಪಲಾಗುವುದಿಲ್ಲವಲ್ಲ ಅಂದು ಕೊಂಡು ಹಾಗೆ ನಿದಾನವಾಗಿ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದೆ.  ಮಳೆಯಿಂದ ರಕ್ಷಣೆಗಾಗಿ ಜರ್ಕಿನ್ ಹಾಕಿಕೊಂಡಿದ್ದೆನಾದರೂ  ನನ್ನ ಜೊತೆಯಿದ್ದ ಕ್ಯಾಮೆರಾ ಬ್ಯಾಗ್ ಬಗ್ಗೆ ಭಯವಿತ್ತು. ಯಾಕೆಂದರೆ ಅದರಲ್ಲಿ ದೊಡ್ಡಲೆನ್ಸ್ ಕೂಡ ಇತ್ತು. ಅದೆಲ್ಲಾದರೂ ಮಳೆಯಲ್ಲಿ ನೆನದುಬಿಟ್ಟರೆ ಎನ್ನುವ ಭಯ. ಅದಕ್ಕೆ ಒಂದು ಕಡೆ ನಿಲ್ಲಿಸಿ ಇಡೀ ಕ್ಯಾಮೆರಾ ಬ್ಯಾಗಿಗೆ ಒಂದು ದೊಡ್ದದಾದ ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ ಕವರ್ ಸುತ್ತಿದ ಮೇಲೆ ನಿದಾನವಾಗಿ ಮಳೆಯಲ್ಲೇ ರಂಗಶಂಕರದ ಕಡೆಗೆ ನನ್ನ ಸ್ಕೂಟಿಯಲ್ಲಿ ಹೊರಟೆ.  ಸಂಜೆಯ ಟ್ರಾಫಿಕ್ ಜಾಮ್, ಕೊಚ್ಚೆ ನೀರು, ಅಗೆದ ರಸ್ತೆಗಳಂತ ಅಡೆತಡೆಗಳನ್ನು ದಾಟಿ ಆಗುಹೀಗೂ ರಂಗಶಂಕರವನ್ನು ತಲುಪಿದಾಗ ೭-೨೦ ಆಗಿಬಿಟ್ಟಿತ್ತು.  ಅಲ್ಲಂತೂ ಜನವೋ ಜನ. ಟಿಕೆಟ್ ಕೌಂಟರ್ ಬಳಿ ಹೋಗಿ ಟಿಕೆಟ್ ಕೇಳಿದರೆ ಮೊದಲೇ ಆನ್‍ಲೈನ್ ಬುಕ್ ಮಾಡಿದ್ದೀರಾ? ಅನ್ನುವ ಪ್ರಶ್ನೆಬಂತು ಕೌಂಟರಿನೊಳಗಿಂದ. ಇಲ್ಲ ಅಂದೆ. ಸರಿ ಎಷ್ಟು ಬೇಕು ಅಂದರು. ಒಂದು ಟಿಕೆಟ್ ಅಂದೆ. ಎಲ್ಲ ಖಾಲಿಯಾಗಿ ನಾಲ್ಕು ಮಾತ್ರ ಉಳಿದಿವೆ. ನಿಮ್ಮ ಅದೃಷ್ಟ ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ ತಗೊಳ್ಳಿ ಇನ್ನೂರು ರೂಪಾಯಿ ಕೊಡಿ" ಅಂದರು. ನಾನು ಹಣಕೊಟ್ಟು ಟಿಕೆಟ್ ಪಡೆದುಕೊಂಡು ಒಳಗೆ ಹೋಗಲು ಕ್ಯೂ ನಿಂತೆ.  ಅಲ್ಲಂತೂ ದೊಡ್ಡವರ ಜೊತೆಗೆ ಮಕ್ಕಳೂ ಅಷ್ಟೇ ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿದ್ದರು. ಅನೇಕ ಸಿನಿಮಾ ನಿರ್ಧೇಶಕರು, ನಟರು, ಸೆಲಬ್ರಟಿಗಳು ಕಾಣಿಸಿದರು. ಅವರ ಕಡೆಗೆ ನನ್ನ ಗಮನ ಹೋಗಲಿಲ್ಲ. ಏಕೆಂದರೆ ಅದು ರಂಗಶಂಕರದಲ್ಲಿ ವಿಶೇಷವೇನು ಅಲ್ಲವಲ್ಲ. ನನ್ನ ಗಮನವಿದ್ದಿದ್ದು ಮಕ್ಕಳ ಕಡೆಗೆ. ಏಕೆಂದರೆ ಒಂದು ನಾಟಕ ನೋಡಲು ಇಷ್ಟೊಂದು ಮಕ್ಕಳು ಬಂದಿರುವುದು ನೋಡಿ ನನಗೆ ಆಶ್ಚರ್ಯವಾಗಿತ್ತು.  ತಡಮಾಡದೆ ಒಳಗೆ ನನಗೆ ಬೇಕಾದ ಜಾಗ ಹಿಡಿಯಬೇಕು ಅಂತ ಹೇಗೋ ಒಳಗೋಗಿ ಕುಳಿತರೆ ರಂಗಶಂಕರ ತುಂಬಿಹೋಗಿತ್ತು. 

 ನನ್ನಲ್ಲಿದ್ದ ದೊಡ್ಡ ಕ್ಯಾಮೆರಾ ಬ್ಯಾಗು ಮತ್ತು ಅದರಲ್ಲಿದ್ದ ಲೆನ್ಸುಗಳನ್ನು ನೋಡಿ "ನೀವು ಪ್ರೆಸ್ಸಿನಿಂದ ಬಂದಿರುವವರಾ" ಅಂತ ಒಬ್ಬ ವ್ಯವಸ್ಥಾಪಕಿ ಕೇಳಿದರು.  ಇಲ್ಲವೆಂದೆ.  ಹಾಗಾದರೆ ಈ ಕ್ಯಾಮೆರಾ ಇದೆಲ್ಲಾ ಏನು ಅಂತ ಕೇಳಿದರು.  ನನಗೆ ಈ ನಾಟಕವನ್ನು ಫೋಟೊಗ್ರಫಿ ಮಾಡಬೇಕು ಅಂತ ಆಸೆ ಅದಕ್ಕೆ ಕ್ಯಾಮೆರ ತಂದಿದ್ದೇನೆ. ಅಂದೆ. "ಓಹ್! ಇಲ್ಲಿ ಕ್ಯಾಮೆರಾ ಅನುಮತಿಯಿಲ್ಲ. ಏಕೆಂದರೆ ನೀವು ಫೋಟೊ ತೆಗೆಯುವಾಗ ಬರುವ ಬೆಳಕಿನಿಂದಾಗಿ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಡಿಸ್ಟರ್ಬ್ ಆಗುತ್ತದೆ.  ಸಾರಿ" ಅಂದಳು ಆಕೆ.

 "ನೀವಂದುಕೊಂಡಂತೆ ನಾನು ಪ್ಲಾಶ್ ಉಪಯೋಗಿಸುವುದಿಲ್ಲವಾದ್ದರಿಂದ ಯಾರಿಗೂ ತೊಂದರೆಯಾಗುವುದಿಲ್ಲವಲ್ಲ" ಅಂದೆ.

 ಆಕೆಗೆ ಅದನ್ನೆಲ್ಲಾ ಯೋಚಿಸುವ ವ್ಯವಧಾನವಿರಲಿಲ್ಲ. 

 "ಅದೆಲ್ಲ ನನಗೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ ಸರ್. ನೀವು ಫೋಟೊ ತೆಗೆಯಬಾರದು  ಕ್ಯಾಮೆರಾ ಹೊರಗಿಟ್ಟು ಬಿಡಿ" ಅಂದಳು.

 "ಹೊರಗೆ ಅಂದರೆ ಎಲ್ಲಿಡಲಿ. ಒಂದುವರೆ ಲಕ್ಷದ ಕ್ಯಾಮೆರ ಮತ್ತು ಲೆನ್ಸನ್ನು ನಾನು ಹೊರಗೆ ಎಲ್ಲಿಡಲಿ, ಬೇಕಾದರೆ ನೀವು ಇಟ್ಟುಕೊಳ್ಳಿ  ನಾಟಕ ಮುಗಿದ ನಂತರ ನಿಮ್ಮ ಬಳಿಯಿಂದ ನಾನು ವಾಪಸ್ ಪಡೆಯುತ್ತೇನೆ"  ಎಂದೆ.

 ತಕ್ಷಣ ನನ್ನ ಮಾತಿಗೆ ಆಕೆಗೆ ದಿಗಿಲಾಗಿ " ಬೇಡ ಸರ್, ನೀವೇ ಇಟ್ಟುಕೊಳ್ಳಿ. ಆದ್ರೆ ಫೋಟೊ ತೆಗೆಯುವಂತಿಲ್ಲ.  ಅಂತ ಹೇಳಿ  ಆಕೆ ಬೇರೆಯವರನ್ನು ನೋಡಲು ಹೋಗಿಬಿಟ್ಟಳು. ಕೇಳಿದವರಿಗೆ ದೊಡ್ಡ ಜವಾಬ್ದಾರಿಯನ್ನು ಹೊರಿಸಿಬಿಟ್ಟಿರೆ ಅದರಿಂದ ಹೀಗೆ ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಂಡು ನಮ್ಮ ಸಹವಾಸಕ್ಕೆ ಬರುವುದಿಲ್ಲವೆಂದುಕೊಂಡು ನಾನು ಮಾಡಿದ ತಂತ್ರ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಬಂದಿತ್ತು.

 ನಾನು ಇಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಕಷ್ಟಪಟ್ಟು ಆ ನಾಟಕವನ್ನು ನೋಡಲೇಬೇಕು. ಸಾಧ್ಯವಾದರೆ ಫೋಟೊಗ್ರಫಿ ಮಾಡಲೇಬೇಕು ಅಂತ ಇಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಸಾಹಸ ಮಾಡಿದ ನಾಟಕದ ಹೆಸರು. "ಟೇಲ್ ಆಪ್ ಹಾರುಕ್" ’ ಎನ್ನುವ ಕೊರಿಯನ್ ಭಾಷೆಯ ನಾಟಕ.

"ಹಾರುಕನ ಕಥೆ" ನಾನು ನೋಡಿದ ಅತ್ಯುತ್ತಮ ನಾಟಕಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದು.  ಭಾರತದಲ್ಲಿಯೇ ಮೊದಲ ಬಾರಿಗೆ ಕೊರಿಯ ದೇಶದ "ಟ್ಯುಡಾ" ನಾಟಕ ತಂಡ ಈ ನಾಟಕವನ್ನು ಪ್ರದರ್ಶಿಸಿತು.

 ಭಾರತದಲ್ಲಿಯೇ ಮೊದಲ ಬಾರಿಗೆ ಇದರ ಪ್ರಯೋಗವಾಗುತ್ತಿದೆಯೆಂದು ನಮ್ಮ ಅವಧಿ ಬ್ಲಾಗಿನಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟವಾದಾಗ ಹೋಗಲೇಬೇಕೆಂದು ದಿನಾಂಕವನ್ನು ಗೊತ್ತುಪಡಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದೆ.

 ಈ ನಾಟಕದ ಕೆಲವು ವಿಶೇಷಗಳು ಇವು.

 

 ಉತ್ತಮ ನಾಟಕ, ಉತ್ತಮ ರಂಗಭೂಮಿಕತೆ, ಕಲೆಗಾಗಿ ೨೦೦೨ರಲ್ಲಿ ಸಿಯೋಲ್‍ನಲ್ಲಿ ಬಹುಮಾನವನ್ನು ಪಡೆದಿತ್ತು. ಅತ್ಯುತ್ತಮ ರಂಗಸಜ್ಜಿಕೆ, ಸ್ಪೂರ್ತಿಯುತ ಬೆಳಕಿನ ವಿನ್ಯಾಸ, ಹೊಸಪ್ರಯೋಗ ವಿಚಾರವಾಗಿ ವಿಮರ್ಶಕರಿಂದ ಪ್ರಶಂಸೆ ಪಡೆದಿದೆ.

 ನಾಟಕ ಬರೆದು ನಿರ್ದೇಶಿಸಿದವರು ಬಾ ಯೆ ಸೂಪ್. ಪ್ರದರ್ಶನ ನೀಡಿದ್ದು ಕೊರಿಯದೇಶದ ಟ್ಯುಡಾ ತಂಡ. ಕೊರಿಯನ್ ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ಶೈಲಿಯಲ್ಲಿ ಕಾಗದದಿಂದ ಮಾಡಿದ ಪಾಪೆಟ್‍ಗಳು[ಗೊಂಬೆಗಳು], ವಿಭಿನ್ನವೆನಿಸುವ ಮುಖವಾಡಗಳು, ಬಳಸಿ ಬಿಸಾಡುವ ಬಾಟಲಿಗಳು, ಕೋಲುಗಳು, ಸೆಲ್ಲೋ ಟೇಪುಗಳು, ಒಡೆದ ಮಡಿಕೆಗಳು, ಕಸದಬುಟ್ಟಿಯಲ್ಲಿನ ಷ್ಟ್ರಾಗಳು, ಪೇಪರುಗಳು...  ಇಂಥ ಪರಿಸರ ಪ್ರೇಮಿವಸ್ತುಗಳನ್ನು ಬಳಸಿಕೊಂಡೇ ತಮ್ಮ ನಾಟಕಕ್ಕೆ ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಹಿನ್ನೆಲೆ ಸಂಗೀತವನ್ನು ನೀಡಿದ ಹೆಗ್ಗಳಿಕೆ ಈ ತಂಡದ್ದು. ನಾಟಕವನ್ನು ನೋಡುತ್ತಿದ್ದರೆ ಎಲ್ಲೂ ಅವರು ಇಂಥ ವಸ್ತುಗಳನ್ನು ಬಳಸಿ ಸಂಗೀತ ನೀಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ ಎನ್ನುವ ಭಾವನೇ ಬರದಂತ ಮಟ್ಟಕ್ಕೆ ನಿಮ್ಮನ್ನು ತನ್ಮಯಗೊಳಿಸುವ ಹಿನ್ನೆಲೆ ಸಂಗೀತ ನೀಡುತ್ತಾ ನಾವು ನಾಟಕ ನೋಡುತ್ತಾ ಮೈಮರೆಯುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ.

 ೨೦೦೨ರಲ್ಲಿ ಪ್ರಾರಂಭವಾದ ಈ ನಾಟಕ ಸಿಯೋಲ್ ಮಕ್ಕಳ ರಂಗಮಂದಿರದಲ್ಲಿ ಪ್ರದರ್ಶಿಸಿ ಅತ್ಯುತ್ತಮ ರಂಗಭೂಮಿಪ್ರಯೋಗ ಬಹುಮಾನ ಸೇರಿದಂತೆ ನಾಲ್ಕು ಅವಾರ್ಡುಗಳನ್ನು ತನ್ನ ಮುಡಿಗೇರಿಸಿಕೊಂಡಿತು.  ಮುಂದೆ ಇದೇ ನಾಟಕವನ್ನು ಟ್ಯುಡಾ ತಂಡವು ಜಪಾನ್, ಚೈನ, ಸಿಂಗಪೂರ್, ಟರ್ಕಿ, ಆಷ್ಟ್ರೇಲಿಯ, ರಷ್ಯಾ, ಹಂಗರಿ, ಆಷ್ಟ್ರೀಯ ಮುಂತಾದ ದೇಶಗಳ ಅಹ್ವಾನದ ಮೇರೆಗೆ ಅಲ್ಲೆಲ್ಲಾ ಹೋಗಿ ಪ್ರದರ್ಶಿಸಿತು. ೨೦೦೯ರಲ್ಲಿ ರಷ್ಯಾದ ಕಿಂಗ್ ಪೆಷ್ಟಿವಲ್ ನಾಟಕ ಸ್ಪರ್ಧೆಯಲ್ಲಿ ಅತ್ಯುತ್ತಮ ನಾಟಕ ರಚನೆ ಮತ್ತು ಯುವ ವಿಮರ್ಶ ಬಹುಮಾನವನ್ನು ಒಟ್ಟಿಗೆ ಪಡೆದಿದ್ದು ಈ ತಂಡದ ಹೆಗ್ಗಳಿಕೆಯೇ ಸರಿ.

 

 ಕೊರಿಯಾದ ಈ ಒಂದೇ ಕಥೆ, ನೂರೆಂಟು ಕಥೆಗಳನ್ನು ಹೇಳುತ್ತದೆ..

 ಅದು ಹೀಗಿದೆ-ಒಂದೂರಿನಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬ ಮುದುಕ-ಮುದುಕಿ ಬೆಟ್ಟದಲ್ಲಿ ವಾಸಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರು.ಅವರಿಗೆ ಮಕ್ಕಳು ಇರಲಿಲ್ಲ.  ಒಂದು ದಿನ ಮಾಂತ್ರಿಕ ಮರವೊಂದು ಅವರಿಗೆ "ಹಾರುಕ್" ಎನ್ನುವ ಪುಟ್ಟ ಮಗುವನ್ನು ನೀಡಿತು. "ಆ ಮಗುವಿಗೆ ಇಬ್ಬನಿಯನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಮಾತ್ರ ಕೊಡಿ. ಬೇರೇನೂ ಕೊಡಬೇಡಿ" ಎಂದು ಆ ಮರ ಎಚ್ಚರಿಕೆಯನ್ನು ಕೊಟ್ಟಿತ್ತು.  ಅಜ್ಜ ಅಜ್ಜಿಗೆ ತುಂಬ ಖುಷಿ.  ಪುಟ್ಟ ಹಾರುಕೆ ಜತೆಗೆ ಸಂತೋಷದಿಂದ ಕಾಲ ಕಳೆದರು. ಹಾರುಕ್ ಬೆಳೆದು ದೊಡ್ಡವನಾದ. ಅದೊಂದು ದಿನ ತನಗೆ ತಿನ್ನಲು ಅನ್ನ ಕೊಡಿ ಎಂದ. ಖೂಷಿಯಿಂದ ಅನ್ನವನ್ನು ಕೊಟ್ಟರು. ಹಾರುಕ್ ತಿನ್ನುತ್ತಾ ಬೆಳೆಯತೊಡಗಿದ. ದೊಡ್ಡದಾಗಿ ಬೆಳೆಯುತ್ತಿದ್ದಂತೆಲ್ಲ, ಕೊನೆಗೆ ಕೈಗೆ ಸಿಕ್ಕಿದ್ದನ್ನೆಲ್ಲ ತಿನ್ನತೊಡಗಿದ.

 ಅಜ್ಜ ಅಜ್ಜಿ ಕೆಲ ದಿನಗಳ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಎಲ್ಲೋ ಹೋಗಿದ್ದರು. ಹಾರುಕ್ ಎದುರಿಗೆ ಸಿಕ್ಕಿದ ಮನುಷ್ಯರನ್ನೂ ತಿನ್ನತೊಡಗಿದ. ಏನು ಸಿಗುತ್ತದೋ ಅದನ್ನು ತಿನ್ನುವುದು ಅವನ ಅಭ್ಯಾಸವಾಯಿತು.  ಅಜ್ಜ-ಅಜ್ಜಿ ಬಂದು ನೋಡುತ್ತಾರೆ-ಹಾರುಕ್ ತಿಂದು ತಿಂದು ಬೆಟ್ಟದಂತೆ ಬೆಳೆದಿದ್ದಾನೆ. ಹಸಿವೆ ತಾಳಲಾಗುತ್ತಿಲ್ಲ. ತಿನ್ನಲು ಏನಾದರೂ ಕೊಡಿ ಎಂದು ಕೇಳುತ್ತಿದ್ದಾನೆ! ಕೊನೆಗೆ ಆ ವೃದ್ಧ ದಂಪತಿ ಪ್ರೀತಿಯ ಮಗನಿಗೆ ತಮ್ಮನ್ನೇ ತಾವು ಆಹಾರವಾಗಿಸುತ್ತಾರೆ. 

ಈ ಕೊರಿಯನ್ ಭಾಷೆಯ ನಾಟಕ ನಡೆಯುವಾಗ ಎರಡು ಬದಿಯಲ್ಲಿ ನಾಟಕದ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಆಂಗ್ಲ ಭಾಷೆಗೆ ಅನುವಾದಿಸಿ ಒಂದು ರೀತಿಯ ಸಬ್‍ಟೈಟಲ್ ರೀತಿ ಪುಟ್ಟ ಕಪ್ಪು ಪರದೆಯ ಮೇಲೆ ಕೊಡುತ್ತಿರುತ್ತಾರೆ. ಅದನ್ನು ನೋಡಿಕೊಂಡು ನಾಟಕವನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು.

                      

 ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಬೆಳಕಿನ ಸಂಯೋಜನೆ ಈ ನಾಟಕವನ್ನು ಫೋಟೊಗ್ರಫಿ ಮಾಡುವುದು ನಿಶಿದ್ಧ ಅಂತ ವ್ಯವಸ್ಥಾಪಕಿ ಹೇಳಿದ್ದರೂ  ಆ ಕತ್ತಲಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಕ್ಯಾಮೆರದಲ್ಲಿ ಕೆಲವು ಸೆಟ್ಟಿಂಗುಗಳನ್ನು ಮಾಡಿಕೊಂಡು ನಿದಾನವಾಗಿ ಇಡೀ ನಾಟಕದ ಚಿತ್ರಗಳನ್ನು ಕ್ಲಿಕ್ಕಿಸಿದ್ದೆ. ನಾಟಕದ ವ್ಯವಸ್ಥಾಪಕರಿರಲಿ,  ನನ್ನ ಅಕ್ಕಪಕ್ಕ ಕುಳಿತವರಿಗೂ ನಾನು ಫೋಟೊ ತೆಗೆಯುತ್ತಿರುವುದು ಗೊತ್ತಾಗಿರಲಿಲ್ಲ. ನಾನು ಬರೆದ ಈ ಚಿತ್ರಸಹಿತ ಲೇಖನ ಮೂರು ವಾರಗಳ ಹಿಂದೆ ಸುಧಾ ವಾರಪತ್ರಿಕೆಯಲ್ಲಿ[ದಿನಾಂಕ:೨೬-೮-೨೦೧೦]ಪ್ರಕಟವಾಗಿತ್ತು. ಅದನ್ನು ಮತ್ತಷ್ಟು ಚಿತ್ರಗಳೊಂದಿಗೆ ಇಲ್ಲಿ ಕೊಡುತ್ತಿದ್ದೇನೆ. ನೋಡಿ ನಿಮ್ಮ ಅಭಿಪ್ರಾಯವನ್ನು ತಿಳಿಸಿ. 

      
  ಕೊರಿಯನ್ ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ಶೈಲಿಯಲ್ಲಿ ನಾಟಕ ಪ್ರಾರಂಭ

ಪ್ರಾರಂಭದಲ್ಲಿ  ಬಿಸಾಡುವ ವಸ್ತುಗಳನ್ನು ಉಪಯೋಗಿಸಿ ಹಿನ್ನೆಲೆ ಸಂಗೀತ ಕೊಡುತ್ತೇವೆ ಅನ್ನುವದರ ಪ್ರದರ್ಶನ

                              
                                
     ಒಡೆದ ಅರ್ಧ ಮಡಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಹಿನ್ನೆಲೆ ಸಂಗೀತ.

                           
  ಮುಖ್ಯ ಹಿನ್ನೆಲೆ ಸಂಗೀತಕ್ಕೆ  ಖಾಲಿ ಬಾಟಲಿಗಳು, ಸೆಲ್ಲೋ ಟೇಪುಗಳು, ಹರಿದ ಪೇಪರುಗಳು,  ಹಣ್ಣಿನ ಸಿಪ್ಪೆಗಳು,  ಖಾಲಿ ಡಬ್ಬಗಳು, ಇನ್ನೂ ಏನೇನೋ...ಅವುಗಳಿಂದ ಹಿನ್ನೆಲೆ  ಸಂಗೀತ ಕೊಡುತ್ತಿರುವ ಪಾತ್ರಧಾರಿ.

                                              

                               ಒಂದೂರಿನಲ್ಲಿ ಒಂದು ಅಜ್ಜಿ.

           

                            ಆಕೆಯ ಜತೆಗೊಬ್ಬ ಅಜ್ಜ

                       

                        ಇಬ್ಬರೂ..........

                     

              ಹೀಗೆ  ಸಂತೋಷದಿಂದ ಇದ್ದರು.

                                 

     ಅವರಿಗೆ ಮಾಂತ್ರಿಕ ಮರದಿಂದ "ಹಾರುಕ್" ಸಿಕ್ಕಿದ್ದು ಹೀಗೆ.

                             

       ಅದರ ಸಂತೋಷಕ್ಕಾಗಿ ಹೀಗೆ ಮಕ್ಕಳಂತೆ ನಲಿದರು.

                                               
     ಅದರ  ಜೊತೆಗೂಡಿ ಆಡಿದರು.

                                                      
       ಹಾರುಕ್" ಹೀಗೆ ಮಲಗಿರುವಾಗ.......

                                             
     ಅನಿರೀಕ್ಷತವಾಗಿ ದೇಶಾಂತರ ಹೋಗುತ್ತಿರುವ ವಯಸ್ಸಾದ ಅಜ್ಜ ಮತ್ತು ಅಜ್ಜಿ.

                                        

ಹಾರುಕ್ ಬೆಳೆಯುವ ಪರಿಯನ್ನು ನೋಡಿ ಅಚ್ಚರಿಪಡುತ್ತಿರುವ ಸುತ್ತಮುತ್ತಲ ಪರಿಸರಗಳು.

                           
 ಅದು ಬೆಳೆದು ಹೀಗೆ ಹಸಿವಿನಿಂದ ಎಲ್ಲವನ್ನು ತಿಂದು ಹಾಕಿ ಕೊನೆಗೆ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಂಡ ಮನುಷ್ಯರನ್ನು ಬೇಟೆಯಾಡುತ್ತಿದ್ದುದ್ದು ಹೀಗೆ.

                               
      

ಪರ್ವತ ಗಾತ್ರದಲ್ಲಿ ಬೆಳೆದಿದ್ದ ಹಾರುಕ್‍ಗೆ ಕಣ್ಣಿಗೆ ದೇಶಾಂತರ ಹೋಗಿಬಂದ ಅಜ್ಜ-ಅಜ್ಜಿ ಕಂಡುಬಂದಿದ್ದು ಹೀಗೆ.

                     

   ಕೊನೆಯಲ್ಲ ಹಸಿವನ್ನು ತಡೆಯಲಾಗದೆ ತನ್ನನ್ನು ಬೆಳೆಸಿದ ಅಜ್ಜ-ಅಜ್ಜಿಯನ್ನು ತಿನ್ನಲು ಬಾಯಿ ಹಾಕುತ್ತಿರುವುದು.

                                      

ಕೊನೆಗೆ ಪರ್ವತಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಾಗುತ್ತಿರುವ "ಹಾರುಕ್"

                           

 ಚಿತ್ರಗಳು ಮತ್ತು ಲೇಖನ.
 ಶಿವು.ಕೆ